Pagina:Gallia Christiana, 1720, T2.djvu/92

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

152 ECCLESIA BI Radulfi, cum Petro abbate S. Gildasii, &c. an. A 1234. Raimundus cui Ebbo de Argentonio dedit alodium suum dictum Eseharbot : cujus filius Marcus, cum inde moveret calumniam, JohanneS abbas Dolensis quartum ejusilem alodii partem ei in vita sua & filio suo concessit ; ex char- ta authentica nobis communicata a clar. v. D. Gouignon. XXVIII. Johannes V. abbas DoIensis anno 12 5 1. in charta Beili-visus. Ad eum & ad prio- rem de Alesto diœcesis Nemausensis Innocentius papa IV. bullas dedit Perusii iv. nonas Julii an. 125 4. pontificatus sui xi. ut legitur in historia Calæ-Dei in Bertrando de Paulhiac abbate. Me— C moratur an. 1 2 69. in charta Landesii ; an is qui appellatur apud nostros Sammarthanos Johan. de Monte, diciturque mortuus 14. caIend. Maii an. 1282. XXIX. Evrardus I. de Nozeroles eligitur die 17. Maii anni 1283. obiitque an. 129 5. xi 1. cal. Junii, ex chronico. XXX. Johannes VI. de Ybemali eodem anno electusest in abbatem ; fato functus 1308. cu- jus tempore (inquiunt Sammarthani) Clemens papa V. cum undecim cardinalibus hoc monasterium invisit 1306. XXXI. GuiIlelmus de Ceris transegit anno ( 1313. cum Johanne episcopo Lemovic. Migravit a seculo 1325. xvii. cal. Novembris. XXXII. Hugo III. de Genesines, veI de Genetines eodem anno electus fuit a fratribus ; vc- rum praevaluit XXXIII. Gaufridus de Ceris fretus auctori- tate Johannis papæ XXII. XXXIV. Hugo IV. de Cros præfuit annis 3 5. ex Sammarthanis. Anno 1383. sopivit ut arbiter & judex electus litem inter abbatissam sancti Laurentii Bituric. & rectorem sancti Boniti. XXXV. Helias, quem in actis concilii Pisani an. I4o9.Iegimus misisse procuratores ad hamJ iynodum. XXXVI. Simon de Ceris obiit 145 9. XXXVII. Aimartius abbas Dolensis memo- ratur an. 1464. in tabulario Landesii. XXXVIII. Evrardus II. de Leron æmulum passiis est Hugonem Fum^e Belli-Ioci abbatem * rd u P°^ea cesut* Obstitit Evrardus * secularisa- tioni prioratus S. Hilarii de Lineriis an. 1471. quæ biennio post fuit facta. Decessit an. 147 6. XXXIX. Ludovicus de Combornio proto- notarius Sedis apostolicæ eodem anno abbas pos 14.83. tulatuS, obiit 1482. * abbassimul Conchensis, ubi vide, & S. Augustini Lemovic. XL. Johannes VI. Loubet ex priore de San- giaco electus abbas ; defecit an. 1 5 o 1. In susiori Gallia Christiana Robcrtus praeponitur sequenti, quem aiunt Sammarthani præfuisse 2. annis, at quo tempore, nec ipsi, nec majus Dolense chronicon afferunt. Sed neque ulla ipsiuS alibi reperi- tur mentio quam in chronico minori. XLI. Renatus de Prie episcopus Bajocensis & postea cardinalis sub Julio II. abbas simul ExoI- dunensiS & Prateæ, ubi sepelitur. XLII. Adrianus Gousier cardinalis de Boify T U R I C E N S I S. 153 & epise. Alb. fit abbas an. 1 5 16. jubente Rege, ex chronico, ubi & habetur quod anno tpzo. legatus & abbas suum fecerit jucundum adventum. Obiit 1 c 2 3. die 24. Julii, conditus iu ecclefia Burgidolensi. XLIII. Claudius du Prat abbas Burgidolensis ; ex tomo 1. novæ Galliæ Chr. pag. 105. XLIV. Jacobus I. Loubet electus fuit fratrum suffiagiis die 1 5. Octobris. Vide iu S. Savino Pictav. XLV. Georgius de Ambasia cardinalis, ar- » chiepiscopus Rotomag. Obiit an. 1550. XLVI. Johannes VII. du Puy abbas Burgido- ’lensis, siliuS Perrini, sive Petronii domini de Damcs & Isabellæ Sigonneau. Avum habuit Jo- hannem du Puy domihum du Coudray-Monin aquis & lylvis in Gallia praefectum, &c. qui de- cessit 1513. Du Fourny histur. aquis & sylvis præsectorum. XLVII. Robertus de Lenoncourt cardinalis permutavit cum sequenti. XLVIII. Jacobus II. le Roy, Bituricensis archiepiscopus ; fuit quo abbate collegium canonicorum congregationi monachorum succedit, ut jam diximus ; cujus etiam tempore Renatus du Piessis cardinalis Richelii consanguineus, erat in- ’furnarius Dolensis monasterii. S. GILDASII ABBATIA. SANCTI GlLDASIi monasterium ord. S. Benedicti ad Indrum fluvium, sexdecim Ieucis ab Avarico Biturigum, fundatur ab Ebbone auctore cœnobii Dolensis, non longe ab hoc monasterio, pro abbate & monachis S. Gildasii Ruyensis Nor- mannomm furorem fugientibus, subjiciturque a conditore, archiepiscopo Bituricensi. At forte historiam hujusce fundationis ex patriarchio Bituric. cap. 5 2. etsi iongiuscolam, legere haud in— 2 gratum erit. Itaque exeunte seculo nono, & de- cimo incipiente, cum Aremoricam Normanni fœde popularentur, maxime oras Venetensium, quos tunc Alanus & Pasquetanus fratres regebant, Moriacense cœnobium, quod Locmenech vocabatur, atque San-Gildasianum Ruyense, monachi sui deseruerunt, atque ad Ebbonem Dolensis cas- tri principem confugerunt. Daiocus sive Daocius abbas Ruyensis erat, isque sic allocutus est Ebbo- liem ; Ego miser & Jocii mei per Dei misericor- diamperfecutionemNormannorum, Danorum, Hu- norum, & Wdndalorum evascnius, deferentes nobis- cum calicem Dominicæ Ccenæ in quo vinum aquæ mixtum in veri fanguinis sui substuntiarn Christus pernlutavit, dicens : HIC EST SANGUIS MEUS NOVI ET ÆTERNI TESTAMENTI : corpufque eximii confesseris Gildasii utriufque Britannia docto- ris egregii : Item corpora SS. Patricii apostoli Hiber- norum, Albani martyris, Paterni Veneteosts ejuseapi & B. Brigidæ Schotorum abbatissee : cum aliis mulris pignoribus SS. martyrum, confesserum atque virginum ; rogamus ergo magnificentiam tuam, O glorinse princeps, ut tantis hospitibus tibi a Deo transmissis, locum manstonis & venerationis in terra tua tribuas, quatenus eorum intercesseonibus perpetuam manstonem