CAPUT XXI.
Videte, dilecti, ne beneficia ejus qux multa sunt,
omnibus nobis in condemnationem cedant, nisi
digne illo viventes, bona et accepta in conspectu
ejucum concordia fecerimus. Dicit enim alicubi:
Spiritus Domini, lucerna scrutans secreta ventris[1].
Consideremus quam prope sit, et quod nihil latet ipsum,
tum cogitationum nostrarum, tum
ratiocinationuquas facimus. Æquum igitur est, ut ab ejus
voluntate non. simus. transfuge. Homines stultos,
insipientes, elatos et gloriautes in sermonis sui
jactanlia offendamus potius, quam Deum. Dominum
Jesum Christum, eujus sanguis pro nobis datus est,
veneremur. Præpositos nostros revereamur,
seniores nostros honoremus, juvenes doceamus
disciplinam timeris Dei. Üxores nostras ad id quod
bonuest corrigamus: amabiles castilatis mores
ostendant; simplicem ac sinceram mansuetudinis
suvoluntatem demonstrent; linguæ suæ:
moderationesilentio manifestam faciant; charitatem suam
nosecundum animi propensiones, sed omnibus
Deusancte timentibus æqualem exhibeant. Filii vestri
- ↑ Prov. xx, 27.
