Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/210

II. iv

PHORMIO

gnatus, qui me et se hisce inpedivit nuptiis!
neque mi in conspectum prodit, ut saltem sciam
quid de hac re dicat quidve sit sententiae.
 445abĭ, vise redieritne iăm ăn nondum domum.
GE. eo.—DE. videti’ quŏ ĭn loco res haec siet:
quid ago? dic, Hegio. HE. ego? Cratinum censeo,
si tibi videtur. DE. dic, Cratine. CRA. mene vis?
DE. te. CRA. ego quae in rem tu͡am sint ea velim facias. mihi
 450sic hoc videtur: quod tĕ ăbsente hic filius
egit, restitui in integrum aequomst et bonum,
et id impetrabi’. dixi. DE. dic nunc, Hegio.
HE. ego sedulo hunc dixisse credo; verum itast,
quot homines tot sententiae: suo’ quoique mos.
 455mihi non videtur quod sit factum legibus
rescindi posse; et turpe inceptust. DE. dic, Crito.
CRI. ego amplius deliberandum censeo:
res magnast. CRA. numquid nos vis? DE. fecistis probe:
incertior sum multo quam dudum.—GE. negant
 460redisse. DE. frater est exspectandus mihi:
is quod mihi dederit de hac re consilium, id sequar.
percontatum ibo ad portum, quŏăd se recipiat.—
GE. at ego Antiphonem quaeram, ut quae acta hic sint sciat.
sed ĕccum ipsum video in tempore huc se recipere.