jii ECCLESIA LE ~ subdidit Userchiæ Ageduncnsem abbatiam & 1 CHRISTI Maisinacum, ut videre est interinstrum. c.xvi.col. In tabulario Vosiensi exstant ejusilem litteræ ’75— datæ anno 1111. quibus huic monasterio eccle- 1 1 11’siam de Spartiniaco largitur. In historia Arverniæ J^ob.pag. ga|uzjus profert litteras Bemardi vicecomitis de * Combornio anni 1112. pro monachis Tuteien- sibus, in quibus ejufdem Eustorgii fit mentio » 1114. Memoratur quoque an. 1114. in electione Ber- nardi abbatis S. Martialis facta hoc anno nonis Octobris indict. VII. epacta t 2. regnante Ludovico rege, præsidente in sede Lemovicensi Eustorgio pontifice. Recenseturan. 1120. iu electione Rogem 1. abbatis DaIonensis. I Erat in comitatu GuilleImi Aquitanorum du- 1122. cis XI. cal. Aprilis an. 1122. quando hic princeps eeclesiam S. Liberatæ, Sainte Livrade, ad Oltum fluvium Stephano abbati Calæ-Dei dedit. Anno 1126. 1126. transegitcum Golferio de Turribus, de sibi illatis injuriis, super ecclesia de Obiaco. 113°* Adfuit concilio Claromontano, anno 1130. sub Innocentio papa II. cui Eustorgius adhæsit contra Petrum Leonis, seu Anadetum antipapam ; cujus legatus Geraldus Engolisinensis, alium epi- scopum Lemovicenlem creavit, scilicet Ramnul- fum, de quo audiendum Chronicon Vosiense : s^— * Interim Geraldus Engolismensis, consilio ducis, Dau- ratensem abbatem Ramnulsum consecravit episcopum Lemoviccnsem ipse Petro Leonis, & Eustorgiusparebat Innocentio, qui postea vicit, quia prolixius vixit. Ramnulsus apud Subterraneam Ordines secit, quin principes terræ illius propter comitem Rictavum eum recipiebant ; ordinati postea de- gradatisuntequorum primum vidi Geraldum Rudelde Vercillac, ai. de Bertillac….. Die quarta Ramnulsus pffly coi ». *^Uhterranea » Eustorgiussecit ordines Userehiæ. Et Pia. pag. quidem an. 1131. Ramnulsus ut episcopus Le- +9 movicensis subscripsit diplomati Willelmi Aqui- taniæ ducis. Arnulfus Sagiensis archidiaconus, post. Dtschism episcopus Lexoviensis, de hoc schisinate ita loqui- t.j.^icit. tur, invehens in ipsius auctorem Geraldum En- goIismensem : Pictaviensis ac Lemovicensci ecclesiæ, comitis vi- Tibus abutendo, catholicos ejecisti pontifices, alios extraordinarie superponens ; quorum alterum minus vita probabilem : alter vern….. nec scientin litte-- rarum famosus apud omnes adulter, singulis fere noctibus a dæmonio rapitur. Pauloque infra irri- tum Gerardi conatum adverfus Eustorgium fuisse significat hoc modo : AI Lemovicensis, episcopus, ab urbe sua stadio uno vix interjacente remotus, castrum S. Martialis pro foribus urbis inhabitat ; j unde is qui sedem sibi cathedra pontificalis usuepat, singulis diebus audire poffic campanus in sua ex- communicatione fanantes. Eustorgius tandem ecclesiæ suæ restitutus est ope S. Bemardi abbatis Claræ-vaIlensis ; quando videlicet vir sanctus ignea facie, igneis oculis, ad comitem Pictavensem post celebrata missarumso- lemnia Pictavis accessit, ferens iu manibus corpus Domini super patenam, ac minacibus verbis ipsi imperavit ut reconciliatus episcopis quos ejecerat, eos sedibus suis restitueret, ut refertur lib. 11. c. VI. vitæ S. Bernardi. Tomus II. MOVICENSIS. 522 L De hac reconciliatione & schisinaiis exstinctio— 1 —1 1 ne ita Chron. Vosiense : Tandem, miserante Deo, pacemsecit comes apud Pictavus com Eustorgio^ ctfp j j. Ramnulsus hoc facto consusus a Pictavis revertebatur, com repente de equo mansueto corruit & obivit. Perlutus est in cænobium quod vocatur Bulos, ubi ipse quondam bona contulerat, quod est non longe de castello de Nioil. Guillermus quoque, cognomento Adalelmus, tunc Pictavensem recuperavit sedem, quam Petrus de Costeltyraut occopaverat propter difficlium ducis & præsulis. Hic Gaufridus Guillelmum ducem Aquitaniæ & comitem Pictavien- sem, modo ducem, modo comitem appellat. Cap’4 1 Hæc gesta sunt anno 1135. Biennio elaplo, Icili— 11 3 5’ cetan. 1137.3. cal. ♦ Decembris ad Dominum * „2Z*er migravit Eustorgius, sepultusque est apudS. Au— D. ciauJ. gustinum a Lamberto Engoiisinensi episcopo Gi- rardi schismatici suecestore, qui paulo post Eustor— » : 0V— g—’ gium sedi suæ restitutum repentina morte impœ— sag’3 nitens opprestiis fuerat Adfuerunt ipsius cxsequiis Amblardus S. Martialis abbas, Bemardus User- ciensis successer Aldeberti, Ademarus Vosiensis s Ebolus Tutelensis, G. Soiemniacensis, P. S. Augustini, & Guillelmus S.Martini ; qui ad lynodum convenerant aeciti a præsule quamvis infirmo. Eustorgii praecepto, &consilio Gauberti Nor— Chr.Vufnp — manni Gregorius cognomento Bechada de castro cap’* 0 * de Turribus, professione miles, subtiliffimi ingenii vir, aliquantulum imbutus litteris, de liberatione Jerusalem an. 1099. materna lingua, rythmo Vulgari ingens volumen composuit ; cui operi per annos 12. incubuit. Eustorgio sedente prima Obazinæ monasterii yua x fundamenta jecit B. Stephanus Obazinensis. Post— S"pk* » - quam enim aliquandiu, comite Paulo, latitasset in Misctu. ea silva, durissimam asperrimamque vitam tradu- cens, aliquot ad ipsum confluxere discipuli ; tunc- que superius memoratus ejus sucius, communi assen- , Lemovicam perrexit ad urbem, adjuncto sibi clerico Bernardo, qui nuper ad eos convenerat. Per- venientes ad urbem, episcopo tunc Eustorgio collo- quuti sunt, diligenter ei causam suam & proposi- tum beati viri aperientes. Qui benedicens eis, cru- rem quam ei detulerant consecravit, eisque com aqua a se benedicta tradidis, dans potestatem missetm celebrandi & monastrrium construendi ; ita dumtaxat ut morem a patribus traditum sequeren- tur. Qui mox acceptis quæ detulerant, habitatio-- nem suam in ulteriorem rivuli ipsius partem promovit, unde noxin & inutilia quæque succidens, ad instur monasterii domos ædificavit, hoc est orato- rium, dormitorium, refectorium, coquinam, & in medio eorum claustrum, omnibus his vix unius haud tnagnæ domus spatium occopantibus. Eustorgius erat avunculus Geraldi IV. Cadur- censis episcopi, ex decreto capituli Grandimon— ^tom. r. tensis, quo statuitur ut pro illis preces fiant, & ? at- pro Geraldo episcopo qui sequitur. XLIX. GERALDUS II. DkCher. Geraldus de Cher * S. Aredii in pago Lemo— g ■ Geraldus cognominatur Hedor anno tncam. M. C. LVH. regnante Lodoico rege, ex charta fundationis abbatiæ B. M. de Bona-aqua.Cognomcn itt Cher, ei tribuitur in Chr. Usercicnst. Ll
