$o5 ECCLESIA LE ~ nullatenus suadere potuerunt ut quippiam ex eadem l CHRISTI ; fe*1 ingresses ad principem, cuncta quæ petierant obtinuit. Hunc Audoeni textum a neoterico interpoIa- tum putat Cointius : Nam nec Felicem, inquit, adeo fiagitiosum arbitramur, ut pecuniam pro ad~ ipiscendo episcopatu ad Eligium miserit ; nec Eli- gjum existimamus adeo seeleri savisse, ut eum rogant episcopum fieri, qui pontificatum palam per simoniam ambiret. Nulla tamen interpolationis vestigia in hac narratione deprehenduntur. Et quanquam ex ea rejicerentur, quæ de pecunia oblata pro episcopatu inserta putat Cointius, Eli- gius non esset omnino immunis a culpa, quod au— I xilium præbuisset presbytero palam episcopatum ambienti. At cum adhuc esset laicus, ipsi indulgen- dum quod disciplinæ ecdesiasticæ ignarus fuerit. Felix suo nomine misit Patemum abbatem ad concilium Cabilonense, quod Cointius an. 644. autumat celebratum, Jacobus Sirmondus ante annum 648. vulgo tamen anno 650. tribuitur. XIX. AdeLPHIUS II. De eo nihii scimus. XX. RUSTICUS. Hoc loco ponendum Rusticum merito censet Cointius, de eo etenim siepius est mentio in vita • S.yianct. S. Vinccnliani ♦ cujus exsequias curavit mense Januario ; & octavo post mense basilicam in ho- 6 67. norem beatissimæ Virginis dedicavit an. Ch. 6 67. regnante Clotario lll.Consule Cointium ad hunc 669. an. n. 3 9. & lcq. Legitur sedisse ad an. 669. XXI. HERTGENOBERTUS. XXII. CÆSARIUS. De duobus illis præsulibus nihil scimus præter nomina. XXIII. Ermenus. I Ermcnus, qui & Ermenarius & Ermeno appellatur, in litteris Stodili episc. an. 851. scriptis q dicitur dedisse matriculariis S. Stephani villam de wS. ? heau. Magniaco. Anno 69 o. S. Tillonis * monachi So- Iemniacensisexsequiascelebravit, & abeo gravi sanatus est infirmitate. XXIV. SALUTARis. XXV. AggerIcus. Sola duorum illorum episcoporum nomina sunt nobis nota, cetera ignoramus, nisi quod Ag- gerici mentio fit in vita S. Sacerdotis, iis verbis j capitis 8. Defuncto Lemovicensi episcopo beatæ memoria Aggerico, &c. ut infra. XXVI. S. SACERDOS *. S Sardos, SardS * S’Sacerd°s ex Aquitania oriundus ciara ex stirpe, patrem habuit Laban nomine, matrem vero Mundanam, qui erant de primoribus Burde- galæ. Susceptus cst in lucein in vico Calabro sito inter fines Caturcensium & Petracoricorum, non longe a fluvio Dordoniæ, ubi ctiam aquis baptisini tinctus cst, susceptoremque habuit in baptisino quendam regem, qui ei dedit vicum Calabrum jure Tomus II. MOVICENSIS ? o6 L hereditario possidendum. Puer traditus est S, Ca— —— puano Caturcensi episcopo, qul eum diaconum ANNI ordinavit. Postea Sacerdos monachum induit ln CHRISTI coenobio * vici Calabri, cui ejusilem vici domi— **tiga nium cessit ; exactisque septem annis sub abbatis Crivlin. regimine ante susceptum presbyteratum, tandem præsicitur in abbatem ; tuncque cœpit ejus virtus etiam miraculis coruscare. Itaque ejus fama per totam Aquitaniam percrebrescente, defuncto bea- tæ memoriæ Aggerico Lemovicensi episcopo, elec- tione cleri & populi ipsi subrogatur. Imminentis mortis præsciu$, ad Calabrense monasterium redlre confutuit, sed ad Deum migravit in itinere ; ejus 1 tamen discipuli coepus sancti præsulisper Dordoniæ alveum Calabrum detulerunt, ubi lepulturæ da- tum elt Postea transsatum est ad monasterium Sar- latense, in basilicam S. Salvatoris quando restau- rata est tempore Caroli magni, ubi adhuc asser- vatur in eccIesia cathedrali. Quanto, imo quo tempore sederit Sacerdos incertum ; consule Bolland. ad diem quintum Maii. Ejus vita, quæ corrupta fuisse videtur, exstat tom. 2.biblioth. novæ Labbei pag. 6 61. Creditur præfuisse ecclesiæ Lemovicinæ ab anno 711. ad 7 2 o. memoratur iu hagiologio 711. Lemovic, ad m. nonas Maii. De eodem agit Ber— ^2o. , nardus GuidoniS, in libello de sanctis Lemovi- ’censibus extra diœcesim sepultis. XXVII. AUSINDUS. Ausuidus, <7/. Ausuidus, Ausuidus, pene nobis incognitus, nisi quod ejus mentio fiat in variis epi- scoporum Lemov. indicibus, & in Demochare, Chenutio, Roberto, Sammarthanis. Ejusilem meminit Baluzius in disquisitione seculi quo vixit S. Sacerdos. XXVIII. S. Cessator ♦. » s.Cessa- dre & cor- Floruit sanctus hic præsul tempore CaroIi co— s- . gnomento Martclli, qui sub majoris domus regiæ titulo pene regnabat. Quiescere traditur apud S. Sanctinum juxta castrum de Mala-morte. De eo in hagiologio 17. cal. Decembris : Apud civita- tem Lemovicam natalis S. Cessetoris episeapi & consesseris, qui multum contra Wandalos & diu pugnavit. Nomine autem Wandaiorum intelligen- di sunt Saraceni ex Hispania profecti. Ejusepisco- patum protrahit Cointius usque ad annum 732. 732, quamvis nihil asserat. Extra muros urbis adhuc visitur ecclesia Deo sub ejus invocatione dicata, quo festis diebus convenit ad divina peragenda lacra piorum laicorum socictas purpurei coloris, • vulgo les Penitens rouge. XXIX. Ebbo. Ebbo, qui & Ebulo ac Ebulus, abbas Solemniaci, fuit episcopus Lemovicensis post Cessatorem ; & in catalogo abbatum Solemniaci inscribitur, Ebulo episcopus. At ignoratur utrum ex abbate factus sit episcopus, an ex episcopo abbas ; atque utrum si- mul episcopale & abbatiale officium gesserit. Per- venit usque ad regni Pipini primordia, scilicet ad annum 752. si Cointii conjecturae fidem ha- bemus.’ Kk
