Pagina:Scriptores Minores Historiae Danicae Medii Aevi vol 2.djvu/440

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est

430 SCRIPTORES HISTORIÆ DANICÆ MINORES

ret godt og paalideligt Haandskrift. Dets Orthografi har jeg i del hele fulgt i min Udgave her; dog maa det bemærkes, at Bog- staverne f og c ligner hinanden saa meget, at det er yderst vanskeligt at afgøre, om Skriveren har villet skrive iusiicia eller iustitia, liberacio eller liberatio, secrecius eller secretius og meget andet af samme Slags; jeg har regelmæssigt valgt i saadanne Til- fælde at skrive c, men efter en Konsonant at beholde /.

Meget mindre Betydning har Haandskriftet B = Codex i 74 Fol. i GL Kgl. Smig., der, som ovenfor sagt, særligt i det os ved- kommende Parti kun er et Excerpthaandskrift, hvis Ophavsmand ikke har taget det saa nøje med at gengive Originalens Ord korrekt. Dog kan enkelte Bidrag til Textens Fastsættelse ogsaa hentes herfra. Exordiura Magnum findes i dette Haandskrift paa Fol. 84 — 171, og de Stykker, vi her har at gøre med, er skrevne med en yngre Haand paa Fol. 152'" — SS"".

��DE ESKILLO ARCHIEPISCOPO ET DVOBVS ESKILLI PATRVIS NARRATIO.

I. Vir magnificus et cum omni reuerentia nominandus, Eskillus, quondam Danorum archiepiscopus et apostolice sedis in insulis aquilonaribus legatus, postea vero humilis ordinis Cysterciensis monachus el cenobij Clareuallis professus, cum 5 adhuc esset adolescens, annos natus circiter duodecim, trans- missus a parentibus causa studierum in Saxonia morabatur, que tune in nobili illa Hildesemensi ecclesia florentissima a clericis diuersarum regionum celebri concursu frequentabatur.

A = Codex Bibliothecæ Regiæ Hauniensis in Vet. Collect. Reg. 175 Fol. — B = Codex 174 Fol. ibidera. — M = Codex Branden- burgensis ab Arnå Magnæi collatus. — E = Editio Bertrandi Tissieri. Ex codd. BM selectas tantum lectiones commemoro. In orthographia codicem A seqiior, diuersam scribendi rationem in E adhibitam non curans.

AM hane inscriptionem præferunt: (Distinctionis .III.) Cap. XXV. De domino Eskillo (B: Eskyllo; E: Eschylo), quondam Danorum archiepiscopo, postea monacho Clareuallis. — 2. Eskillus AM; Eschilus E, ut solet. 3 — 4. Cist. ordinis E. 7. hildenseraensi B: Hyldensemensi M. 8. celebri conuersatione B.

�� �