1148 ECCLESIA PI ——— arguens has puellas, & in monasterium reducere I. ANNI capiens. Sed cum illæ obstinatius reluctarentur ; & CHRISTI epjfcopi excommunicationem iutentassent, ssa- gitiosi homines ab illis immissi, in ipsa S. Hilarii basilica congregatos antistites, diaconos, aliofque dericos verberibus ceciderunt, effiactisque capiti- bus, & sanguine perfusos fugere compulerunt. iHd.c.4.3. Rost litte Maroveus apifcopus, inquit Grego- rius, cum diverfa improperia ab his (monialibus) audiret. Porcarium abbatem basilicæ S. Hilarii ad Gundegisilum epifeopum (BurdegaIensem) & reliquos comprovinciales destinat, ut data com- munione puellis, ad audientiam veniendi licentiam indnlgere dignarentur ; sed nequaquam potuit ob— E tinere. Childebertus quoque rex diversas querelas tum abbatistæ & monialium quæ ipsi obtempe- rabant, tum puellarum quæ egrestæ fuerant ex monasterio moleste ferens, voluit hæc dissidia componere per Theutarium presbyterum. Voca- tæ vero ad audiendam Chrodieldis & quæ ipsi adhaerebant, responderunt : Non venimus, quia a communione suspenfæ fumus. Si reconciliari mere- mur, tunc ad audientiam venire non differimus. Recusantibus vero episcopis communionem illis dare, fatuæ illæ virgines separatæ ab invicem, aliæ ad parentes, aliæ ad domos proprias, non- nullæ in hæc monasteria in quibus prius fuerant, C sunt regreffæ, quia hyemem validam simul positæ propter penuriam ligni tolerare non poterant. Pau- cæ tamen cum Chrodielde & Basina remanse- runt….. pro eo quod altera alteri se præponere cu- piebat.a Hæc Gregorius de insipientibus illis vir- ginibus quæ infatuato saIi similes, ad nihilum va- luerunt ultra, nisi ut mitterentur foras & concul- carentur ab hominibus. Maroveum visitandi suæ diœcesis ecdesias val- Gl ^°^^turn fuisse notat idem Gregorius, ubi tap.i9I. refert eum ad funus B. Radegundis reginæ cu- randum non potuisse accedere, eo quod illum cau- sa visendarum paræciarum elongaffet. Idem serip— I tor Marovei elogium absolvit lib. 2. de miracu- lis S. Martini cap. 44. ubi ait eum non immerito * ai. præ— Hllarii beatissirni difcipulum prædicandum. ♦ coninduui. __ __ _ XX. PLATO. Plato ex gremio Turonensis eccIesiæ, in qua archidiaconi fungebatur officio, assiimtus ad ca- thedram Pictaviensem Iegitur apud Gregorium Turon. lib. v. cap. 50. & lib. IV. de miraculis S. Martini cap. 3 2. Cum esset archidiaconus sub ipso Gregorio, ejusdem causa opprobria & vin- cula passiis est dolis Leudastis Turonum comitis, ] qui suum archiepiseopum læsie majestatis reum dicebat, quod Fredegundem reginam adulterii cum Bertramno Burdigalensi episcopo infamasset. Nec minori fueore Gregorii amicos, præsertim Platonem archidiaconum insectatus est, adjutori- bus Riculfo presbytero, & altero RicuIfo clerico. Causa ad episcoporum apud Brennacum congregatorum judicium delata, Gregorius absoIvi- tur, Leudastesque totius doIi artifex cum suarum partium studiosis damnatur : nempe Riculfus de- a Gregor. Turonensis cap. 40. lib. IX. ait multis ex his circumventas matrimonio copulatas sulste. CTAVIENSIS. 1149 i ricus vi tormentorum victus, Leudastrs ejusque’1 amicorum occuitas artes & consiIia patefecit. ANNI Pro mercede criminis Riculfo presbytero epis— CHR1STI copatus Turonensis promittebatur, alteri Riculfo clerico archidiaconatus, quem tunc, uti diximus, obtinebat Plato. Hic factus est episcopus Pictavensis anno d. XCII. cui hanc eeclesiam ingredienti adfuit supra laudatus Gregorius, ut describit Fortunatus lib. x. cap. 20. Provida disuonunt reges solatia plebi, Pontificem dantes quem probat alma fides. Ut colat Hilarium, quem dat Martinus alumnum • Et confefforis protegat ala potens. Dirigat hic populum succeffor honore beato, Et clerum ecclesiæ qui moderetur ope. Floreat arce decens rex Cluldebertus in orbe Cum genitis, populo, matre, sorore, jugo. Gaudia læta paret præsentia juncta Gregori, Et geminas urbes adjuvet una fides. Qui modo discipulo Platone antistite summo Sollemnem ecclesiæ hic dedit effe diem. Eo tempore quo episcopatum adeptus est Plato, quædam domus adjuncta ædibus episco- paIibus conflagravit maximo incendio, ac sein- tillæ cum carbonibus super domum eeclesiæ, > impellente vento, cadebant, inquit Gregor. Tu- ron. qui tunc aderat. Plato vero episcopus, qui ex S. Martini Turon. episcopi sepulcro pulve— mirae. E rem secum tulerat, vas in quo eum condiderat, m™’ chrismarium dictum, contra ignem levavit, exortusque subito ventus vento priori contrarius, ssammas a tecto ecclesiastico defendens, aliam repulit in partem ; sicque domus ecclesiæ liberata est, ut non aliis quam Gregorii verbis utar. Obitum Platonis refert Comtius ad an. 599. 599. XXI. S. VENANTIUS FORTUNATUS. ’ Venantius Honorius Clementianus Fortunatus ) gente Italus, patria Tarvisinus, & si sossitan non in urbe, sed in vico urbi vicino esset ortus, Ravennae bonarum artium studiis ope » ram dedit ; at cum gravi oculorum dolore & morbo S. Martini ope liberatus esset, relicta Ita- Iia Turonos venit, accessitque ad S. Episcopi tumulum, gratias benefactori acturus. Sententia fratrum Sammarthanorum esu Fortunatum, mor- bo oculorum quo laborabat, sanatum fuisse in ipsa S. Martini basilica Turonensi ; at vero propius est eum sanitatem consecutum esse in ecclesia sub nomine S. Martini apud Italos conse- 7 crata, virtute oIei lampadis coram imagine sancti episcopi accenlæ, prout scribit suis iu versibus ; postea vero grati animi causa in Galliam profectum esse, & Turones venisse ad S. Martini se- pulcrum. Inde vero Pictavum petiit ubi sedem elegit, & Iaude tam rhetoricæ quam poetices floruit. Anno quidem D. lv. nuptias Sigibertire* gis celebravit elegiaco carmine ; cumque non mi- nus pietate, ceterisque virtutibus, quam ingenii dotibus præstaret, in eeclesia Pictavensi presby- teratus honorem promeruit, posteaque ipsius episcopatus. Id contigisse post an. Christi Ia xc 1 v. contendit Labbeus, hac fretus ratione,
