Haec pagina nondum emendata est
317
318
EPISTOLA I AD CORINTHIOS.
tem magnam et mirabilem, et meltam magis quam hanc. Dixit autem. Moyses:. Neutiquam, Domine; remitte peccata huic populo; vel etiam me dele de libro viventium[1]. O charitatem magnam! o insuperabilem perfectionem! Libere ad Dominum loquitur famulus, remissionem pro plebe postulat, vel se ipsum quoque cum eis deleri petit.
CAPUT LIV.
Quis ergo inter vos generosus? quis misericors?
quis charitatis plenus? Dicat: Si propter me sedifio,
et discordia, et schiemata; discedo, abeo,
quocunque volueritis; e qux multitudo jusserit facio:
tantum ovile Christi in pace degaf, cum constifutis
presbyteris. Qui hoc fecerit, sibi magnum decus in
Domino comparabit; eLomnis locus eum excipiet.
Domini enim est terra, et plenitudo ejus[2]. Hæc,
