20.
Quum in functione potestates etc. absint, e radicibus aequationis binae semper erunt magnitudine aequales signis oppositae, quibus pro valore pari ipsius adhuc associare oportet radicem singularem Inventis radicibus, valores coëfficientium etc. secundum methodum art. 11 habebuntur per functionem integram ipsius quae pro valore impari ipsius erit formae
pro valore pari autem, si excluditur coëfficiens radici respondens, formae
Exemplum art. 12 ipsam hanc reductionem exhibet pro Manifesto igitur valoribus oppositis ipsius semper respondent coëfficientes aequales. Ceterum in casu eo, ubi est par, coëfficiens radici respondens facile generaliter a priori assignari potest. Habebitur hic coëfficiens, si in substituitur Valorem numeratoris pro iam in art. 18 tradidimus, valor denominatoris autem ibinde erit
adeoque coëfficiens quaesitus
21.
Functio integra ipsius coëfficientes etc. repraesentans in eo quem hic tractamus casu etiam independenter a methodo generali art. 11 erui potest sequenti modo. Differentiando aequationem
substituendo dein ac multiplicando per obtinemus