ECCLESIA BU Maucaillott, intra terminoS parochiae S. Michaelis, i rinKTi a^cn^* Juiui* ut nos docent hujus archipræsulis 1 litteræ ex chartiilario S. Crucis descriptæ. Tunc temporis vix quinque hebdomadæ anni 1228. effluxerant. Unde elicitur ab an. 12 27. saltem in- choatum fuisse Franciscanoruni conventuint ;.idem pene demonstrat alia charta S. Crucis, ejusdcm & xxxjil* anQi & mensis Octobris ; titmmque vero dunus col. >88. inter instrumcntB. 1228. Anno 1228 Geraldum suisse milium iu An- gliain a S. Ludovico, ut ipsius oratorem dicunt Sammarthani, quos Lopesiussequitur ; eodem tamen anno die Martis ante festum S. Johannis B. sedavit controversiain inter capitulum & Oliva- rium de Benpc, apud Burdegalain. 1229. Anno 1220. celebratum est concilium apud Tolosam mense Septembri, cui adfuit Geraldus. 1231. An. 1231. consecravit ecclesiam Silvæ-majoris mense Augusto ; cujus occafione rex Angliæ per suum seneseallum Wasconiæ, Raimundus comes Tololæ, Hugo de Lezia marchio & Engoiisinen- fis comes, A. comes Petragoricensis, Amanevus de Lebreto, & alii milites nobiliores dederuntsal- c xxxrv volentibus ad hanc solemnitatem coi. a88. accedere ; archiepiscopus vero cum suæ provinciæ præsidibus concessit de injunctis poenitentiis indulgentiam 40. dierum. Anno 1232. summus pontifex quoddam judicium protulit pro tuendo 1238. Bituricensis archlpræsulis primatu. Anno 1238. Geraldus concilium celebravit apud Cainpinia- eum, Cognac, ibique postea constitutiones quasi /m/. 7^<f. Jam edidit quæ tom. xi. conciliorum referuntur. 1242. Anno 1242. rex Angliæ fugiens exercitum regis Francorum, castrum Blaviam, deinde Burdigalam se recepit ; ac postea iuducias a rege Fran- ciæ obtinuit. 1245. Anno 1245. concilio generali apud Lugdu- 1252. numsub Innocentio IV. adfuit. Anno 12 5 2. Jc- gatus fuit cum aliquot Wasconiæ magnatibus ad Henricum III. Angliæregem ut omnis provinciæ querelas adversuS Simonem de Monte-forti comi- tem Leicestriæ deferrent ; quas susius exponit Mat- thæus Paris in sua historia. Longe antea ipse cum omni clero diœcesis BurdigalensiS, seripserat ad eundem regem, ut ei notas taceret in justi tias, con- tumelias, injuriaS, prefsuras, afflictiones & an- gustiaS, quas regii ballivi aut faciebant, aut fieri permittebant. Rex misit Johannem abbatem quon- dam de Gratia-Dci, & Hubertuin Hose militem ut dc iis querelis inquirerent. Omnia acta quæ ad hoc negotium pertinent, ex chartario Silvæ- VYVV Cj, t — a z » cof 18 9. majoriS deseripta edi curavimuS inter instrumenta. 1255. Anno 1255. Geraldus concilium celebravit Burdigaiæ idibus Aprilis, ad referciendam cccle- siasticani diseiplinam. In concilio quoque Roffia- censi, Ruffic » multas edidit consiitutioncS xn. x 2 5 8 » cal. SeptembriS an. 12 5 8. ex qua nota chronica eruitur hunc archiepllcopum minime mortuum anno 1256. aut paulo post, quod nostri Sam- marthani & Lopesius videntur intcllexilTe ex his Matthaei Parisii vcrbiS : Anno M. CC’LVI— capit (egrotare lethaliter ar- chapiscopus Burdegalensis jamsenex & decrepitus, & cum peiiitus crederetur qui femivivus exstuit, mor~ RDIGALENSIS. 824 L tuus, episeopus Heresordensis * ( quisummo defide— — rio ad illum archicpiseopdttim ambieus anhelabat) Ahw impetratis litteris domini Regis t quem habuit CHRISTI vorabilem, utpote telonearius ejus, cum veritus pate, ret quod viverel, iter, laborem, operam perdidit & expensus, multis sannis appetitus, sicut de quodam magistro Eambino dicitur contigisse, de quo duo verficuli componebantur : Ære dato multo, nondum pastore sepulto Lambit ad optatum Lambinuspontificatum. Ex iis verbis, capit ægrotare lethaliter, quidam voluerunt Geraldum tunc mortuum esse. At contrarium probant quæ sequuntur, scilicet, cum ve- B ritas pateret quod viveret, hoc est convaluisiet ; Constat autem eum vixisse usque ad an. 12 5 9. et iis notis temporum quas leges in instrumentis des- criptas coi. 29 o. ex actis pro inquisitione facienda contra regis Angliæ ballivos. Adhuc præerat die vm.exitus Novembris, & die m. introitus Ja- nuarii hujus anni. At 1. die introitus Martii sedes vacabat, & die xiv. exitus ejusilem mensis, & anni. Obiit ergo Geraldus vel mense Januario, vel Februario an. 1259. De ejus captivitate ac morte legendum estepitaphium Amanevi Auscien- sis archiepiscopi. De nostro Geraido siepius me- minerunt tabulæ Silvæ-majoris, usque ad annum C m. cc. Lix. die x. Maii, quo Gerauda mutuo ac- clpiens a Guillelmo d’Anglade præfati monaste- rii monacho refecturario sexaginta folidos, octo se* liciorum censum ei impignorat, Geraldo archiepi- scopo Burdegalensi. XXXVH. PETRUS I. In libro recognitionum S. Crucis legitur sedent archiep. vacasse annis 12 6 o. 6 2. & 6 3.Ad eligen- dum tamen successerem Geraldi canonici conve- nerant, sed in electione scissiim est capitulum nonnullis Fortonem Santon. ecclesiæ archidiaconum & papæ capellanum petentibus, aliis pro Hugone Dominicariorum Burdigalensium priore sussiagia ferentibus. Quod ut audivit Urbanus papa IV. accepta occasione archiepiscopatum vacantem dedit Petro camerario & capellano suo, viro ad tantam dignitatem capessendam plane idoneo. Bulla qua inssituiturdata est Viterbii die 23. Martii, anno 1. pontificatus Urbani, Christi vero anno 1261. Bur<n^i. At forte non statim tranquillam & pacificam pos 1G sessionem obtinuit, sed post aliquot solum annos, quibus videIicet adhuc sedem vacuam fuiste legimus. Sane in registriS notariorum Burdigalenliuin illorum temporum legitur : Actum fuit Vii— dis introitus Februarii m. CC. LXIII. regnante Dt* dnardo rege Angliæ, Burdigalensisede vacante, P• Gondaurner majore. Testes sunt, &c. Et : Actumsuis III. exitus Decembris M. cc. LXiy. Henrico rege 1264. Angliæ, Petro archiapifcopo Burdigalensi. Attamen anno 1262. die festo S. Georgii scripsit ad Urbanum IV. cum Johanne Bituricensi archiepiscopo, ut explicare dignaretur nonnullaS conditio- neS sentcntiæ a Gregorio IX. latæ de controveriia inter co5 mota pro primatu ; uti legimus in tabulis * Petrus de EgcnblanKe, cujus memoria sulphureum fetta- rem exhalat ac deterrimum, inquit idem Matth. Paris ad 3n. 1 1 5)• ubi eum ait suilse rapaciilimum, & præJx avidum.
Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/433
Appearance