 Colloquium XL |
Colloquium XLII  |
Personae:
Ezekiel, Beatus.
E.
Vis a me magnam inire gratiam?
B.
Nihil libentius fecerim, si quidem penes meres ipsa est. Sed quid est in quo tibi commodare possim?
E.
Da mihi mutuo asses decem.
B.
Non tantum nunc habeo, sed maiorem partem.
E.
Quantum? quaeso.
B.
Nescio, nisi crumenam inspexero: ecce tibi octo asses cum semisse.
E.
Solos septem accipio, non enim te vacuare prorsus volo.
B.
Parum refert; totum, si vis, accipe.
E.
Ago tibi gratias: credo hoc pecuniae satis fore negotio meo, cum aliquantula, quam ipse habeo.
B.
Ut libet.
E.
Amo te de ista tam exprompta benignitate.
B.
Si quid aliud possim, ne parcas.
E.
Reddam totum, Deo volente, cum primum pater ad me miserit.
B.
Ne sis magnopere solicitus; nondum est opus mihi.