Jump to content

Pagina:Władysław Abraham - Najdawniejsze statuty synodalne.djvu/53

E Wikisource
Haec pagina emendata et bis lecta est

     (28) Item quando continget aliquem infirmari ex vobis, statim pro duobus vicinioribus plebanis infirmus dirigat, ut isti bene procurent eum sacramentis et bona temporalia conscribant et sub eorum custodia seu tucione (sic) consistant.
     (29) Item quilibet, sigillum quilibet (sic) habeat eciam notum pro execucionibus faciendum.
     (30) Item supersticiosas consuetudines, que consueverunt fieri circa funera, prohibeatis.
     (31) Item detrahentes concilio generali, dampnantes eius facta et Hus iustificantes ipsos denunciate excommunicatos.
     (32) Item processiones facite omni feria sexta pro unione[1] Sancte matris ecclesie et pro bono statu regni polonie ac pro salute regis et principum etc.
     (33) Item predicate omni festo evangelium vel epistolam vel aliam sacram scripturam, quia secundum Henricum de Gandowo Quotlibeto XIII[2] curatus non predicans populo est in peccato mortali.
     (34) Item instruite populum dominicam oracionem et simbolum apostolorum, decem precepta domini, peccata mortalia declarate subditis vestris.
     (35) Item divina officia missarum dominicis diebus et festivis apto tempore sub cantu agantur et quod parochiani in suis ecclesiis circa divina fuerint et alias ecclesias non inquirant ex contentu, nisi subsistat causa.
     (36) Item nullomodo celebrare presumatis in aceto vini, quia non fieret calicis consecracio.
     (37) Item postquam sumpseritis sanguinem Christi, non tegatis calicem cum panno seu capsa, quo sordes [263v] manum, oculorum, faciei et aliorum membrorum absterguntur, sed habeatis pannum specialem circa calicem, quo calicem tergatis.

     (38) Item post sumpcionem sacre eukaristie bene mundatur corporale et cum patena; si relique species fuerint, tollantur et sumantur.

  1. Ms. vincione.
  2. Wybitny teolog i filozof XIII wieku Henryk z Gandawy archidjakon z Tournai. Jego powołane tu dzieło Quodlibeta było bardzo rozpowszechnione i później kilkakrotnie drukowane (1518, 1613).