vos meum sermonem. Quoniam vocabam, et non obedistis; ei exlendebam verba, et non attendistis; sed irrita fecistis mea consilia; et meis increpationibus rebelles fuistis. Itaque et ego vestra perditione ridebo: gaudebo autem cum venerit vobis interitus, et cum advenerit vobis subito tumultus; eversio autem similis procellæ adfuerit; vel cum venerit vobis tribulatio et oppressio. Erit enim cum invocabitis me; ego autem non exaudiam vos: quærent me mali, et non invenient. Oderunt enim sapientiam; timorem autem. Domini non assumpserunt; neque volebant meis attendere consiliis: subsannabant autem meas redargutiones. Ergo comedent viæ suæ fructus, ef sua ipsorum impietate saturabuntur[1]. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
- ↑ Prov i, 23-32.
