Pagina:P. Terenti Afri Comoediae (Kauer-Lindsay 1926).djvu/29

I. v

ANDRIA

nullon ego Chremeti’ pacto adfinitatem effugere potero?
quot modis contemptu’ spretu’! facta transacta omnia. hem
repudiatu’ repetor. quăm ŏb rem? nisi si id est quod suspicor:
 250aliquid monstri alunt: ea quoniam nemini obtrudi potest,
itur ad me. MY. oratio haec me miseram exanimavit metu.
 PA. nam quid ego dicam de patre? ah
 tantamne rem tam neglegenter agere! praeteriens modo
mi apŭd forum “uxor tibi ducendast, Pamphile, hodie” inquit: “para,
 255abĭ domum.” id mihi visust dicere “abĭ cito ac suspende te.”
obstipui. censen me verbum potuisse ullum proloqui? aut
ullam causam, ineptam saltem falsam iniquam? obmutui.
quod si ego rescissem id priu’, quid facerem siquis nunc me roget:
aliquid facerem ut hoc ne facerem. sed nunc quid primum exsequar?
 260tot me inpediunt curae, quae meum animum divorsae trahunt:

amŏr, misericordia huiu’, nuptiarum sollicitatio,
tum patri’ pudor, qui me tam leni passus est animo usque adhuc
quae me͡o quomque animo lubitumst facere. e͡ine ego ut ădvorser? ei mihi!
incertumst quid agam. MY. misera timeo “incertum” hoc quorsus accidat.
 265sed nunc peropust aut hunc cum ipsa aut de illa aliquid me advorsum hunc loqui: