598
si ad hoc essem dignus. At illa: Sine diibio non est creatura sub celo , quam magis diligo (luam te. Qui ait : Dicam tibi propositum meum. Ad terrara sanctam propono accedere; si non venero ad te hodie per septem annos, quemcunque maritum velis accipere accipias, sed fidem meam tibi do, quod si per tantum tempus expectare vo- lueris, medio tempore me ab omni pollucione tenebo, donec ad te rediero. Et illa: Ecce fides mea in manu tua, quod ab hodie per septem annos virginitatem meam custodiam pro tuo amore, et si ista die finitis septem annis non veneris quilibet nostrum a jura- mento sit solutus. Ait miles: Omnia illa adimplebo. Osculatus est puellam et perrexit ad terram sanctam. Cito post hoc venit rex Apullie ad palacium imperatoris, ut filiam suam in uxorem duceret. Placuit imperatori et statim ei consentit vocavitque filiam et ait: bona filia, tibi de marito providi, sc. de rege Apullie. Que ait: domine, miserere mei. Votum dei feci, ut pro Cristi amore virgini- tatem septem aunis custodiam, et ideo finitis septem annis quod deo placuerit hoc faciam. Imperator cum hoc audisset votum ejus nolebat infringere sed omnia regi retulit et quod in fine septem annorum veniret et filiam suam in uxorem duceret. Rex vero cum audisset ei placuit. Imperatori valefecit et ad regnum suum perrexit. Cum autem septem anni finiti essent, et dies que erat assignata inter militem et puellam adesset, rex eodem die cum maximo apparatu versus palacium equitabat. Cum autem sic equitasset, miles de terra sancta venit et eodem die in eadem via equitavit usque dum ad re- gem pervenit. Rex vero totaliter purpura et pallio erat indutus, miles vero capucio et clamide. Cum autem rex ad eum venisseet et eum vidisset quesivit ab eo, unde veniret. At ille: de terra sancta venio. Cum vero sic simul equitarent cecidit pluvia in magna copia, ita quod rex totaliter erat madefactus. Miles vero ait ei: Domine, magna stulticia est, quod domum vestram vobiscum non portastis. Si jam domum vestram haberetis , non fuissetis madefactus. Ait ille : Ut michi videtur stultus es; domus mea est tota lapidea; quomodo ergo illam mecum portare possem? Cum vero ulterius processissent vene- runt ad locum lutosum ac profundum. Rex usque ad ventrem equi intravit, miles vero in circuitu equitavit et sic nec seipsum nec equum maculavit. Et ait regi: Domine, si sapienter fecisses, pontem tuum tecum portasses et sic nec corpus tuum nec equus essent fedati. Ait ille: Quomodo loqueris? pons meus est lapideus et bene coutinet dimidium miliare in longitudiue; quomodo ergo potui illum mecum ducere? michi videtur, quod sis stultus. At ille: Domine,
