— 4 —
Cum solemniter celebrarentur ii[c 1] dies, qui
pro[c 2] resurrectione Iesu Christi festi habentur,
essemusque in unum Nicolaus et ego pro summa inter
nos familiaritate coniuncti, placuit tum nobis, ut ad
Colucium Salutatum iremus,[c 3] virum et sapientia
et eloquentia et vitae integritate[c 4] huius aetatis
facile principem. Nec longius fere progressis[c 5]
Robertus Russus[c 6][1] fit nobis obviam, homo
optimarum artium studiis deditus nobisque familiaris; qui
quonam tenderemus percontatus, audito consilio
nostro approbatoque, ipse etiam una nobiscum ad
Colucium secutus est. Ad quem ut venimus, comiter
ab eo familiariterque accepti; deinde sedere iussi,
consedimus, paucis[c 7] verbis ultro citroque dictis,
quae primo congressu amicorum haberi solent;
deinceps[c 8] silentium[c 9] subsecutum est. Nam et
nos Colucium ut alicuius sermonis princeps foret
expectabamus, et ille nos ad eum vacuos venisse
nec[c 10] quicquam in medium[c 11] ponendi causa
- ↑ duo dies B.
- ↑ Manca in E.
- ↑ Il cod B offre un testo meno corretto: placuit tunc omnibus ut ad Colucium salulatum tum iremus.
- ↑ Erroneamente B: vitate (?) integritale.
- ↑ progressus A. fuit progressus B.
- ↑ I cod. ABE hanno rursus. È evidente esser giusta la lezione Russus di C e D.
- ↑ paucisque BDE; in tal caso, men bene, tutto questo membro va unito col deinceps silentium etc.
- ↑ deinde E.
- ↑ silentium amicorum erroneamente C.
- ↑ ne quicquam male B.
- ↑ in medio AB.
- ↑ Roberto de' Rossi, latinamente detto Ruffus.
