qui divinam, eujus nunquam poenitet vitam vivunt, fecerunt et facient.
CAPUT LV.
Ut autem etiam gentium exempla proferamus:
wiulü reges et principes, pestifero tempore sæ
eviente, cum oraculo admoniti essent, se ipsos morti
tradiderunt, ut cives suo sanguine liberarent. Multi
2 suis civitatibus, ne seditio amplius duraret,
secesserunt. Multos e nostris cognovimus, qui se
ipsos in vincula conjecerunt, ut alios redimerent,
Multi se ipsi in servitutem dederunt, et accepto pretio
sui, alios cibarunt. Mulieres complures per gratiam
Dei corroboratæ, strenua et virilia multa gesserunt.
Beata Judith[1],
cum urbs obsideretur, rogavit
seniores ut sibi liceret in alienigenarum castra.
transire: ac se ipsam periculo tradens, propter
charitatem patriæ populique obsessi egressa est; et
Dominus tradidit Olophernem in manu feminæ. Nec
minus perfecta secundum fidem Esther[2]
periculo se
objecit, ut duodecim tribus Israel jam perituras
