520DO. ego te compluris advorsum ingenium me͡um mensis tuli
pollicitantem et nil ferentem, flentem; nunc contra omnia haec
repperi qui det neque lacrumet: da locum melioribus.
AN. certe hercle, ego si sati’ commemini, tibi quidem est olim dies,
quăm ăd dares huic, praestituta. PH. factum. DO. nŭm ego ĭstuc nego?
525AN. iam ea praeteriit? DO. non, verum haec ei—antecessit. AN. non pudet
vanitati’? DO. minime, dŭm ŏb rem. GE. sterculinum! PH. Dorio,
itane tandem facere oportet? DO. sic sum: si placeo, utere.
AN. sicin hŭnc decipīs? DO. immo enĭmvero, Antipho, hic me decipit:
nam hic mĕ hŭiu’ modi scibat esse, egŏ hunc esse aliter credidi:
530iste me fefellit, ego ĭsti nihilo sum aliter ac fui.
sed utut haec sunt, tamen hoc faciam: cras mane argentum mihi
miles dare se dixit: si mi priŏr tu attuleri’, Phaedria,
meă lege utar, ut potior sit qui prior ad dandumst. vale.
iiiPhaedria Antipho Geta
PH. Quid faciam? unde ego nunc tam subito huic argentum inveniam miser,
535quoi minu’ nihilost? quod, hĭc si pote fuisset exorarier
