28
de congruentiis primi gradus
3) Manifestum est, si congruentiae
etc. per
etc., tum
per
etc. etc. multiplicentur, tuncque addantur, has congruentias
proventuras esse:
quas brevitatis gratia ita exhibemus:
4) Iam plures casus sunt distinguendi.
Primo quando omnes incognitarum coefficientes
,
etc.
ad congruentiarum modulum
sunt primi, hae congruentiae secundum praecepta ante
tradita solvi possunt, problematisque solutio completa per congruentias formae
,
etc. exhibebitur[1]. E. g. Si proponuntur congruentiae
invenietur
,
,
, unde fit
, quare
;
eodem modo invenitur
,
, et hinc
,
.
5) Secundo quando non omnes coefficientes
,
etc. ad modulum sunt primi , sint
,
,
etc. divisores communes maximi ipsius
cum
,
,
etc. resp., patetque problema impossibile esse, nisi illi numeros
,
,
etc. resp. metiantur. Quando vero hae conditiones locum habent, congruentiae in (3) complete resolventur per tales
,
,
etc., aut si mavis dabuntur
valores diversi ipsius
(i. e. secundum
incongrui, puta
,
…
),
- ↑ Observare
convenit hancce conclusionem demonstratione egere, quam autem hic supprimimus. Proprie
enim nihil aliud ex analysi nostra sequitur, quam quod congruentiae propositae per alios incognitarum
,
etc.
valores solvi nequeant: hos vero satisfacere non sequitur. Fieri enim posset, ut nulla omnino solutio daretur.
Similis paralogismus etiam in aequationum linearium explicatione plerumque committitur.