Jump to content

Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/624

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

1202 ECCLESIA ] — petente in ducatu Aremoricae, contra Franciscom s CHRISTI ducem. Insequenti anno cum Petro de Aurio- Vidthip Franciæ cancellario, & Johanne episcopo Mas tanctllar. siliensi, legato Renati Siciliæ regis, Ludovici XI. n°mine tractavit de hominio exhibendo Regi per Renatum, pro ducatu Barrensi, cujus acta haben- tur in archivis thesauri regii. Fuit legatus regis Chri- stianissimi, cum Guillelmo Picart baillivo Roto- mag. ad occupandum hunc Barrensem ducatum. At cum ob alia negotia non possent diutius hac de- fungi provincia, litteris suis datis Barri i 4. Aug. 1480. eam reliquerunt Ludovico du Pont cen- tum virorum lancea armatorum duci, ac topar— j Bosiedon & de Livron, uti docent authen- irdnomi. ticæ litteræ asservatæ in tabul. Lotharingiæ. Legi- a mus parvi sigiili custodiam, Ludovico XI. regnan- te, fuisse demandatam huic antistiti ; qui dicitur ex hac vita migrasse in Turonibus circa ann. 1480. quod contingere non potuit ante diem 14. mensis Augusti, quando habentur, ut jam diximus, ejus litteræ hoc ipso die datæ. » ’Am » oi— LXXXV. PeTRUS V. « x. Petrus de Ambasia, Petri domini deChaumont super Ligerim, & Annæ de BueiI silius, celeberri— ( mi Georgii cardinalis frater, prius monachus & ab- bas S. Jovini de Marnis, electus Pictav. dicitur an. 1481. 148 1. die 21. Novembris, in registro Vaticani. Hic præsul annis 1489. & 149 3.legitur in chartis S.Jovini de Marnis.An. 1 5 02.decano & canonicis collegiatæ eeclesiæ de Champigny super Veu- dam, quam pontif. Alexander VI. rogante Ludov. Borbonio regii sanguinis principe, domino Rupis ad Oyonam, privilegiis ornarat, concessiim est quod eidem decano uti episeopalibus insigniis liceret, quemadmodum liquet ex actis senatus Pari- siensis. Anno eodem die 20. Januarii nominatur exsecutor & curator testamenti Johannis a Podio equitis, domini du Coudray. Vitam finivit BIesis j an. 1 5 o 5. die 1. Septemb. jacet in capella castri episcopalis de Dissay, quod construxerat, ubi hoc epitaphium visitur : Exiguo claustro vitæ dilector honestæ, Hujussarcophagipulvere, Petre, jaces. Cui generosa dedit ortus Ambasia claros Stirps, pater abbatem teque Jovinus ait. Urbis Pictavicæ moderamina præsul agebas ; Dormis eum patribus pulvis & osseJ, Petre. Annis millenis quingentis quinque locatur. Prima Septembris mors tibi vitasuit. Reliquit duos liberos, ex quibus Renatus fuit ] abbas sancti Cypriani, ex historia marescallorum Franciæ patris Anselmi Augustiniani discalceati, novis curis edita & emendata a viro doctissimo domino du Foumy. LXXXVI. Johannes VII. LE Cum jam egerimus de Johanne Tremolio car- dinali Auseienses inter archiepiscopos, pauca de ip- so supersunt dicenda. Post obitum PetrideAmba- sia consobrini sui (matrem enim habuit Margari- 1505. tam de Ambasia) ipsi suffectus est an. 1505. sub 1 5 07. titulo administrationis perpetuæ, & post biennium obiit Mediolani. Inde yero corpus ejus delatum Tomus Jl. PICTAVIENSIS, 1203 1 est ad ecclesiam collegiatam castri Thoarcensis, ubi ■’ spectatur ejus tumulus, Iegiturque epitaphium ANNI quod in Ausciensibus dedimus archiepiscopis. CHRlSTl LXXXVII. ClaUDIUs L Hussqn, CIaudiusde Hustbn ex comitibus Tomodori, unde aliquando Iegitur Claudius deTonnerre, parentes habuit Carolum comitem Tornodorensem, Huflbnii & S. Aniani dominum, & Antonietam Tremoliam. Cum jam potiretur episcopatu Sagien- si, postulatus est pro episcopatu Pictaviensi in lo- cum avunculi demortui. At quorumdam canoni- j corum suffiagiis Florentius d’Allemagne electus est, cum quo Claudius aliquot annis decertavit ; sed ipso exstincto an. 1 5 1 o. pacificam sedis suæ obti— 1510. nuit possessionem, quam usque ad mortem, quæ 1511. an. 1521. contigit, retinuit. d’Allk. LXXXVIII. FLORENTIUS. MAG « £. Florentius d’AUemagne abbas commendatarius S. Sabini seu Savini apud Pictones, præpositus & canonicus Pictaviensis ecdesiæ, a parte non sper- nenda capituli electusest in episcopum post Johannis Tremolii mortem, aliis canonicis Claudium de 3 Huflonio postulantibus. Buchetus qui ipsuis me- minit parte 4. Annalium Aquitaniæ, vocat eum virum probum. Mortuus est anno 1510. dum litem prosequeretur pro episcopatu, coram senatu iUo percelebri, quem magnum vocamus consi- lium. LXXXIX. LUdovICUS III. u Hussorf. Ludovicus de Hustbn comes Tornodorensis, patrui in episcopatu successer designatus est 1521. 1 5 2 z ’ vix annos octodecim natus, patre Ludovico Tor- nodori comite, & Francisca de Rohano matre, Francisci archiepiscopi & primatis Lugdunensis nepte. Qui cum bullis rite expeditis hunc episco- y patum obtinuisset usque ad annum ætatis circiter 3 o. ei renuntiavit in favorem Gabrielis cardinalis de Acro-monte, priusquam munus unctionis sus- cepisset. Interfuerat autem anno 1522. solemni 1522. pompæ ingrestus Johannis AurelianensisTolosani præsulis. Cum vero foret tantum subdiaconus dis- pensatur ut matrimonium contrahat ad dignita- tem domus tuendam, Claudio ejus fratre natu ma- jore in Ticinensi prælio interemto an. 1525. quip— 1525 » pe rex Franciscos I. Autissiodorensi episcopo ora- tori suo dedit in mandatis, ut hanc dispensationem impetraret a fummo pontifice, litteris datis 21. L Junii 1532. At quinquennio elapso in castris re- giis Avenione interiit 1537. cujus meminit cum laude Buchetus in Annalibus Aquitaniæ. Tempore Ludovici Johannes Latomus episeopus Ebronen- sis fuit Pictaviensis suffraganeus, hoc est vice titula- ris episcopi pontificalia obivit munia ; de quo in episcopis Lucionensibus. XC. Gabriel. De CRAMONT Jam non semel de nobilissima Acromontaho- rum gente locuti sumus, aut etiam de Gabriele no- stro cardinale dicto S. Cæciliæ, quippe qui fuerit Consoranensis, Tarbeiensisque postea episcopus, demumque Burdigalensis metropolita. Quod ad Hhhh