et meu’ pater nunc intus hic cum illa cubat,
et haec ob eam rem nox est facta longior,
dum <cum> illa quacum uolt uoluptatem capit;[1]
sed ita adsimulauit se, quasi Amphitruo siet. 115
nunc ne hunc ornatum uos meum admiremini,
quod ego huc processi sic cum seruili schema:[2]
ueterem atque antiquam rem nouam ad uos proferam,
propterea ornatus in nouom incessi modum.
nam meu’ pater intus nunc est eccum Iuppiter; 120
in Amphitruonis uortit sese imaginem
omnesque eum esse censent serui qui uident:
ita uorsipellem se facit quando lubet.
ego serui sumpsi Sosiae mi imaginem,
qui cum Amphitruone abiuit hinc in exercitum,[3] 125
ut praeseruire amanti meo possem patri
atque ut ne qui essem familiares quaererent,
uorsari crebro hic quom uiderent me domi;
nunc, quom esse credent seruom et conseruom suom,
hau quisquam quaeret qui siem aut quid uenerim. 130
pater nunc intus suo animo morem gerit:
cubat complexus quoiius cupiens maxume est;
quae illi ad legionem facta sunt memorat pater
meus Alcumenae: ílla illum censet uirum
suom esse, quae cum moecho est. ibi nunc meu’ pater 135
memorat legiones hostium ut fugauerit,
quo pacto sit donis donatus plurumis.[4]
ea dona quae illic Amphitruoni sunt data
apstulimus: facile meu’ pater quod uolt facit.
nunc hodie Amphitruo ueniet huc ab exercitu 140
et seruos, quoiius ego fero hanc imaginem.[5][6]
- ↑ 114 cum add. Lachmann
- ↑ 117 huc ego pr. cum s. s. (om. sic) Charisius 53 et 144
- ↑ 125 abiit cod
- ↑ 137 donis sit Salmasius, rhythmo consulens
- ↑ 141-52 vide ne in pagina archetypi macula longa fuerit; tot versus hiant (vv. 141. 143, 145?, 146, 149, 150, 152)
- ↑ 141 fero hanc Fleckeisen : hanc fero cod.
