66
de residuis potestatum.
metiatur. Tum congruentia
secundum modulum
habebit
radices
diversas, quibus per
,
,
etc. designatis, radix quaecunque eiusdem
congruentiae secundum modulum
congrua esse debet secundum modulum
alicui
numerorum
,
,
etc. Iam demonstrabimus, congruentiam
habere
radices ipsi
, totidem ipsi
etc. congruas secundum modulum
.
Quo facto omnium radicum numerus erit
sive
, uti diximus. Illam vero
demonstrationem ita adornabimus, ut primo ostendamus, si
fuerit radix ipsi
secundum modulum
congrua, etiam
fore radices; secundo, numeros ipsi
secundum modulum
congruos alios quam
qui in forma
sint comprehensi (denotante
integrum quemcunque),
radices esse non posse: unde manifesto
radices diversae habebuntur, et non
plures: atque idem etiam de radicibus, quae singulis
,
etc. sunt congruae,
locum habebit: tertio docebimus, quomodo semper radix, ipsi
secundum
congrua, inveniri possit.
86.
Theorema. Si uti in art. praec.
est numerus per
, neque vero per
divisibilis, erit
,
at
Theorematis pars posterior locum non habet, quando
simulque
.
Demonstratio huius theorematis ex evolutione potestatis binomii peti posset,
si ostenderetur omnes terminos post secundum per
divisibiles esse. Sed
quoniam consideratio denominatorum coëfficientium in aliquot ambages deducit,
methodum sequentem praeferimus.
Ponamus primo
atque
, eritque propter
At est 