 77. A Quick-Witted Messenger |
79. Andrew Jackson  |
In exercitū Americānō ōlim erat centuriō quīdam, nōmine Iasper, quī semper in perīculīs maximīs libenter versābātur. Sīcut, cum Britannī castra quaedam oppugnaverent, vēxillumque Americānum tēlīs abreptum in terram extrā mūnītiōnēs cecidisset, inter tēla, quae plūrima hostēs coniciēbant, ē castrīs ērūpit ille, vēxillumque arreptum in vāllō rursus posuit.
Ac paulō post, cum cōgnōvisset Americānōs paucōs ā Britannīs capitīs damnātōs Savannam ad mortem dēdūcī, ūnō cum comite profectus, ad fontem baud procul ab eā urbe in īnsidiīs latēbat, ut cīvibus suīs, sī posset, auxiliō esset. Mox in cōnspectum vēnērunt captīvī, quōs mīlitēs decem custōdiēbant ē quibus octō, ubi ad fontem perventum est, armīs sub arboribus relictīs, aquam haurīre properāvērunt. Tum Iasper eiusque amīcus ērūperunt ē latebrīs, duōbusque custōdibus occīsīs mīlitēs cēterōs sē dēdere coēgērunt: deinde cum captīvīs Britannicīs atque cīvibus, quōs servāverant, cōnfēstim ad castra Americāna sē contulērunt.
Haud semper autem Iasperō rēs tam fēlīciter ēvēnērunt; paucīs enim post annīs interfectus est, cum summā audāciā prōcucurrisset ex aciē atque in hostium vāllō vēxillum defīxisset Americānum.