Mirificum artis opus divina Pallade dignum est
Machina, quam finxit vir abhine centum Anglicus[1] annos:
Fervet supposito igne calens undantis aheni
Circum claustra latex, iaciturque volatilis humor.
Bacchantem fovet arca prior, dein altera captat,
Antliae et alterna biforis vice trudit in alvum[2]:
Actus agens pressusque premens furit embolus intus
Quo impulsu moles, geminae duce tramite lamnae,
Fertur humi, currusque volans rapit ocyor euris, 30
Inspectura novos populos, sata pinguia et urbes.
Impete sed nimio rota dente relicta tenaci
Si exeat (heu tantam Superi prohibete ruinam)
Tum vero aut scopuli ima petens violenta fatiscit,
Altus vel fremitu horrisono qua defluit amnis
Volvitur in praeceps, disiectaque fragmina late
Strident, attritis sanguis pluit undique membris,
Femineoque virum mistus ferit aethera clamor.
Haud humana secus currit gens; legibus aequi
Dummodo tendat iter, sua sit reverentia recto, 40
Prout licet in terris, felicia saecula condit;
Pax redit, unus amor cunctis, discordia cedit
Infernis excita locis, remeatque sub umbras.
At si forte sacrae excutiat moderamina legis
Quid scelerum non perficiet? quid linquere inausum
Iam poterit? sine more furet lymphata per urbes,
Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/116
Appearance
Haec pagina emendata est
112
christiana progressio.