LIB. IV. - CAP. II. 71
giniensium oppida a Romanis capta. L. Cornelius consul in Corsicam el Sardiniam profectus, magnarum urbium excidio incolas terruit, adeoque terra marique Poenos expugnavit, ut iam victoriae nihil, nisi Africa ipsa, restaret. Tunc enimvero M. Attilius Regulus bellum in Africam transferre iussus, quum terrorem nominis sui late circumtulisset; quumque magnam vim iuventutis, ducesque ipsos aut cecidisset aut haberet in vinculis, etiam ipsum regni caput, Carthaginem urgebat obsidione, ipsisque portis inhaerebat. Unde factum est, ut Carthaginienses quosdam ex principibus ad M. Regulum mitterent, pacem petituros. Sed quum a consule, qui certam in manu victoriam se habere putabat, intolerabiles conditiones ferri viderent, re infecta discesserunt.
In illis rerum adiunctis punicae naves, quae ad militem in Graeciam transferendum missae fuerant, collecta mercenariorum[1] haud exigua manu, redierunt. In his Xanthippus quidam erat, genere lacedaemonius, qui patriae disciplinae, quam edoctus a pueritia fuerat, usum rei militaris adiunxerat. Huic, homini peregrino, cum caeteri civitatis principes, tum ipsi duces imperium exercitus sui, laudabili modestia, deferendum consentiunt. Xanthippus, accepta potestate, quotidie milites campestribus exercitiis, ad servandos permutandosve ordines, ducumque iussa celeriter exsequenda adsuefacil, et melioris deinde successus fiducia implet. Tota civitas recreata, ex rebus fere desperatis ad expectalionem futuri erigitur.
Rebus ita comparatis, Xanthippus cum duodecim
- ↑ Supp. militum.
