Pagina:Krueger, Studemund - Gai Institutiones, Berolini, 1877.djvu/203

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est


IV §114-116a
―― 171 ――


     existimant; nec interesse cuius generis sit iudicium et || hoc[1]       pg.227
     est quod uulgo dicitur Sabino et Cassio placere omni|a iudicia
     absolutoria esse. ――――――――――|―de bonae fidei[2]
     iudiciis autem idem sentiunt, quia in eiusmodi iudiciis libe-
     rum est officium iudicis. tantumdem | et de in rem actioni-
     bus putant, quia formulae uer|bis id ipsum exprimatur―――[3]
     ――――――――――――|―――――――――――――――
     ―――――――――――|quibus―――――――――――――
     ――――――――――|―――――petentur et ad――――――
     ―――――――――|―――――interdum enim――――――
     ――――――――|―――――――――――――――――――
     ―――――――|――――――――――――――――――――
     ―――――|――――――――――――――――――――――
     sunt etiam | in personam tales actiones, in quibus expri-[4]
     mitur―――――|―――――――――――――――――――
     ――――――――|actori qu―――――――――――――――
     ―――――――|――――――――――――――――――――
     ――――――|―――――――――――――――――――――
     ―――――| paratus ad actoris―――――――――――――
     ――――|―――――――――――――――――――――――
     ―――|――――――――――――――――――――――――
     ――| actum fuerit.
§115[§ 1]      Sequitur ut de exceptionibus dispiciamus. §116[§ 2] Conparatae ||
     sunt autem exceptiones defendendorum eorum gratia, cum[5]       pg.228
     quibus agitur: saepe enim accidit, ut quis iure ciuili tene-
     atur, sed iniquum sit eum iudicio condemnari: §116a[§ 3] ueluti (si)

     stipulatus sim a te pecuniam tamquam credendi causa numera-[6]


  1. §115. = Inst. 4, 13 pr.
  2. §116. usque ad 25 ut = Inst. 4, 13 pr.
  3. §116a. conf. Inst. 4, 13, 2.

  1. interesse Goeschen, interest Cn, conf. Ca pag. 271 || sit Huschke, fit C
  2. in lacuna haec dixisse Gaium apparet: diuersae scholae auctoribus in condictionibus contra placuisse || bonae fidei iudiciis] bonefideisiud Cn, conf. Ca pag. 274
  3. seqq. Post exprimatur hanc fere sententiam expressam fuisse conicias: ita demum reum condemnandum esse, nisi arbitratu iudicis rem restituerit
  4. ante sunt etiam Gaium egisse de eis, quae continentur Inst. 4, 17, 2, ueri non est dissimile || inde ab exprimitur talia fere suppleri uidentur posse: exprimitur, ut arbitretur iudex, quomodo reus satisfacere debeat actori quominus condemnetur. Sequebantur fortasse ea, quae in Inst. 4, 17, 3 dicuntur de actione ad exhibendum et de cautione ei inponenda, qui non frustrationis gratia tempus ad exhibendum petat
  5. eorum Inst., reorum Cn
  6. a Goeschen, apa uel āpa C.