AMPHITRVO III. ii
et id huc reuorti uti me purgarem tibi. 910 nam numquam quicquam meo animo fuit aegrius
quam postquam audiui ted esse iratam mihi. 30
qur dixisti ? inquies. ego expediam tibi.
non edepol quo te esse inpudicam crederem ;
uerum periclitatus siim animum tuom 915 quid faceres et quo pacto id ferre induceres.
equidem ioco illa dixeram dudum tibi, 35
ridiculi caussa. uel hunc rogato Sosiam.
Al. quin huc adducis meum cognatum Naucratem,
testem quem dudum te adducturum dixeras 920 te huc non uenisse ? Iv. si quid dictum est per iocum,
non aequom est id te serio praeuortier. 40
Al. ego illum scio quam doluerit cordi meo.
Iv. per dexteram tuam te, Alcumena, oro, opsecro,
da mihi hanc ueniam, ignosce, irata ne sies. 925 Al. ego istaec feci uerba uirtute inrita ;
nunc, quando factis me inpudicis apstini, 4S
ab inpudicis dictis auorti uolo.
ualeas, tibi habeas res tuas, reddas meas.
iuben mi fre comites ? Iv. sanan es ? Al. si ndn iubes, 930 ibo egomet ; comitem mihi Pudicitiam duxero.
Iv. mane. arbitratu tuo ius iurandum dabo 50
me meam pudicam esse uxorem arbitrarier.
id ego si fallo, tum te, summe Iuppiter,
quaeso Amphitruoni ut semper iratus sies. 935 Al. a, propitius sit potius. Iv. confido fore ;
nam ius iurandum uerum te aduorsum dedi. 55
iam nunc irata non es ? Al. non sum. Iv. bene facis.
nam in hominum aetate multa eueniunt huiusmodi :
capiunt uoluptates, capiunt rusum miserias ; 940 irae interueniunt, redeunt rusum in gratiam.
922 illud Ital. 924 hanc mihi da Fleckeisen, ne sit hiatus mihi j
hanc 926 abstini Luchs : abstines (pro -nei ; i. 7)
�� �
