Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/373

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est
707
708
ECCLESIA ANICIENSIS.

miserit judicentur, &c. huic privilegio post summum pontificem subscribunt XII. cardinales.

Philippus Francorum rex ecclesiæ Podienfi, quæ ad regiam jurisdictionem pertinere dinoscitur, confirmat privilegia a genitore suo Ludovico rege concessa eidem ecclesiæ, Petro episcopo & successoribus suis, in primis ut nomine pedagii tredecim denarii Podiensis monetæ de unoquoque trossello auctoritate regia infra civitatem Anicii accipiantur ; quorum quinque percipiat episcopus, tres ecclesia, vicecomes Podemniaci permissione præfati regis Ludovici & ecclesiæ Aniciensis quinque percipiat ab episcopo in feodum. Hanc autem compositionem factam inter Petrum Aniciensem episcopum & ecclesiam una ex parte, Pontium vicecomitem Podemniaci ex altera, corroboratam sacramento ipsius vicecomitis, & filiorum suorum Eraclii, Stephani de Rocha-Savina, Hugonisque canonici Brivatensis, approbatam a Ludovico rege prælaudato, confirmavit filius ejus Philippus ad petitionem Petri Aniciensis episcopi totiusque capituli : Actum apud Podium anno Incarnati Verbi m. c. lxxxviii. regni nostri anno nono, astantibus in palatio nostro quorum nomina, &c. S. Comitis Theobaldi dapiferi nostri. S. Guidonis buticularii. S. Matthæi camerarii. S. Rodulphi constabularii. Itaque nihil vetat quominus dicamus nostrum Petrum obiisse tantum an. 1189. Donavit xxx. marcas argenti pro fundatione sui anniversarii, ex libro obituum.


XLV. Ainardus.

1189.Ainardus electus est an. 1189. Philippo Augusto regi e Syria reduci fidem clientelarem promisit anno 1191. tuncque Rex ei facultatem dedit percipiendi fructus, ut aiunt, sedis episcopalis, qui in manu regia erant. An. sequenti mense Junio idem princeps dedit ei litteras, quibus præcipiebat Aniciensis urbis civibus, ut suo antistiti debitum honorem exhiberent. Hoc regium præceptum sigillo ex cera viridi munitur, in quo ex una parte Rex visitur in solio sedens, ex adversa vero 1195.lilium aureum. Anno 1195. Ainardus dedit xenodochio pratum dictum de Fenis, cum molendino supra Dolezonium.


XLVI. Odilo.

De MercœurOdilo hucusque postpositus Bertrando de Chalancon in Aniciensium præsulum serie, debet eum antecedere, ut ex infra dicendis patebit. Odilo ex illustri Mercuriorum gente, filius Beraldi domini de Mercorio, & ex filia Willelmi comitis Arverniæ, nepos Stephani episcopi Claromontensis & Odilonis præpositi Brivatensis, de Brioude, ejusdem ecclesiæ decanus fuit. Suffectus Ainardo jam 1197.episcopus erat anno 1197. quo Bertrandus toparcha de Espaleto Cartusianorum ordinem professurus, cessit castrum suum de Espaleto, cum omnibus ad ipsum pertinentibus, ecclesiæ B. Mariæ Anicienfis, probante Odilone episcopo. Anno 1198. mense Februario inscribitur cuidam chartæ ecclesiæ S. Agripani, vulgo S. Agreve. Item Beraldus dominus de Solignaco, eidem ecclesiæ Aniciensi toparchiam hanc cessit. Anno denique 1199. Thomas comes Maurianensis in Sabaudia, 1199.
1202.
dat censum centum solidorum, ab Humberto suo parente, ecclesiæ Aniciensi concessum. Adhuc sedebat anno 1202. ex tabulis nobilissimæ familiæ de Mercorio. Dissimulare tamen nolo monitum me fuisse in charta ecclesiæ collegiatæ S. Agripani, Bertrandum qui sequitur, dici episcopum an. 1198.


XLVII. Bertrandus I. al. Bernardus.

De Chalancon.Hic episcopus in duos divisus apud Sammarthanos fratres, quando præcedit Odilonem Bertrandus ; mox postpositus Odiloni Bernardus appellatur. In chartis tamen passim Bertrandus legitur[1]. Ex Segureti abbate[2] hunc de gremio cleri Aniciensis factum esse episcopum dicunt Sammarthani fratres ; quo vero anno minime scimus. Anno 1205.1205. ipse & capitulum Aniciense, societatis fœdus inierunt cum episcopo & capitulo Valentinensi. Anno sequenti similem societatem paciscuntur cum Hugone abbate & conventu Cluniacensi, mense Januario, in vigilia Epiphaniæ. An. 1208. cum Hugone decano, & V. præposito approbavit quædam pacta in gratiam clericorum qui superpellicium gerebant. An. 1211. 1211.hic episcopus & capitulum Philippo regi, dicto Augusto, dant in subsidium 250. marcas argenti. Qui rex ipsi concessit vel potius confirmavit castrum d’Arson, ut eruitur ex veteri instrumento reg. curiæ Franc. Carcassonensis, dato mense Junio anni 1212. 1212.quo tempore hominium Regi præstitit pro eodem castro ; in cujus instrumento testatur se in hoc castrum inductum fuisse a M. regis Philippi constabulario ; & pollicetur se prædictum castrum Regi restituturum ad ipsius nutum, ex tabul. Carcasson. Ab eodem principe confirmata quoque & aucta legimus capituli privilegia. Anno 1213. mense Januario Pontius vicecomes Podemniacensis Bertrando episcopo reddit solemne hominium pro ipsa Podemniaci toparchia ; & sit postea monachus Cisterciensis, instituta prius herede bonorum suorum Aniciensi ecclesia, defectu legitimi successoris. Eodem anno 1213. die 21. 1213.Decembris obiit Bertrandus.


XLVIII. Robertus.

De Mehun.Post Bertrandum in Gallia Christiana fratrum Sammarth. datur locus cuidam Radulfo ; quem fatentur in tabulis & chartulariis Aniciensibus minime reperiri : sed restituendus est, inquiunt, ex veteri diplomate Philippi Augusti, cujus initium est : Notum quod nos Philippus, &c. Ex hoc vero instrumento mihi pene liquet Radulfum omittendum ; etenim in laudato diplomate minime legitur Radulfus, sed Robertus, in optimæ fidei codice MS. bibliothecæ Colbertinæ notato 2669. qui videtur esse annorum 500. Est autem liber seu registrum feudorum regiorum tempore Philippi Augusti & aliquot regum sequentium. Diploma hoc loco referemus quod breve sit : hoc enim in libro compendiose instrumenta sæpius re-

  1. Eum tamen inserere catalogo abbatum Segureti non ausi sumus, quod chartæ desunt ad id probandum.
  2. Attamen dicitur Bernardus in concordia Roberti episcopi Clarom. cum Pontio dom. de Captolio an. 1211.