Pagina:Rosati, Pietro – Carmina, 1887.djvu/115

E Wikisource
Haec pagina emendata est
111

CHRISTIANA PROGRESSIO

Est modus in rebus, sunt certi denique fines
Quos ultra citraque nequit consistere rectum.

In terris animal, quo non praestantius ullum
Extremo veniens coelo sol aspicit, uni
Quoi sublime caput, versusque ad sidera vultus,
Et decus egregium est formae, fandique potestas.
Quin aliquid maius pecude id secernit ab omni,
Vis artus animi, divini spiritus oris
Afflat; ea una triplex veluti Deus ipse creator,
Vult, noscit, memori tenet omnia cognita mente.
Est hic homo: en cuius naturae conditor orbem
Misit in arbitrium, pecudum fecitque potentem. 10
Nil mortale animus, brutae expers materici
Spernit humum, rerum secreta tuetur, et artes
Repperit ingenuas; mores mollire colendo
Silvestres studet, hoc agat ut felicius aevum.
Magnarum caussae rerum super, ira, voluptas
Fortia quaeque pati subigunt, patriaeque sibique
Commoda, divitias, vitamque parare beatam.
Quidni, si modus? instandum est, ac semper eundum;
Sed non ut recti liceat contemnere fines,
Fas miscere nefasque, impune refigere quotquot 20
Fixerunt leges natura, hominesque. Deusque.