64 ECCLESIA B I — ■ ■ —— & regno nostro non mediocriter reputaretur esse de— A ANNI tractum. Actum Parif. MCC. XI. mense Afaii. Jam anno proxime elapso Rex in gratiam Gi- tardi, quem appellat dilectum & fidelem suum, 7^. x decretum fecerat de fremendis saxo plateis civi- tatis Bituricæ, dato Parisiis anno mcc. x. Anno 1211. capitulum Ruthenense ad lpsum scripsit ut peteret facultatem eligendi episcopum ; & mense Julio eIectus est Petrus de Trilia. Error quem irrepsisse credimus in editionem Matthæi Parif Lutetiæ factum anno 1644. & forte in alias, quas non consului, occasionem dedit fratribus Sammarthanis scribendi Bituricen- sem civitatem Albigensibus hæreticis confoedera— ® tam, sed a Crucesignatis die festo S. Mariæ Mag- dalenæ oppugnatam&succensam esse anno 1214. At de urbe Biterrensi hæc sunt intelligenda non de Bituricensi, quod facile demonstrat Matthæi narratio. Nempe post expugnatam urbem hanc die festo S. Mariæ Magdalenæ, exactisique ibidem diebus paucis, castra inde moventes Crucefignati in festo S. Petri ad Vincula pervenerunt prospere Carcassenam. Quis non intelligat urbem in festo S. Magdalenæ expugnatam, fuisse Carcassenæ futis proximam ; quod de Biturigensi urbe quis un- quam somniaverit ! clarius id probatur ex verbis quæ sequuntur : Usque adeo autem deterriti sue—’ runt pravitatis hæreticæ sectatores (ex his quæ in urbis Bit. expugnatione facta fuerant) ut ad mon- tium latibula sugientes, credantur reliquisse pluf- quam centum castra vacua inter Biturum & Cal- rasonam, id est Biterras & Carcassenam ; uti le- gitur iu variantibus lectionibus. Antequam de bello Albigensibus a Crucesi— gnatis moto & illato a Simone Montifortio loqui supersedeamus, juvat dicere quod legimus in 8 historia Albigensium Petri Vallium-Cernaii mo- ®i, 1 a / e. nachi : Interea, inquit, comes nobilis Montissiortis, castra quæ apostaverant ipsio anno in diæcesi Ne— j mausensi fortiter impugnabat. Venerant autem in1 ejus auxilium Girardus Bituricensis archiepiscopus, & Robertus Claromontenfis episcopus viri potentes, qui anno præcedenti crucem assemsierant contra turbatores pacis & fidei subversores. Venerunt cum eis milites & servientes quamplures, quorum auxilio sufficltus comes, obsedit quoddam castrum prope villam S. Egidii ; & infra : archiepisc. Bituricen- fis & episcopus Claromontenfisperacto suæ peregri- nationis termino, videlicet quadraginta dierum, ad propria remearunt. Id factum legimus anno 1216. anno autem 1217. 1 217* T1* notatur octavus Gerardi, memoratur in veteri charta monasterii B. Mariæ de Ptatea. AIbericus notat eum e vivis sublatum in via Ro- mana, hoc est cum Romam pergeret, anno 1218. 1218— nonis Julii, ex calendario Medii-monas- terii, cui dedit quinque Iibras Turonenses pro anniversario. Eumdem annum obitus ejus assi- gnat Guillel. Nangius, apud quem est Giraudus. Eum Romam profectum fuisse autumamus ad impetrandam a summo pontifice Guillelmi ca- ftonizationem, quæ sane hoc eodem anno decreta est. Floruit autem Girardus doctrina, sanctitate ac miraculis ; nec veretur auctor patriarchii Bitu- ricensis eum titulo Beati ornare. TURICENSIi Huic archiepiscopo ejusque succestoribus in
perpetuum prior & capituium B. Mariæ de Salis ANNI cesserunt jus conferendi suæecdesiæ præbendas ; CHRI$TI attendentes quod occasione donationis ( earum) quæ ad nos, inquiunt, pertinebat, multoties inter nos esset "(plus & contentio, lbidem legitur per Geraldum & capituium, duodenarium præben- darum numerum fuisse decretum. Instrumentum de hac re in Bituricensi patriarchio editum est. LXIX. Simoni SuD ; ir. Simon de Soliaco, Henrici archiepiseopi Bi- turicensis nepos, Ægidio II. Soliacensi domino ’ex Lucia de Charenton natus estr De eo audien- dus est Albericus in chronico:Apud civitatem Bituricas post S. Guillelmum factus est archiepisc copus Geraldus decanus Claromontensis, qui post novem annos in via Romana deceffic. Huic successet vir honestos & nobilis Simon cantor Bituricensis, frater ErKenbaldi de Soilliacosuper Ligerim, cu- jus pater Ægidius, fratres habuit archiepisc. Henricum, & episcopum Odonem Parisiensiem. Horum omnium pater Guillelmus dicitur frater extttisse ma- gni comitis Campania Theobaldi; sed quia nullius valoris suit & balbus, & quandam nobilem puel- lam, quæ erat in siervitio matris suæ, filiam do- ■* mini de Soliacoaccepit, idcirco a comitatu alienatus. Simon prior erat sancti Ursini Bituric. quando electus fuit in archiepiseopum, quod contigit anno 1218. ut diseimus ex veteri charta sancti 1218. Ursini data præfato anno, in qua legitur:Simon prior S. Ursini Bituricensis Dei gratia nunc electus Bituricensis, &c. Et quidem anno sequenti adhuc Simon alium quam electi non habet titulum, in litteris Honorii papæ, apud Reginaldum. Eodem anno 1218. mense Septembri, compromittit cum Templi militibus vulgo Tempiariis de Ulmo Tiaudi, in G. canonicum Bituricensem, super -y censu xl. solidorum Andegavensium. Mense De- cembri sequenti approbat compositionem quam fecerat Odo de Veura prior S. Petri Puellarum. Anno 1219. statuit ut cantor Bituricensis, prior 1219. esset S. Petri Puellarum, & ut in hac ecclesia quindecim essent canonici. Anno 1220. edidit 1220. quoque constitutionem de numero præbendarum in ecclesia S. Ursini, in qua decernit esse xvI. canonicos; priorem, qui duas habet præbendas, sex presbyteros, quinque diaconos, & totidem subdiaconos. Eodem anno mense Octobri com- ponit inter capitulumS. Ursini, & A. dominam Belli joci, de capella apud Rondaugeriam. Quo E etiam anno, rescripto Honorii papæ 111. faculta- tem aecepit absolvendi clericos qui vel interdicti vel excommunicari ordines susceperant, vel cele- brarant. Aliam bullam ei direxit idem papa, ad primatus Bituricensis confirmationem. Anno 1221. primus inter amicos & parentes heredum de Culent, consensitacquisitioni tertiæ partis cas tri Exoldunensis factæ a Philippo Augusto rege, qui tres alias partes jam possidebat. Pto tertia vero parte hac Rex quitavit tertiam partem Castri-novi super Carum fluvium, & tertiam partem Marolii, c. xxxiv. &c. Integram chartam damus inter instrumenta. Cok x 1 • Anno 1223. Archembaldus de Borbonio ei 1223.
