Haec pagina emendata et bis lecta est
“IMBER IMPENDET.”
(In parvā casā mulier rūstica ante focum stat; duae filiae lānam faciunt.)
Fīlia prīma. Quid agis, māter?
Māter. Calidam aquam patrī tuō parō; fessus enim ex agrīs redībit, et frīgidus.
Fīlia altera. Ventum-ne surgentem audīs? Metuō nē imber impendeat.
Fīlia I. Ecce lucernam! Ut oleum in tēstā scintillat!
Fīlia II. Vidēs-ne etiam fungōs putrēs quī in eā concrēscunt? Haud dubium est quīn hiems adpetat.
Māter. Nunquam imber nōbīs imprūdentibus obstat. Superiōre nocte enim lūna, cum orīrētur, obscūra erat; inde intellegō māximum imbrem terrā marī-que parārī.
Fīlia I. Ecquid cōgnōscere licet sī lūna rubrō colōre suffūsa est?
50
