Accidit casus, quod erat quidam pauper in civitate romana nomine Guido. Qui cum de lege audisset, intra se cogitabat: Pauper sum et de vili sanguine productus. Melius est michi, ministrare et divicias acquirere, quam sic semper vivere in egestate. Accessit ad palacium, tres ictus secundum legem in porta dedit, janitor statim hostium aperuit et eum introduxit. Ille vero flexis genibus imperatorem salutavit. Ait ei imperator: Dic michi, carissime, quid petis? Domine, servicium. Qui ait: De quo ministerio scires michi ministrare? At ille: Domine, de sex ministeriis sum expertus. Primum ministerium est: scio corpus magni principis die ac nocte custodire, lectum ejus parare, cibaria ei propinare, pedes ejus lavare. Secundum ministerium est: scio vigilare, quando alii dormiunt, et dormire, quando alii vigilant. Tercium ministerium est: scio bonum potum gustare et secundum gustum quemlibet potum judicare. Quartum est: scio invitare homines ad convivium ad honorem invitantis. Quintum ministerium est: scio ignem facere sine fumo, [16b] circumstantes sedentes calefacere. Sextum ministerium est: scio homines docere bonam viam versus terram sanctam, sic quod cum sanitate redibunt.[1] Ait imperator: Ista sunt pulchra ministeria et multis utilia. Mecum remanebis et primo experiri volo de corpore meo. Corpus meum custodies isto anno. Ait ille: Domine, presto sum, voluntati vestre satisfacere. Guido omni nocte lectum satis honeste paravit, lintheamina lavit et sepius mutavit singulis noctibus. Ante ostium camere armatus jacuit, habensque secum parvum caniculum bene latrantem, ut si casu aliquo dormiret, et aliquis subito veniret, per latratum canis excitatus esset. Semel omni ebdomada pedes ejus lavit, in omnibus tam prudenter et utiliter ei ministravit, quod in nullo defectus inveniri posset, unde imperator per omnia eum laudavit. Finito anno eum senescallum fecit, ut impleret secundum servicium suum scilicet: Scio vigilare. Guido iste sic institutus per totam estatem laborabat et vigilabat et omnia necessaria pro hyeme providit. Dum vero adesset hyems et alii inciperent vigilare et laborare, ipse vero quiescens dormiebat sic quod implevit secundum ministerium suum scilicet: Scio vigilare, quando alii dormiunt. Imperator cum vidisset quod tam prudenter duo ministeria complevisset, gavisus est valde et vocavit pincernam et ait ei: Carissime, ponite in calice meo acetum, vinum optimum et mustum, et detis Guidoni ad bibendum, quia istud est tercium ministerium suum; scit enim gustare bonum potum. Et sic factum est. Dum autem gustasset, ait Guido: Fuit bonum, est bonum, erit bonum; hoc est
- ↑ redibunt] orig. redebunt.
