Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/108

E Wikisource
Haec pagina emendata est
104

IN OBITU PAVESI MEDIOLANENSIS

LATINI POETAE CLARISSIMI

ELEGIA

Nomine non alio superem post fata, Batavis
Italus edicar doctis meruisse probari
Fr. Pavesi. De laud. Henr. Hoeufft

Pergite romulei, cessatis? pergite, vates,
Ultima certanti meta December[1] adest.
Laurea namque vocat latiis promissa camenis
Et Batavi Henricus gloria magna soli.
Hace Phoebus: per crura pili steteruntque per artus,
Obriguere gelu corda, ciente Deo.
Laurea quippe manet sed Phoebo digna locutos,
Phoebe, adsis praesens ausibus ipse meis.
Phoebe veni; tibi sic vireat parnassia laurus
 10Nec male cauponae pendeat ante fores.
Tu mitis facilisque mone, non qualis eras quum
Traxisti tumido tergora capripedi.
Ille imo gemitum ducens de pectore fatur;
Vera locutus tam quam placitura minus:
Praemia doctae olim frontis parnassia laurus
Cauponae pendet, pro scelus, ante fores.
Futilium quantum est effusum huc usque modorum!
Effutire semel parcite inepta, precor.

  1. Termine pel concorso di poesia latina di Amsterdam.