sanctissima quaevis atque immota loco movere non dubitant, tolleretur. Visa enim Philosopho per somnium adesse mulier honesta forma, quae moneret aedes quam citissime instruere, Dominae siquidem Minervae, inquit, apud te commorari placet. Quam porro gratus. ac familiaris Aesculapio suerit, praeter ea, quae paulo ante narravimus, nobis persuasit,; quod in supremo morbo suo eiusdem Dei sensit praesentiam. © Medius enim inter somnum ac vigilias constitutus vidit draconem capiti suo obrepentem, ex quo morbus ipsi remissionis initium fecit, atque ita ex hac visione allatum est quoddam aegritudini illius lenimentum, adeo ut sanitati integrae restitutum suille credibile sit, nisi desiderium, quo ducebatur, atque expectatio ingens mortis hoc prohibuisset, vel ipse corpus suum diligentius curare non susque deque habuisset.
XXXI.
Sed et hace quoque digna quae memorentur
retulit, non quidem sine lacrymis prae condolentia.
Veritus enim suerat aucta aetate, ne arthritis patri infesta,
qui morbus frequenter amat soletque in liberos a
parentibus derivari, sibi quoque molestiam crearet. Neque
hoc, ut videtur, citra causam extimuit. Iam enim
antea, id quod prius narrandum a nobis erat, doloribus
eiusmodi ustulatus est, cum aliud quoddam mirum ipsi
accidit. Ex praescripto cuiusdam, quem consuluerat,
pedi laboranti imposuit emplastrum, quod, dum in lecto
iacet, avis inopina advolans eripuit. Fuit certe hoc
omen Proclo divinum ac vere salutiferum, quod etiam
in suturum illi,' ut bono animo esset, suadere poterat.
Verum hic, ut iam dixi, nihilo secius timore morbi
angebatur. Supplicavit igitur Deo hoc nomine,
oravitque eum, ut evidentius ab illo doceretur: quo facto cum
obdormisset, vidit (audax quidem elt tale aliquid vel
