Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/65

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

98 ECCLESIA B — Adhuc de Francisco Tumonio loquendi oc— a ANNI cun-et occasio. Interim juvat dicere multum tanti 0 x 1 viri prudentiae ac studio pro fide orthodoxa de- buisse Galliam. Sane plurimi eum faciebat Fran- ciscus I. nec minus carus fuit aliis post Franciscum regibus, qui ejus siepissime consilio in rebus ar- duis utebantur. Hiuc de lpso canit MichaeI Hos- pitalius, qui fuit Franciæ cancellarius : Turnoni genus heroum quisanguine ducis, &c. quæ legi possiint iu ejus elogio iuter archi- episcopos Auscienses. Et Antonius Muretus : j Turnoni antiqua spiraus virtutis imago Quo stupet hæc ætas, quoque beata tumet Et tua cum feri repetent monimenta nepotes Si, dederint eælum quæ cibi fata rogent- Post alias laudes quas bella & paceparasti, Consilio moderans tempus utrumque pari : Quot, quas sudit opespleno tibi copia cornu Afficlue doctos fovetis hisee viros : Pectore & ingenuus constanti adamaveris artes : Adjicies titulis hoc quoque fama tuis. Lt Rot. XCV. Jacoius. Jacobus Regius Renati domini de Chavigny iu Lodunensipago, Regi a consiiiis, regioque cu- biculo præponti filius ex Magdaiena Goumer so- rore Adriani Constantiensis episeopi & cardina- lis ; fratrem habuit Ludovicum le Roy Regis sti- patorum cohortis praefectum, qui reliquit filium Franciscum eadem præfectura ornatum & tor- quatum equitem. Jacobus vero iu congregatione Cluniacensi vitam religiosam amplexus & pro- feflus efu Postea fuit abbas S. Florentii Salmu- • Vilie-ioin riensis, inde Dolensis, & Villæ-lupæ ♦. Electus est etiam Cluniacensis ; at Francisco I. rege ita U cupiente, electioni suæ nuntiumremisit, & juri- bus cessit suis, iu gratiam Johannis Lotharingi cardinalis, anno 1528. Tumonio vero migrante a Bituricensi cathedra ad Auxitanam, creatus est 1537. ^chipræ^l Bituricensis anno 1537. adeptusque est possessionemdie 16. Decembris eodem anno. Sedente hoc præsule urbs ab hæreticis capta est, omniaque urbis templa spoliata & polluta 1 5 62. suntanno 1 5 62. Post novennium anno 1571. fundatur in urbe collegium Societ. Jesu a Johanne Niquetio S. Gildasii abbate ; quod unitum fuit Universitati Bituricensi, Jacobo de Nucheze can— £ cellario, qui fuit postea Cabilonensis episcopus, & Edmundo Merillio antecesserum juris primice- rio curantibus. Diem clausit extremum Jacobus 1572. Regius Lutetiæ 1 5 72. humatus in eecIesia paro- chiali S. Landerici. Tempore hujus antistitis jurisprudentiam pro- fessi sunt in academia Bituricensi Franciscos Dua- renus & Eguinarius Baro Armorici, Hugo Do- nellus Burgundus, Franciscos Hotomannus Pari- siensis, CujaciusTolosas, Franciscos Balduinus Atrcbatensis, & Antonius Contius Noviodu- nensis. Tomus II. ITURICENSIS. 99 XCVI. Antonius II. ANNI Antonius Vialartex familia senatoriaapud Pa— CHRISTI risios, monachus ordinis S. Benedicti, ex abbate Vialabt. Bemaiensi & priore S. Martini a campis, designa- tur archiepiscopus Biturigum a Carolo IX. rege, cui sacramentum fidelitatis profuetur 23. Aug.

! J72. adeptus possessionem 1 8. calend. Octob. 1572. ejufdem anni. Anno 1573. magna fame & fru— 1573- menti penuria laboravit urbs, ut Iegitur in fine panchartæ archiepiscopalis. Comitiis cleri Galli- cani eodem anno interfuit Parisus. Plurima cathe- drali suæ dona contulit, & palatii episcopalis par- 1 tem bellorum civilium injuria dirutam ædificari curavit. Idem ut vicarius generalis Claudii a Gui- sia abbatis, Ciuniacense monasterium admiuistra- bat anno 1 57 5. Vivere desiit ætatis annum agens XLvin. in prioratu S. Mariæ de Gomayo ad Matronam 1 576. pridie nonas Decembris, a sui— 1 576. cepto Martiniano præsulatu anno xiv. Coepus in templo S. Stephani Bituricensis, a tergo aræ ma- joris tumulatur. Vir, inquit Martinus Marrier Benedictinus iu historia coenobii S. Martini a campis lib. 111. qui ad archiepiscopatum evectus, haud ita implevit dignitatem, ut non tamen pro- , positum monachi, habitumque deseruerit. Vir cete- • coqui, quem non tam pontificalis insula, quam ille pontificalem insulam decoravit ; mirandis cum ani-- mi, tum corporis dotibus ornatus, adeo ut quod olim de Catone, etiam de illa usurpari potuerit : ad id unum natus videbatur, quodcumque agebat. Laudatur in veteri charta ob indefessiim labo— C. xlvi. rem in prædicando & privatis colloquiis exhor— co1’*7* tando ; sicque a peste Lutheranorum & Calvi- nistarum servavit gregem suum intactum. Ex ea- dem Vialartorum gente fuerunt Carolus Abrin- censis episcopus, & Felix non ita pridem Cata- launensis, quem populi tamquam lanctum vene- rantur. XCVII. REGINALDUS. Be ? uni. Reginaldus de Beaune, quem doctrina juncta Sam ». cum eloquentia singulari, fides in Regem, amor in patriam, in gregem, cui magna cum sollicitudine præfuit, virtus erga omnes commen- darunt, natusestTuronis an. m. d. xxvii. Avum habuit Jacobum Franciæ quæstorem, vicccomi- tem Turonensem, ejusilemque provinciæ guber- natorem ; parentes vero Guillelmum de Beaune baronem de Samblan^ay, ac Bonam Cotereau, patruos item Martinum archiepiseopum Turo- nensem & Jacobum Venetensem episcopum ; fra- trem quoque Martinum præsuiem & comitem Podiensem. Porro a dignitatibus secularibus iter sibi fecit ad ecclesiasticas. Primum igitur fuit senator Pa- risiensis, tum præses in augustissimo parlamento, comes consistorianus, libellorumque supplicum in regia magister creatus, præterea Francilci Andium ducis cancellarius ; & su his omnibus egregiam Reipublicæ operam navavit. Deinde post sena- torios honores accessit ad Ecclesiæ potiora munera. Igitur aliquandiu abbatiarum Curiæ-Dei & Mo- lilmi præfectura functus, ab Hcnrico III. nomi- G ij