P3 ECCLESIA LI vicino decanus, Eustorgii episcopi nepos, qui eum t ANNI Aldeberto Userchiæ abbati litteris imbuendum CHRISTI uajjjgrat, post ipsum scdit in cathedra Lemovi- censi, de qua alius cum ipso contendebat, scilicet Amblardus abbas S. Martialis, uti nos docet Gaufridus prior Vosiensis coævus scriptor in Chronico : Tumulato pontifice (Eustorgio) eligitur Martialis5* apihusllaM in episcopum abbas Amlardus ♦. Qui protinus pontificalem thronum aseendit, quod ei nocuit postea multum. Electus est ab aliis Geraldus, « r. Aredii decanus, nepos Eustorgii, factaque est contentio inter singulorum fautores. Petrus Laurea, qui propter ecclesiam Cayronensem amicorum turba pollebat, pontificalem thronum abbati ex partesummi 1 pontificis interdixit. Quapropter a Bonifacio abbatis cliente vulneratus, sanguinem in veste susum ab eo9 prout potuit, Eugenio papæ ostrndit. Amlardus Romam ire disponens, Cluniacum petiit, auxilium ipsorum fiagitans ; in nullo ab ipfis auxiliatus re- frogradum conficit iter. Geraldus interim Romam venit, petitio illius bene audita est, verumtamen non ad votum rem ad essectum libuit venire. Repetit ergo Eemovicas. Evoluto tempore regresses estsecundo Ro- mam. Cernens itaque suum præter suem differri negotium, vocat ad convivium majores curiæ Romana. Quid multa ! ut de ciborum & potus varietate si- leam, ante convivia expofita sunt vasa diversa ope— l ♦ ProEus— rati metalli ; celebrante autem Apostolico miffam*, eRernarJo seyPhUm argenteum aureis plenum denariis quali CuiIoxif. pro anima Eustorgii Geraldus obtulit ipsi t Eustut gius siquidem magnum eidem Geraldo commiferat thesaurum, quem erogare rogavit ecclesiis. Propter suum episcopatum, jurat tandem electus septima manu nullus alicui promififfe vel dediffe pecunius. Quo expleto, ab ipso papa ante sanctum Paseha presoyter & pontifex consecratur, & post hæc in pace remittitur. Confirmatus a S. Sede, post reditum fynodum 1142. celebravit. Ceterum Roma rcverius erat an. 1142.. quo de ipso hæc leguntur in vita B. Stephani pri-1 mi Obazinensis abbatis : Igitur anno ab Incarna- tione Domini IIq2. Dominica ante Paseha quam Palmus vocamus, præsente domno Geraldo Eemovicensi episeopo multifque religiosis viris, venerabilis pater Stephanus a quodam abbate, qui cumepiscopo venerat, monachus est effectus ; statim- que in abbatem promotus & ab episeopo consecra- tus, omnes quos habebat clericos fratres in monachos benedixit, ceteros in pristino habitu manere constituit. His ita peractis, præcedente episeopo eum clericis, abbate novo cum monacliis novis & fratribus ldicis, subsequente sanctimonialium religiosa ca— j terva, comitantibus etiam multis populorum agminibus, qui ad tam gloriosum spectaculum eo dis convenerant, pcoceffonem Palmarum a monasterio vicorum usque ad monasterium feminarum cum ma- gno psallentio peregerunt ; easque sanctimoniales Stephanus reclusit. Non multo post cum Stepha- nus in Arvemensi territorio monasterium consti- tuisset, idque situs afperitate rerumque inopia pro- meretur, suggestu ac præcepto domini Geraldi Lo- niovicensis epifeopi, in ipfius diæcefis finibus a domno Stephano post aliquot annos suit transtatum. Exstat in tabulario Vosiensi Geraldi episcopi IMOVICENSIS. 524 L charta, ad finiendam controversiam inter Vosiense
coenobium & S. Sanctini eeclesiam, data anno ANNI 1144. Eodem anno transegit cum abbate Mortui- maris. Memoratur in tabulis Userchiensibus ann. 1145. • 1146. 11 5 8. & 1168. Vituperatur * autem in hujus loci chronico, quod opem impen- derit cuidam Hugoni, qui in prioratu Maisina- ccnsi ad jus ecdesiæ Userchiensis spectante, contra voluntatem abbatis novam abbatiam creaverat, & se se abbatem constituerat Sed hoc mutavit & emendavit Geraldus, litteris datis 1147. indict. 1 147. X. ad confirmandam Maisinaci subjectionem ab Userchia. An. 1156. feria vi. ante Palmas, be- 1 nedicto prius Obazinæ coemeterio, novæ ecde- siæ primum lapidem in fundamentum deposuit. Præstitit auxilium Heliæde Horto, quinto Ar— RaL LaM. tigiæ priori, ad transferendum ejus monasterium, t0m— * • — iu locum qui dicitur Major-Artigia. Post secundam ad SS. Apostolorum Iimina peregrinationem, in qua socios habuit Geraldum Cadurcensem episcopum, Petrum abbatem S. Augustini, & Martinum priorem Vosiensem, quem & Vtfjstli Gaufridus scriptor Vosiensis Chronici suum ap-Cap’i pellatantecesserem, oculis cœpit infirmari, citra- que tertium annum circiter omnino cœcus ef- lectus est. Adfuit pridie nonas Octobris Dominica die anni 1166. vel potius 1168. ut optime advertit 1168. Philippus Labbeus, consecrationi ecclesiæ Gran- dimontensis a Petro Bituricensi archiepiscopo, Bertranno BurdegaIensi, Geraldo Caturcensi, Pe- tro Engolisinensi, Rogerio Sagiensi & Johanne Petragoricensi episcopis facta. An. 1170. dedit abbatiæ Tutellensi ecclesiam S. Clementis, cujus donationis chartam vide hist. Tutel. col. 489. Anno 1173. multæ hostilitates factæ sunt iu Eigo Lemovicino. Cum Geraldo convenerunt emovicas Raimundus de Turenna, Archam- . baldus de Combomo, Guillermus Sector-ferri filius comitis Engolisinensis, cum principibus multis. Quem eventum habuerit hoc bellum non satis aperte docet Gaufridus Vosiensis. Aliud bellum gessit utiliusGeraldus an. 1177.^ B ut docet Bernardus Guidonis, suæ vitæ ultimo, adversus Barbansones, & Cotarellos, qui erant prædonesatrocissimi ; quorum interemit duo millia & amplius in territorio Brivensi, juxta castrum nunc inde a Mala-morte appellatum, cum antea Bellefort nuncuparetur. Hoc actum est in die Do- minicæ Cœnæ mense Aprili. Ex hac vita nonis c c ■ Celebris est charta hujus anni indi&ione vili. qua dat Usercæ & Bernardo abbati ecclestarn de Charabaru. Testea suerunt Albertus abbas S. Martialis Lemov. Petrus S. Augustini Lem. Bonitus S.Savini Pifl. Giraldus Agiduni. b Bernardus Guidonis duo dicit quæ invicem pugnare videntur : primum, Geraldum episcopum an. 1177. feliciter
? ugnafle contra Barbansones, vel Brabansonesin die Dominica iœnse mense Aprili •, alterum, domnum Sebrandum Chabot eodem anno 1 177. IV. idus Februarii suifle eledum episco » pum Lemovicensem. Certe fi hujus episcopi eledio saaa cft post mortem Geraldi, hæe stare non postunt. Nam quocunque modo anni initium statuatur, dies qui est iv. idus Februarii debet praecedere mensem Aprilem. Prior Vofiensts qui hoc tempore florebat & scribcbat. Jocet tamen fere eadem ac Bernardus Guidonis de tempore pugne Malamontensis, ad quam Geraldus quamvis cœcus properavit. Nullam viam conciliandi hxc specie tenus pugnantia habemus. quam dicendo Geraldum tempor* hujus pugnse jam abdicafle, sorte propter caecitatem. « Geraudus episcopus Lemov. consignatur quoque in ne- crolugio Fontis-Lbraldiad vm. idus Oaobris.
