Jump to content

A First Latin Reader/66

Unchecked
E Wikisource
Lesson 66
The End of the Pequots
1912
 65. The Boyhood of Daniel Boone 67. The End of the Pequots (Continued) 
LESSON 66
The End of the Pequots

Nātiō Indōrum crūdēlissima, quae haud procul ā Novō Londīniō habitābat, quondam īnsidiās collocāre ac colōnōs singulōs undique interficere subitō coepit. Quibus rēbus nūntiātīs, ē prōvinciā proximā manus exigua missa est, quae agricolīs auxiliō esset poenāsque ab Indīs repeteret. At mīlitēs longē ā lītore prōgredī nōn audēbant; quī igitur, parvō frūmentī numerō dīreptō tabernāculīsque paucīs incēnsis, ē fīnibus hostium brevī domum sē recēpērunt. Barbarī vērō, hāc iniūriā graviter permōtī, incendia ac caedēs undique etiam crūdēlius iam miscuērunt.

Tum dēnique ē prōvinciā missa est classis, cuius praefectus iussus erat mīlitēs expōnere in quōdam portū parvō, quī haud longē ā castrīs Indōrum aberat. Ille autem, hostēs ita cōnsilium suum facile cōgnōscere posse arbitrātus, praeter ilium portum nāvigāvit, cumque classis ē cōnspectū barbarōrum longē discessisset, tum dēmum nāvēs ad lītus appulit. Deinde in terram ēgressus, sine morā per silvās viā deviā cum exercitū profectus est, ut ā tergō hostēs adorīrētur. In itinere quāsdam Indōrum nātiōnēs fīnitimās adiit, ē quibus multī armātī operam suam pollicitī sunt. Sīc postrēmō perventum est ad sēdēs hostium, quī, ratī propter timōrem colōnōs praetervectōs esse, iam minus dīligenter castra sua custōdiēbant.

————————