2semelipso, tam parvo vulnere, ut vix cerni posset. Nascitur in occultissimis corporum partibus, et plerumque sub lingua, duritia rubens vari modo, sed nigricans capite : alias livida, corpus intendens, neque intumescens, sine dolore, sine pruritu, sine alio quam somni indicio, quo gravatos in triduo aufert : aliquando et horrorem afferens, circaque pusulas parvas, rarius febrem : stomachum faucesque quum invasit, ocyssime exanimans.
1 Diximus elephantiasin ante Pompeii Magni ætatem non accidisse in Italia, et ipsam a facie sæpins incipientem, in nare primum veluti lenticula : mox inarescente per totum corpus, maculosa, variis coloribus, et inæquali cute, alibi crassa, alibi tenui, dura alibi, ceu scabie aspera : ad postremum vero nigrescente, et ad ossa carnes apprimente, intumescentibus digitis in pedibus manibusque. Ægypti peculiare hoc malum : et quum in reges incidisset, populis funebre. Quippe in balineis solia temperabantur humano sanguine ad medicinam eam. Et hic quidem morbus celeriter in Italia restinctus est : sicut et ille, quem gemursam appellavere prisci, iner digitos pedum nascentem, etiam nomine obliterato.
1 Id ipsum mirabile, alios desinere in nobis, alios durare, sicuti colum. Tiberii Cæsaris principatu irrepsit id malum. Nec quisquam id prior imperatore ipso sensit, magna civitatis ambage, quum edicto ejus excusantis valetudinem, legeretur nomen incognitum. Quid hoc esse dicamus, aut quas deorum iras ? Parum enim erant homini certe morborum genera, quum supra ccc essent, nisi etiam nova timerentur ? Neque ipsi autem homines pauciora sibi opera sua negotia important. 2Hæc apud priscos erant, quæ memoramus, remedia, medicinam ipsa quodammodo rerum natura faciente, et diu fuere. (ii.) Hippocratis certe, qui primus medendi præcepta clarissime condidit, referta herbarum mentione invenimus volumina : nec minus Dioclis Carystii, qui secundus ætate famaque exstitit : item Praxagoræ, et Chrysippi, ac deinde Erasistrati : Herophilo quidam, quanquam subtilioris sectæ conditori, ante onmes celebratam rationem eam : paulatim usu efficacissimo omnium magistro, peculiariter utique medicinæ, ad verba garrulitatemque descendente. Sedere namque his in scholis auditioni operatos gratius erat, quam ire per solitudines, et quærere herbas alias aliis diebus anni.
