Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/472

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

901 ECCLESIA i * ■ « ■ hæc de Hugone Gumbaldi filio referens : Ob cujus j ANNI temporis imbecillitatem Aginnensis ecclesia, nec- CHRISTI n0n Pascaeosci f singulos præsules acceperunt, cæ- teras, qukumque prævaluit usurpavit. XI. Hugo. VASCON1A (T » ! *. /. De Hugonis episcopi primordiis jam diximus cci.i ifj. in episcopis Vasatensibus, quæ historia Condo- miensis abbatiæ nos docet. Filius erat Gumbaldi, de quo superius. Perpendens pater, inquit hujus historiæ scriptor, filium recto tramite gradientem, noluit illum honoris & dignitatis remanere expertem. Erat illi Jubdita Leumania, id est Leomania, quæ ad diœcesim Agennenfis episcopatus pertinebat. I Erat & cœnobii Condomi erecti, & post ruinam a Nortmannis inductam a piissima comitissa repa- rati, abbas. Utrumque Hugoni contulit, & sic ab- batem clericorum esse præcepit, nihil fibi reservans ex omnibus. Defuncto parente, nondum in virum perfectum Hugo venerat, nec tantæ potentia arcem attigerat, ut patris hereditatem posset vindicare, sed tantummodo præfato cœnobio, cui prælatus a genitore suerat, dominabatur. Præterea cum adhuc abbatis fungeretur officio, ad augmentum doloris & tribulationis, cœnobium.. igne fuccensum est, ac plene dirutum. Nec ideo tamen concidit animo piissi- mus abbas, imo adversus fortunam animum ob—’ fumans, totum se ad hoc contulit, ut domus Dei in melius reædificaretur. Quod ubi capit, Dominus de pulvere egenumsuscitavit., & de strrcore humilem erexit, ut cum principibus sederet, & folium patris obtineret. Tunc quippe prudentia fultus, fortitudine auctus, potentia glorificatus, viriliterse agere capit, & de adversariis triumphare. Nulli tamen ex his qui genitori in episcopatusuccesserant, molejlusfuit ; verum illis obeuntibus, more utrarumque sedium patrio, accepit pontificatum. Agennenfis ergo & Vasaten- sis episcopus effectus est contra præseripta cano- num. Verum ille quod in provincia diuturno usu _. invaluerat, & paterno confirmatum videbat exemplo, sibi licitum putabat. Hinc nihilominuspo/j- tifiex ordinatus, ait Condomensis ecclesiæ historia, religiosæ vitæ continentiam sectabatuf, & quanto amplius fublirnabatur gradus honore, tanto humiliabatur cordis contritione, & ædificium, quod adhuc abbas devote coeperat, præsul factus implevit devotius. Interea pietatis causa Romam profectus, con- scientiæ sinu summo pontifici aperto, cum hic au- disset duabus illum præesse fidibus, præcepit ut una earum contentus, alteram dimitteret, ac in peccatorum remissionem, in propria diœcesi mo— 1 nastrrium construeret & officiosiffime adornaret— J ussis se obtemperaturum promisit, ac in patriam rever- sus stetit promissis, Basatensem enim apiseopatum statim dimisit, ac cuidam viro fideli concessit. Mo- nasterii Condomensis fabricam consummavit, ec- stefatcuspæ, sacto generali conventu pontificum, abbatum, tribunorum & centurionum, nobiliumque virorum in honore S. Salvatoris, & in nomine B. Petri apostolorum principis, sicut quondam sue- rat. Inde vero clericosseculariter & absque regulari disciplina degentes penitus amovit, & monachos Deo jugiterservientes, &sub regulari jugo militan- Tornus I/. lGINNENSIS. 90t l tes in illorum loco fecundum instituta vel monita’ <£ Benedicti ordinavit, iIlisque patrem nomine Pe* trum, virnm omni virtute probatum præfecit* Monasterio vero omnia bona sua donavit. Donatio-* nis scriptum, annum M.XI. præfert. Nec multopost, inquit historia saepe jam laudata, dominus Hugo vitæ deceffit, & in eodem loco sepuliuram acoepit, in introitu videlicet ecclesiæ aa lævam partem insea ma- ceriam, diemjudicii præstolans, corpus ejus requirfcit. XII. SaNCTIUS I. Sanctium, seu Saucium an. I o 12.ad Agennen- sis ecdesiæ pontisicatum evectum suisse afferunt 1 Sammarth. fratres : verum ex dictis in Hugone, & ex dicendis in Condomiensi historia palam est paulo serius, ac circa annum M. xv. hanc digni— 1015. tatem obtinuisse. Vir darissimus Petrus de Marca hist. Bearn. I.3. c. 1 2. aflerit Raimundum Agin- nensem episcopum, S. Severi iu capite Vasconiæ abbatem, & Hugonis successerem, defunctum an. M.xxm.idque in præfati monasterii martyrologio consignari. Verum, pace tanti viri dixerim, hal- lucinatus cst. Qua ratione nescio. Id unum scio me in hagiologio & necrologio Sanseveriano lege- re : rrz. idus Aprilis depositio domni Raimundi episcopi Aginnensis, monaclu & abbatis istius loci, ■* M.C.XLVIII. Bene ergo Sammarthani Sanctium Hugoni, & Simonem Sanctio suffeccrunt. XIII. SimoN 1. Simon I. circiter an. 1 o 2 6. cal. Maii adfuit de— 10 A 6. dicationi ecdesiæ Burdigalensis. Observare hic operæ pretium est, in quibusilam codicibus MSS. ecclesiæ cathedralis Aginnensis poni ordinatim & successive Simonem, Gausbertum, Aldebertum, Amaldum & Bemardum ; imo & in nonnullis, attcstante D. dc la Bcnazie, Arenatum Simoni sub- rogari ; quamvis autem commemorentur fine diei aut anni epocha, cos tamen Arnaltus in historia ’episcoporum cum Benazio referendos censet ad tempora belli sacri, id est expeditionis Hierosoly- mitanæ ; in quo falluntur, ut iis qui belli illius sacri cpocham norunt, apertum est. Illorum nomina duntaxat, nulla annotatione facta, retulere Sani- marthani ; si Arenatum excipias ; ea quoque re- censebimus, nonnulla de singulis notando. Arenatus, de quo nihil omnino suppetit in tabulari iS, inscribitur, inquiunt, in veteribus episco- porum indicibus ; verum gratum nobis fecissent, si horum indicum antiquitatem ætatemque probare voiuissent. Certe novimus multos quibus du-* L centorum annorum instrumenta antiquitatem sa- piunt. Gausbertus fuit quidem Aginnensis præsul ; sed alio prorsus tempore, ut infra probabimus. De Aldeberto idem prorsus ac de Arenato cen- scmus ; eos scilicet, nullo fundamento admisios, expungi debere. XIV. Arnaldus II. Bovin*. Arnaldusde Bona-villa, de BonviIIa, de Bove- villa & melius, ut videtur, de Bovilla dictus est, quod oppidum est Aginnensis agri, leucis 5. ab Agenno distans, ad Septentrionem. Quo porro M m m