Pagina:Krueger, Studemund - Gai Institutiones, Berolini, 1877.djvu/137

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est


III §58-65
―― 105 ――


     pertinent. Item ciuis Romani liberti hereditas ad duos plu-[1]
     resue patronos aequaliter pertinet, licet dispar in eo seruo
     dominium habuerint; bona uero Latinorum pro ea parte per-
     tinent, pro qua parte quisque eorum dominus fuerit. §60 Item [2]
     in hereditate ciuis Romani liberti patronus alterius patroni
     filium excludit, et filius patroni alterius patroni nepotem re-[3]
     pellit: bona autem La||tinorum [et ad ipsum patronum] et ad[4]       pg.142
     alterius patroni heredem simul pertinent, pro qua parte ad
     ipsum manumissorem pertinerent. §61 Item si unius patroni tres
     forte liberi sunt et alterius unus, hereditas ciuis Romani
     liberti in capita diuiditur, id est tres fratres tres portiones
     ferunt et unus quartam; bona uero Latinorum pro ea parte[5]
     ad successores pertinent, pro qua parte ad ipsum manumis-
     sorem pertinerent. §62 Item si alter ex his patronis suam par-
     tem in hereditate ciuis Romani liberti spernat, uel ante mo-[6]
     riatur quam cernat, tota hereditas ad alterum pertinet; bona
     autem Latini pro parte deficientis patroni caduca fiunt et ad[7]
     populum pertinent.
§63      Postea Lupo et Largo consulibus senatus censuit, ut
     bona Latinorum primum ad eum pertinerent qui eos liberas-
     set; deinde ad liberos eorum non nominatim exheredatos, uti
     quisque proximus esset; tunc antiquo iure ad heredes eorum
     qui liberassent, pertinerent. §64 Quo senatusconsulto quidam (id)[8]
     actum esse putant, ut in bonis Latinorum eodem iure uta-
     mur, quo utimur in hereditate ciuium Romanorum libertino-[9]
     rum; idque maxime Pegaso placuit; quae sententia aperte[10]
     falsa est: nam ciuis Romani liberti hereditaṡ numquam ad
     extraneos patroni heredes || pertinet, bona autem Latinorum       pg.143
     etiam ex hoc ipso senatusconsulto non obstantibus liberis ma-
     numissoris etiam ad extraneos heredes pertinent; item in[11]
     hereditate ciuis Romani liberti liberis manumissoris nulla ex-[12]
     heredatio nocet, in bonis Latinorum nocere nominatim factam
     exheredationem ipso senatusconsulto significatur. §64a uerius est
     ergo hoc solum eo senatusconsulto actum esse, ut manumis-
     soris liberi qui nominatim exheredati non sint, praeferantur

     extraneis heredibus. §65 Itaque emancipatus filius patroni prae-




  1. ciuis Romani liberti] scrib· C, conf. Ca pag. 262
  2. fueri C, conf. Ca pag. XXXII inf.
  3. excluditur C, conf. Ca pag. 306
  4. verba et ad ipsum patronum ex glossemate nata esse censet Mommsen || 7-8 ad alterius] adlterius (expuncta d littera) C
  5. quarta C
  6. hereditatem C
  7. deficientis Goeschen, decedentis C
  8. quo] quod C, conf. Ca pag. 295 inf. || id addidit Goeschen
  9. ciuium] conf. Ca pag. 310 uers. 15
  10. idque Goeschen, idemque C, conf. Ca pag. 262
  11. pertinet Cn
  12. hereditatem Cn.