Rōmae, temporibus antīquīs, septimus diēs nōn erat diēs
quiētis. Semper viri et fēminae labōrābant. Sed saepe fēriae
erant. Tum viri nōn labōrābant sed multum edēbant et
multum bibēbant et ad lūdōs ibant. Puerī et puellae ad scho-
lam non ībant.
Magnae fēriae erant mēnse Decembrñ et “Sāturnālia” ap-
pellābantur. Per hās fēriās nūllus labōrābat. Servī nōn labō-
rābant et togās habēbant et per viās ambulābant. Omnēs erant
laetī et per viās “Iō Sāturnālia! lō Sāturnālia!” exclāmābant.
Omnēs amīcis dōna dabant. Dōna erant cērei. Multī cērei
in tēctīs clārās fammās dabant. Prīmō hae fēriae per trēs
diēs manēbant. Diēs erant ante diem XVI Kalendās Iānuā-
riās, ante diem XV Kal. Iān., a.d. XIV Kal. Iān. Posteā hae
fēriae septem diēs manēbant.
Puerī et puellae erant laetī per fēriās. Puerīs et puellīs quo-
que dōna dabantur. Dōna erant sigilla. (Sigillum est parvum.
Factum est ex terrā. Parvi puerī et puellae sigilla amant.)
Diēs cum sigilla dabantur “Sigillāria” appellābantur.
Per Sāturnālia omnēs aliōs amābant, omnēs erant amīci.
Omnēs cēnās magnās parābant ubi servi edēbant et dominī
cēnam dabant. Omnēs erant benigni, omnēs erant laetī.
Nunc nōs quoque mēnse Decembri fēriās habēmus. Diēs
paene habēmus quae erant fēriae Rōmānōrum antīquōrum.
Multa facimus quae Rōmāni faciēbant. Dōna damus et su-
mus benigni et laetī. Nōs fēriās habēmus quod Christus nātus est.
