Pagina:Krueger, Studemund - Gai Institutiones, Berolini, 1877.djvu/132

III §35-41

―― 100 ――

     possit. §37 Idem iuris est, si intestato aliquo mortuo suus heres
     no|luerit petere bonorum possessionem, contentus legitimo^[1]
     iure――|et agnato conpetit quidem bonorum possessio, sed
     sine re, quia euinci hereditas a suo herede potest. et [illud]^[2]
     conuenienter, si ad agnatum iure ciuili pertinet hereditas et^[3]
     is adierit hereditatem, sed bonorum possessionem petere no-^[4]
     luerit, et si [quis ex proximis] cognatus petierit, sine re habe-^[5]
     bit bonorum possessionem propter eandem rationem. §38^{[§ 1]} Sunt
     et alii quidam similes casus, quorum aliquos || superiore       pg.135
     commentario tradidimus.
§39^{[§ 2]}      Nunc de libertorum bonis uideamus. §40^{[§ 3]} Olim itaque lice-
     bat liberto patronum suum inpune testamento praeterire:^[6]
     nam ita demum lex xii tabularum ad hereditatem liberti uo-
     cabat patronum, si intestatus mortuus esset libertus nullo^[7]
     suo herede relicto: itaque intestato quoque mortuo liberto,^[8]
     si is suum heredem reliquerat, nihil in bonis eius patrono^[9]
     iuris erat; et siquidem ex naturalibus liberis aliquem suum^[10]
     heredem reliquisset, nulla uidebatur esse querella; si uero^[11]
     uel adoptiuus filius filiaue uel uxor quae in manu esset, sua
     heres esset, aperte iniquum erat nihil iuris patrono super-^[12]
     esse. §41^{[§ 4]} qua de causa postea praetoris edicto haec iuris iniqui-^[13]
     tas emendata est: siue enim faciat testamentum libertus, iu-^[14]
     betur ita testari, ut patrono suo partem dimidiam bonorum^[15]
     suorum relinquat, et si aut nihil aut minus quam partem di-^[16]
     midiam reliquerit, datur patrono contra tabulas testamenti
     partis dimidiae bonorum possessio; si uero intestatus moria-
     tur suo herede relicto adoptiuo filio (uel) uxore quae in manu^[17]

     ipsius esset, uel nuru quae in manu filii eius fuerit, datur^[18]

---

1. §38. superiore commentario] 2, 119. 148 seq.
2. §39. = Inst. 3, 7 pr.
3. §40. fere = Int. 3, 7 pr.
4. §41. fere = Inst. 3, 7, 1.

---

1. 2-3 suppleuit Hollweg, qui 3 iure: nam | et agnato temptauit; Mommsen futurum mauult ueluti iure: id si fi|et, agnato; Krueger de scilic|et ita cogitauit, ut simul transponendum esset hoc aduerbium post contentus
2. a] aᵱ C, conf. C^a pag. XXX adnot. d) || illud in suspicionem uocauit Goeschen; e. g. de et illud conuenien(s inueni)tur cogitat Krueger
3. conuenientur C
4. is ex his correctum? C || sed] sedsi C, conf. C^a pag. 300 uers. 17 et pag. 301 uers. 4
5. uerba quis ex proximis ex glossemate nata esse censet Mommsen
6. impune Inst., pune C
7. patronum Inst., patrum C ||intestatus Inst., intestatis C
8. relicto Inst., licto C
9. suum Inst., sum C || reliquerat C, reliquisset Inst.
10. iuris C, ius Inst.
11. esse Cⁿ, om. Inst.
12. esset Inst., esse C || iuris (sic) C
13. iuriis C
14. emendata Inst., emandata C (conf. C^a pag. 276)
15. suo C, om. Inst.
16. relinquatur C, conf. C^a pag. 306 || quam partem dimidiam C, partis dimidiae Inst.
17. adoptiuo filio C, filio adoptiuo Inst. | uel om. C (conf. C^a pag. 309 uers. 16)
18. esset Cⁿ, delet Polenaar || nurus C || dat C.