pertinent. Item ciuis Romani liberti hereditas ad duos plu-[1]
resue patronos aequaliter pertinet, licet dispar in eo seruo
dominium habuerint; bona uero Latinorum pro ea parte per-
tinent, pro qua parte quisque eorum dominus fuerit. §60 Item [2]
in hereditate ciuis Romani liberti patronus alterius patroni
filium excludit, et filius patroni alterius patroni nepotem re-[3]
pellit: bona autem La||tinorum [et ad ipsum patronum] et ad[4] pg.142
alterius patroni heredem simul pertinent, pro qua parte ad
ipsum manumissorem pertinerent. §61 Item si unius patroni tres
forte liberi sunt et alterius unus, hereditas ciuis Romani
liberti in capita diuiditur, id est tres fratres tres portiones
ferunt et unus quartam; bona uero Latinorum pro ea parte[5]
ad successores pertinent, pro qua parte ad ipsum manumis-
sorem pertinerent. §62 Item si alter ex his patronis suam par-
tem in hereditate ciuis Romani liberti spernat, uel ante mo-[6]
riatur quam cernat, tota hereditas ad alterum pertinet; bona
autem Latini pro parte deficientis patroni caduca fiunt et ad[7]
populum pertinent.
§63 Postea Lupo et Largo consulibus senatus censuit, ut
bona Latinorum primum ad eum pertinerent qui eos liberas-
set; deinde ad liberos eorum non nominatim exheredatos, uti
quisque proximus esset; tunc antiquo iure ad heredes eorum
qui liberassent, pertinerent. §64 Quo senatusconsulto quidam (id)[8]
actum esse putant, ut in bonis Latinorum eodem iure uta-
mur, quo utimur in hereditate ciuium Romanorum libertino-[9]
rum; idque maxime Pegaso placuit; quae sententia aperte[10]
falsa est: nam ciuis Romani liberti hereditaṡ numquam ad
extraneos patroni heredes || pertinet, bona autem Latinorum pg.143
etiam ex hoc ipso senatusconsulto non obstantibus liberis ma-
numissoris etiam ad extraneos heredes pertinent; item in[11]
hereditate ciuis Romani liberti liberis manumissoris nulla ex-[12]
heredatio nocet, in bonis Latinorum nocere nominatim factam
exheredationem ipso senatusconsulto significatur. §64a uerius est
ergo hoc solum eo senatusconsulto actum esse, ut manumis-
soris liberi qui nominatim exheredati non sint, praeferantur
extraneis heredibus. §65 Itaque emancipatus filius patroni prae-
- ↑ ciuis Romani liberti] scrib· C, conf. Ca pag. 262
- ↑ fueri C, conf. Ca pag. XXXII inf.
- ↑ excluditur C, conf. Ca pag. 306
- ↑ verba et ad ipsum patronum ex glossemate nata esse censet Mommsen || 7-8 ad alterius] adlterius (expuncta d littera) C
- ↑ quarta C
- ↑ hereditatem C
- ↑ deficientis Goeschen, decedentis C
- ↑ quo] quod C, conf. Ca pag. 295 inf. || id addidit Goeschen
- ↑ ciuium] conf. Ca pag. 310 uers. 15
- ↑ idque Goeschen, idemque C, conf. Ca pag. 262
- ↑ pertinet Cn
- ↑ hereditatem Cn.