Seu longum Insubres[1] prohibes transmittere pontum,
Prudente in primis consiliante Sene;
Fronde mea dignus nullo non tempore victor
50Doctorum volitas multa per ora virum.
Quid quando Hollandos[2] victricia signa per orbem,
Gestantes, artes tollis et omnigenas?
Non tibi, fari ausim, concedit musa Maronis,?
Res adeo ingenium movit et eloquium.
Tanto tu vate haud poteras indictus abire
Vir[3] per quem est doctis sancta palaestra viris.
Non quod ter laudem, nummi bis nactus honorem
Praemia magna quidem te vocitante tulit;
Sed quod te constat latiis duce gloria musis,
60Effugitque avidos lingua latina rogos.
Ausus et Augustam[4] versu lenire parentem
Nati plorantem fataque acerba viri.
Nil miserabilius, nil carmine dulcius illo
Quod mulcere unum saucia corda queat.
Prospiciens coelo natus sic infit ab alto:
Parce Parens lacrymas fundere parce preces.
Vitam ego mutavi aeternis felicius annis,
Cum nostra in melius verterit orsa Deus.
Intendas regnis animum melioribus oro,
70Nil quando tellus quo releveris habet.
- ↑ De Insubrum agricolarum in transatlanticas regiones demigratione.
- ↑ Hollandia.
- ↑ Iacobus Henricus Hoeufft certaminis poetici in urbe Amstelodamo Auctor.
- ↑ Ad Eugeniam Augustam Consolatio.
