Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/214

III. ii

PHORMIO

 505neque cum huiu’ modi umquam [tibi] usu’ venit ut conflictares malo.
AN. mihĭn domist? immo, id quod aiunt, auribu’ teneo lupum;
nam neque quo pacto a me amittam neque uti retineam scio.
DO. ipsum istuc mihi in hoc est. AN. heia ne parum leno sies.
numquid hic confecit? PH. hicine? quod homo inhumanissimus,
 510Pamphilam me͡am vendidit. AN. quid? vendidit? GE. ain? vendidit?
PH. vendidit. DO. quăm ĭndignum facinus, ancillam aere emptam suo!
PH. nequeo exorare ut me maneat et cum illo ut mutet fidem
triduom hoc, dum id quod ĕst promissum ab amicis argentum aufero.
si non tum dedero, unam praeterea horam nĕ ŏppertus sies.
 515 DO. optunde. AN. haud longumst id quod orat: Dorio, exoret sine.
 idem hoc tibi, quod boni promeritu’ fueris, conduplicaverit.
DO. verba istaec sunt. AN. Pamphilamne hac urbe privari sines?
tum praeterea horunc amorem distrahi poterin pati?
DO. neque ego neque tu. PH. di tibi omnes id quod es dignus duint!