40
de residuis potestatum.
Considerantur primo moduli qui sunt numeri primi.
49.
Theorema. Si
est numerus primus ipsum
non metiens, atque
infima ipsius
potestas secundum modulum
unitati congrua, exponens
aut erit
aut pars aliquota huius numeri.
Conferantur exempla art. 45.
Demonstr. Quum iam ostensum sit,
esse aut
, aut
, superest, ut in posteriori casu
semper ipsius
partem aliquotam esse evincatur.
I. Colligantur residua minima positiva omnium horum terminorum
, quae per
etc. designentur, ita ut sit
,
,
etc. Perspicuum est, haec omnia fore diversa, si enim duo termini
,
eadem praeberent, foret (supponendo
)
atque
, Q. E. A. quum nulla inferior potestas quam
unitati sit congrua (hyp.). Porro omnes
etc. in serie numerorum
continentur, quam tamen non exhaurient, quum
. Complexum omnium
etc. per
designabimus. Comprehendet igitur
terminos
.
II. Accipiatur numerus quicunque
ex his
, qui in
desit. Multiplicetur
per omnes
etc., sintque residua minima inde oriunda
etc., quorum numerus etiam erit
. At haec residua tum inter se quam ab omnibus
etc. erunt diversa. Si enim prior assertio falsa esset, haberetur
adeoque dividendo per
,
, contra ea quae modo demonstravimus; si vero posterior, haberetur
, unde, quando
,
i. e.
alicui ex his
etc. congruus contra hyp.; quando vero
, sequitur multiplicando per
,
, sive propter
,
, quae est eadem absurditas. Designetur complexus omnium
etc., quorum multitudo
, per
, habebunturque iam
numeri ex his
. Quodsi igitur
et
omnes hos numeros complectuntur, fit
adeoque theorema demonstratum.
III. Si vero aliqui adhuc deficiunt, sit horum aliquis
. Per hunc
multiplicentur omnes
etc., productorumque residua minima sint
etc., omnium complexus per
designetur.
igitur comprehendet
numeros
ex his
, qui omnes tum inter se quam a numeris in
et