Evangelium (Eusebius Vercellensis)/4

SECUNDUM MARCUM.

Saeculo IV

editio: Migne 1844
fons: Corpus Corporum

INCIPIT EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM.[recensere]

- CODEX VERCELLENSIS. CAPUT PRIMUM. 1. INITIUM EVANGELII JESU CHRISTI FILII DEI. Sicut scriptum est in Eseiam Prophetam: 2. Ecce mitto + Angelum meum ante faciem tuam; et paravit viam tuam +. Et 3. iterum: Vox clamantis in deserto: praeparate viam Domino; rectas facite semitas Dei nostri +. 4. Fuit Johannes in deserto baptizans, et praedicans baptismum paenitentiae in remissione peccatorum. 5. Et egrediebatur ad eum tota regio Judaeae; et Hierosolymitae omnes baptizabantur in Jordane + ab eo, confitentes peccata sua. Et dicebat illis: 8. Ego quidem vos baptizavi in aqua in paenitentiam; 7. venit autem post me fortior me, cujus non sum dignus + solvere corrigiam calciamentorum ejus. Ipse vos baptizavit in Spiritu Sancto. 6. Erat autem Johannes indutus pellem camelli; et edebat locustas, et mel silvestre. 9. In illis diebus venit Jesus a Nazaret + Galilaeae, et baptizatus est in Jorda nen + ab Johannen. 10. Et ascendens + de aqua, vidit adaperiri caelos, et Spiritum, tanquam columbam, descendentem in eum. 11. Et venit vox de caelis: Tu, es Filius meus dilectus: in te bene sensi. 12. Et protinus Spiritus duxit illum in deserto 13. per LX dies +; et temptabatur a Satanan, et erat cum besteis, et Angeli ministrabant ei. 14. Et, postquam traditus est Johannes, venit Jesus in Galilaeam, praedicans Evangelium regni 15. Dei, et dicens: Quia inpleta sunt tempora +, et adpropinquavit regnum Dei paenitentiam agite, et credite in Evangelio. 16. Et transiens secus mare Galilaeae, vidit Simonem; et Andream fratrem Simonis, mittentes retias in mare: (erant enim piscatores.) 17. Et dixit eis Jesus: Venite, sequimini ni me; et faciam vos ut sitis piscatores hominum. 18. Et statim, relictis omnibus +, secuti sunt eum. 19. Et paulum progressus +, vidit Jacobum Zebaedaei, et Johannen fratrem illius et ipsos in navicula reficientes 20. retias; et protinus vocavit eos. Et, relicto Patre suo Zebaedaeo in navicula cum mercennariis, secuti sunt eum. 21. Et ingressi sunt + in Capharnaum; et statim sabbatis intravit in Synagoga, et docebat 22. illos. Et stupebant in. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 34. bus, et daemonia multa eiciebat, et non patiebatur ea loqui; quoniam sciebant eum. 35. Et prima luce exiit, et abiit in deserto; et ibi 36. orabat. Et consecuti sunt + eum Simon, et qui cum illo 37. erant. Et, cum invenissent eum, dixerunt, illi: Quia omnes te quaerunt. 38. Et dixit eis: Eamus in proxima castella, et civitates, ut et ibi praedicem; ad hoc enim veni. 39. Et erat praedicans in Synagogis eorum in omnem Galilaeam, et daemonia 40. eiciens. Et venit ad eum leprosus, deprecans eum, et dicens +: Quia, si vis, potes me mundare. 41. Et ira tus, extendens manum suam, et tangens illum, ait ei: Volo: emundare +. 42. Et statim discessit ab eo lepra, et mundatus est. 43. Et comminatus est, et statim dimisit eum. 44 Et dixit ei: Vide, nemini dixeris; sed vade, ostende te Sacerdoti +, et offers pro purgatione tua, quod praecepit Moyses in testimonium illis: 45. Ad ille egressus, coepit praedicare, et diffamare sermonem; ita ut jam non posset palam in civitatem introire: sed foris in deserta loca erat, et conveniebant ad eum undique. CAPUT II. 1. Et, cum introisset iterum in Capharnaum post 2. dies, cognitum est, quod in domo esset: et protinus convenerunt multi, in tantum ut jam non + posset capere usque ad januam, et loquebatur illis verbum. 3. Et veniunt + ad eum, adferentes paralyticum, qui tollebatur a quattu- 4. or. Et, cum non possent accedere + propter turbam, ascendentes, denudaverunt tectum, ubi erat Jesus; et dimiserunt + grabattum, ubi paralyticus decumbebat. 5. Cum vidisset autem Jesus fidem illorum, ait paralytico: Fili, remittuntur tibi peccata tua. 6. Erant autem quidam ex scribis ibi sedentes, et cogitantes in cordibus suis, dicentes 7. +: Quid hic sic loquitur? blasphemat. Quis potest remittere peccata, nisi unus Deus? 8. Et cum cognovisset + Jesus in spiritu +, quod cogitarent intra se, dixit illis: Quid haec cogitatis in cordibus vestris? 9. Quid est facilius dicere? Surge, et tolle grabattum tuum, et vade domui tuae: aut dicere? Remittuntur tibi peccata tua. 10. Ut autem sciatis, quia potestatem habet Filius hominis super terram remittendi peccata, ( ait paralytico:) 11. Tibi dico: surge, tolle grabattum tuum, et vade domui tuae. 12. Et ille confestim surgens, sublato grabatto coram omnibus, abiit; ita ut stuperent omnes, et honorificarent Deum, dicentes, numquam taliter vidisse se. 13. Et exiit iterum Jesus ad mare, et omnis turba convenit ad eum, et docebat illos. 14. Et praeteriens, vidit Jacobum + Alphei, sedentem ad teloneum, et ait illi; Sequere me. Et exsurgens, secutus est eum. 15. Et factum est, discumbentibus eis + in domo illius, multi publicani, et peccatores simul recumbebant cum Jesu, et discipulis ejus: erant enim multi, qui secuti sunt + 16. eum. Scribae autem, et Pharisaei cum vidissent illum edentem cum peccatoribus, et publicanis, dixerunt discipulis ejus: Quare cum peccatoribus, et publicanis edit +? 17.Et cum audisset Jesus, dixit +: Non egent sani medicos; sed qui male habent: non + veni vocare justos, sed peccatores in paenitentiam. 18. Erant autem discipuli Johannis, et Pharisaeorum, jejunantes; et venerunt, et dixerunt ei: Quare discipuli Johannis, et Pharisaei jejunant; tui autem discipuli non jejunant? 19. Et dixit eis Jesus: Numquid possunt filii sponsi, quandiu sponsus cum illis est, 20. jejunare +? Venient dies, cum auferetur ab eis sponsus; et tunc jejunabunt in illis diebus. 21. Nemo autem insumentum panni rudis mittit tunicae veteri; alioquin tollit supplementum novum a veteri, et pejor + scissura fit. 22. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres, sed in novos; alioquin rumpentur utres; et vinum +, et utres peribunt +. 23. Et factum est iterum, eum sabbatis ambulare per segetem: et discipuli ejus coeperunt, iter facientes, vellere spicas, et edere. 24. Pharisaei autem dicebant ei: Ecce, quid faciunt discipuli tui + sabbatis, quod non licet illis 25. +? Et respondens, dixit eis: Numquam legistis, quid fecit David, cum opus fuit, et esuriit ipse, et qui cum illo 26. erant? Et introivit in domum Dei +, et panes propositiones edit, et dedit eis, qui secum erant, quos non licebat edere, nisi Sacerdotibus? 27. Dico autem vobis, quoniam Filius hominis, dominus est etiam ipsius sabbati. Et cum audissent, qui ab eo erant, exierunt detinere eum: dicebant enim, quia extitit mente. CAPUT III. 1. Et intravit iterum in Synagogam: et erat ibi homo, habens aridam 2. manum. Et observabant eum, an sabbatis curaret, ut accusarent 3. illum. Et dixit homini, qui manum habebat aridam: Surge in medium. 4. Et dixit ad illos +: Licet sabbatis benefacere, aut malefacere? animam salvam facere, an perdere? Ad illi tacuerunt. 5. Et circumspiciens eos cum iracundia, dolens super coecitatem cordis eorum, ait homini: Extende manum tuam. Et extendit; et restituta est manus ejus, sicut et alia +. 6. Et protinus exierunt Pharisaei, cum Herodianis, consilium facientes de eo, ut + perderent illum. 7. Jesus autem cum discipulis suis secessit ad mare: et cum. . udisset t. . ba magna a Galilaea, et Judaea, 8. et ab Hierosolymis, et ab Idumaea, et trans Jordanen, et qui circa Tyrum, et Sidonem, quae faciebat, venerunt ad 9. eum. Et dixit discipulis suis, ut in navicula sibi deservirent, propter turbam: ne eum multi conprimerent. 10. Curabat enim multos; it. . . . inruerent in eum, ut illum tangerent, quicumque habebant verbera. 11. Et spiritus inmundi, cum illum viderent, procidebant ei, et clamabant, dicentes: 12. Tu, es Filius Dei. Et multa objurgabat eos, ne eum palam facerent; quoniam sciebant eum Christum esse. 13. Et ascendit in montem; et convocavit ad se, quos voluit ipse, et venerunt ad illum. 14. Et fecit, ut essent duodecim cum eo; et, ut mitteret eos praedicare, 15. et haberent potestatem curandi languores, et eiciendi daemonia, et circumirent, praedicantes Evangelium. 16. Et imposuit Simoni nomen, Petrum: 17. et Jacobum Zebaedaei, et Johannen fratrem Jacobi, et inposuit illis nomina Beanerges, quod est, filius tonitrui: 18. et Andrean, et Philippum, et Bartholomaeum, et Matthaeum, et Thoman, et Jacobum Alphei, et L. . . . . um, + et . . . . nem Cha . . . . . um, 19. et J. . . . . Scariot. . . . . . trad. . . . . um. 20. Et . . . . . . in dom. . . . . con. . . . . . .. . . rsus tur-. . . . . ta ut non possent nec. . nem manducare. 21. Quod ut audierunt de illo Scribae, et ceteri +, exierunt. . . . . e eum: di . . . . . t enim, quoniam exentiat 22. eos +. Et Scribae, et qui ab Hierosolymis. . . . ende.. . . . disc.. . . . . quon.. . . . eelz.. . . . . bet. . . . . . . . pem dae-. . . . orum,. . . . . . . . um e. . cit dae. . nia. 23. Et convocans eos, dice. . . . illis in parabolis Dominus Jesus +: Quomodo potest Satanas Satanan. . pellere? 24. . . regnu.. . se dividatur, non potest stare regnum 25. illud. Et: si domus super se divisa fuerit, non poterit stare domus illa. 26. Et: si Satanas Satanan eicit, dispertitus + super se, non potest stare regnum ejus, sed finem habet. 27. Nemo autem potest vasa fortis intrare in domum, et diripere, nisi prius fortem alliget; et tunc domum illius diripiet. 28. Amen dico vobis, quia omnia remittentur filiis hominum. . . cata, et blasphemiae: 29. qui autem blasphemaverit Spiritum + Sanctum, non habet remissionem +; sed reus erit aeterni peccati. 30. Quia dicebant, illum spiritum immundum habe- 31. . . . Et venit + mater illius, et fratres; et foris stantes, miserunt ad eum: 32. et turbae dixerunt ei: Ecce mater tua, et fratres.. .. . . .- rores. . . . . . + fo. . . . . . . . quaerentes te. 33. Et respondit + illis: Quae est mater mea? et qui sunt fratres 34. mei? Et respiciens, qui circa eum sedebant, dixit: Ecce mater mea, et fratres 35. mei. Et quicumque fecerit voluntatem Dei, hic est frater meus, et soror mea, et. . . . . mea e. . . CAPUT IV. 1. Et. . . . . . . .- rum docere ad mare; et congregata est ad illum turba magna; ita ut in + naviculam ascenderet, et sederet circa litus maris +, et omnis turba circa mare 2. erat, et docebat eos in parabolis multa, et dicebat illis in doctrina 3. sua: Aud. . . . Ecce exiit, qui seminat, seminare. 4. Et factum est, cum seminat.. . . quoddam juxta viam; et venerunt volucres caeli, et comederunt 5. illud. Et aliud cecidit super pet. . . terram. . . .- bi non er. . . terra multa, et statim exortum est, quoniam non habebat altitudinem 6. terrae: Sole autem orto, exestuaverunt, quia non habebant radicem, et exaruit. 7. Et aliud cecidit in spinis; et creverunt spinae, et suffocaverunt illud, et fructum non dedit. 8. Et aliut cecidit in terram bonam; et dabat fructum ascendentem, et adferentem cum incremento, unum XXX. et unum LX. . . . . um 9. C. Et. . . . bat: Qui. . . et aures audiendi, audiat; et qui intellegit, intellegat +. 10. Et, cum esset seorsum, interrogabant eum discipuli sui, quaenam esset haec parabola +? 11. Et dicit + eis: Vobis datum est cognoscere mysterium regni Dei; illis autem, qui foris sunt, in . . rabolis om. . . dicuntur: 12. . . viden tes, videant, et non videant; et audientes, non intellegant; ne forte revertantur, et dimittantur illis delicta. 13. Et dixit eis: Nescitis hanc parabolam? et quomodo omnes parabolas scietis? 14. Qui loquitur verbum, serit. 15. Hi autem sunt, qui secus viam seminati sunt + qui neglegenter verbum suscipiunt; et, cum audierint, confestim venit Satanas, et tollit verbum, quod seminatum est in cordibus eorum. 16. Et hi sunt +, qui super petrosa seminati sunt, qui, cum audierint verbum, protinus cum gaudio excipiunt illut; 17. et non habent. . . . cem in se, sed tem. . ranei sunt: orta deinde praessura, vel + per. . .- tione . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . .. .. . . . . . . li +, simul. . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . , . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . . . . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . .. . . . . . . 25. Qui enim habet, dabitur ei; et qui non habet, etiam. . . . au . . retur . . . 26. Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum. . . . . mo mittat. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 28. spicam, deinde plenum frumentum 29. in spica. Et, cum fructum fece. . . , protinus inm. . . . . falcem, qu. . . . .. . nit me. . . 30. . . diceba. . . . .. . . adsi . . . . bimus . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 31. seminum, quae sunt. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 34. . . . . . . secreto autem discipulis. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 37. bat in naviculam; ita ut jam inpleretur 38. . . vis. Ipse autem erat in puppe, super cervi cal. . .- miens: et sus-. . . averunt eum, dice. .-. . . . Magist. .. . . pertinet. . . . . quoni-. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 40. Et dixit illis: Quid timidi estis? nondum habetis fi. . . ? Et timuerunt timore magno; et dicebant ad alterutrum:. . . is est. . . . t ma. . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . CAPUT V. . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 2. tu inmun- 3. do, qui habeb.. . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 4. . . . . . vincere. 5. Et quod per omnem noctem, et di . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . 7. torqueas. 8. Dicebat enim illi: Exi spirite inmunde, de homine. 9. . . . . interrogavit eum: Quod tibi no-. . n est? . . t respondit +: Legio, nom. .. . hi; qu. .. . . . . mu. . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 12. tur illum universa daemonia, dicentes: Mitt. . . os in porcos,. . . in illis. . . emus. 13. Et protinus Dominus Jesus permis. . . ipsis. Et exeuntes spiritus inmundi, introierunt. . porc. . magno impetu grex praecipitatus est in marem. Erant autem cir-. . . . . . . . lia, et. . . . cati. . . . . 14. in mari. Et pastores illorum fugerunt, et n. . . . .-. . e . . . . . . .. . . . ta. . . . . . agros. . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 16. vexabatur a daemoniis, e. . . . porcis. 17. E. . . . . bant eum, ut. . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 19. . . . . . . . is qu. . . . . . . bi fece. . . . . Dominus, et misertus est 20. tui. Et abiit, et coepit praedicare in Decapoli, quanta fecisset illi Jesus; et protinus omnes mirabantur. 21. Et, cum transfretasset Jesus in con-. . . rur. . . convenit.. . ba magna ad eum, et ipse erat ad 22. marem. Et venit quis de . . . . . . . bus Synagogae; et, cum vidisset eum. procidit illi 23. ad pedes, deprecans eum + multum, et dicens: Filiola mea in extremis est; ut venias, et inponas manus ei, ut salva sit, et vibat. 24. Et abiit cum illo: et sequebatur eum turba multa, et conprimebant eum. 25. Et mulier quaedam, habens profluvium sanguinis per annos duodecim, 26. et multa passa a medicis multis, et inpendens omnem substantiam suam, e. . . . n. . . pro. . . . . sed p. . . deterius habebat, 27. cum audisset de Jesu, venit a retro, et tetigit tunicam illius inter 28. turbam: dicebat enim intra se: Vel si vestimentum illius tetigero, salva 29. ero. Et protinus siccatus est fons sanguinis ejus; et cognovit corpore, quia sanata est plaga sua. 30. Et statim sciens Jesus intr.. . . virtut.. . . . . .. . . . . erat, c. . . . . us ad. . . .. . - xit +: Quis tetigit vestimenta mea? 31. Discipuli autem ejus dixerunt: Magister, vides turbam conprimentem te, et dicis: Quis me tetigit? 32. Et circumspiciebat videre eam, quae hoc fecerat. 33. Mulier autem timens, et tremens ob hoc, quod fecerat absconse, sciens quod ei contigit, venit, et prostravit se ei, et indicavit illi omnem veritatem. 34. Jesus autem + dixit. . . . . . fides tua te salvam fecit.. . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . tua. 35. Adhuc eo loquente, veniunt ab Archisynagogo, dicentes: Filia tua mortua est: quid adhuc vexas Magistrum? 36. Statim Jesus, ut audiit verbum, ait Archisynagogo: Noli timere: tantum crede. 37. Et non est passus quemquam sequi se, nisi Petrum, et Jacobum, et Johannen fratrem 38. ejus. Et venit in domum Archisynagogi, et videt tumultum plorantium, et lamentantium.. . Itum . . . intrans . . . eis: 39. Quid tumultuamini, et ploratis? Puella, non est mortua; sed 40. Dormit. Ad illi + inridebant eum. Ipse vero, ejectis omnibus, adsumpsit matrem, et patrem puellae, et qui erant secum, et intravit +, ubi erat puella 41. +. Et tenens manum ejus, dicit ei: Tabitha +, quod est interpraetatum, Puella, tibi dico, surge. 42. Et protinus exsurrexit puella, et ambulabat: erat autem annorum XII. et obstupuerunt pavore magno. 43. Et praecepit illis multum, ne quis hoc sciret: et jussit dari ei manducare. CAPUT VI. 1. Et exiit inde, et venit in patriam suam, et secuti sunt eum discipuli 2. sui; et, sabbato facto, coepit in Synagoga docere: et cum audissent, multi stupebant in doctrina illius, dicentes: Unde huic haec? et quae sapientia, quae data est ei? et ( supple ut) virtutes tales per manus illius efficiuntur? 3. Nonne hic est fabri filius, et Mariae? frater Jacobi, et Josetis, et Judae, et Simonis? nonne et sorores hujus hic aput nos sunt? Et scandalizabantur in illo. 4. Et dicebat eis Jesus, quia non est Propheta sine honore, nisi in patria sua, et in cognatis, et in domo sua. 5. Et noluit ibi nullam facere virtutem, nisi in paucis aegris inponens manum, 6. curabat; et mirabatur, propter incredulitatem illorum. Et circuibat per municipia, docens. 7. Et convocatis XII. misit + illos binos, data + eis potestate spirituum immundorum; 8. praecipiens illis, ne quid tollerent in via, nisi virgam tantum, neque peram, neque panem, sed nec nummos in zonam, 9. sed calciatos soleis: et, nolite indui duas tunicas. 10. Et dicebat illis: Ubicumque intraveritis, ibi manete, donec exeatis 11. inde; et quicumque non receperint vos, nec audierint vos, exeuntes inde, excutite pulverem pedum vestrorum + in testimonium eis. Amen dico vobis, remissius erit Sodomis, et Gomoris in die judicii, quam civitati illi. 12. Et, cum exissent, praedicabant, ut paenitentiam agerent: 13. et daemonia multa eiciebant, et ungebant oleo multos aegros, et sanabant. 14. Et audiit Herodes Rex (palam factum est enim nomen illius:) et ( sic ) dicebant: Quia Johannes Baptista resurrexit a mortuis; et ideo virtutes operantur 15. in eo. Alii autem dicebant: Quia Helias est. Alii autem: Quia Propheta est. 16. Cum audisset autem Herodes, dixit: Quem ego decollavi, hic est + Johannes: hic a mortuis resurrexit. 17. Ipse enim Herodes, mittens, detinuit Johannen, et alligavit eum, et misit in carcerem + propter Herodiadam uxorem Philippi fratris sui, quod nupsisset eam. 18. Dicebat enim Johannes Herodi: Quia + non licet te habere uxorem fratris 19. tui. Herodias autem insidiabatur ei; et quaerebat interficere eum, et non 20. poterat. Herodes enim timebat Johannen, sciens, illum virum justum, et sanctum, et custodiebat eum. Et, cum audisset eum, multa faciebat, et libenter eum audiebat. 21. Die autem opportuno +, Herodes natali suo cenam fecit Magistratibus, et Tribunis, et Primis Galilaeae. 22. Cum intrasset autem filia ipsius Herodiadis, et saltasset, et placuisset Herodi, et discumbentibus, dixit Rex puellae: Pete me, quod vis; et dabo 23. tibi: et juravit illi multum; Quoniam, quodcumque me petieris, dabo tibi; licet dimidiam partem regni mei. 24. Ad illa, cum exisset, dixit matri suae: Quid petam? Et illa dixit: Caput Johannis Baptistae. 25. Et, cum intrasset + ad Regem, dixit; Confestim da mihi super discum caput Johannis Baptistae. 26. Et tristis factus est Rex propter jusjurandum; et, propter simul recumbentibus, noluit eam spernere: 27. sed statim + mittens ( sic ) speculatore, jussit adferri caput ejus +. Et, cum abisset +, decollavit eum in carcerem, 28. et attulit caput super discum, et dedit illud puellae, et puella dedit matri suae. 29. Et, cum audissent discipuli illius, venerunt, et sustulerunt corpus ejus, et posuerunt illud in monimento. 30. Et convenerunt Apostoli ad Jesum, et renuntiaverunt illi omnia, quaecumque fecerunt, et docuerunt. 31. Et dixit eis Jesus +: Venite, eamus seorsum in deserto loco, et requiescite pusillum. Erant enim, qui veniebant, multi; nec cibum poterant capere. 32. Et ascendentes in navi, abierunt in desertum locum seor- 33. sum. Et viderunt eos abeuntes, et cognoverunt multi, et pedestres ex omnibus civitatibus concurrerunt ibi, et venerunt. 34. Et egressus, ut vidit + turbam magnam Jesus, misertus est eis, qui erant veluti pecora, ( sic ) non habebant pastorem; et coepit docere eos multa. 35. Jam autem, cum esset hora multa, accesserunt discipuli illius, dicentes: Quia + desertus est locus hic, et hora jam 36. multa: dimitte itaque illos; ut, euntes in proximas villas, et municipia, emant sibi, quod man- 37. ducent. Et respondens, dixit eis Jesus: Date illis manducare. Et dixerunt ei: Euntes, ememus denariis ducentis panes, et dabimus illis, ut man- 38. ducent, Et dixit eis: ( sic ) Quod panes habetis? Ite, et videte. Et, cum cognovissent, dixerunt ei: Quinque panes, et duos pisces. 39. Et praecepit eis Jesus, ut discumberent omnes super viridem 40. faenum. Et discubuerunt centeni, et quinquageni. 41. Et, acceptis v. panibus, et duobus piscibus, respiciens in caelum. benedixit, et confregit panes, et dabat discipulis suis, uti adponerent ante eos; et duos pisces partitus est omnibus. 42. Et manducaverunt omnes, et satiati sunt. 43. Et sustulerunt reliquias fragmentorum XII. cophinos plenos, et de piscibus. 44. Et erant, qui ederant, v. milia virorum. 45. Et protinus exurgens +, coegit discipulos suos ascendere in + naviculam, et praecedere + se in contra Bessaida; cum ipse dimitteret 46. turbam. Et, cum dimisisset eos, abiit in montem orare. 47. Et cum sero factum esset, jam erat navis in medio mari, et ipse solus super terram. 48. Et cum vidisset remigantes, et laborantes +, (erat enim illis ventus contrarius) circa quartam vigiliam noctis venit, ambulans Jesus super marem, et volebat praeterire 49. illos. . . . li, cum vidissent eum ambulantem super mare, putaverunt phantasma esse, et exclamaverunt 50. omnes, et conturbati sunt +. Statimque allocutus est ad eos, dicens +: Animaequi estote, ego sum, nolite timere. 51. Et ascendit.. . avem,. . . . . . . .. . . . . . . . tus. Et. . . . . m. . . . . nter se stubebant cum admiratio.. . . . . 52. enim intellexerunt de panibus; erat enim cor illorum obtusum. 53. Et inde +, cum transfretassent, pervenerunt ad terram Gennesa- 54. ret. Cum exissent de navi, continuo cognoverunt 55. eum: circumeuntes autem universam regionem illam, coeperunt super grabbatos adferre omnes, qui se male habebant, circumferebant enim eos, ubicumque audissent Jesum esse. 56. Et quocumque introibat in municipia, vel agros, aut in civitates, in foro, et in plataeis ponebant aegros, et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent: et quicumque tetigerunt, sanati sunt. CAPUT VII. 1. Et conveniunt ad eum Pharisaei, et quidam de Scribis, qui venerant ab Hierosolymis. 2. Qui cum, vidissent quosdam ex discipulis ejus inmundis manibus, hoc est inlotis, edentes panes,. . . . eraverunt. 3. Pharisaei.. . . et omnes Judaei nisi momento laverint manus, non edunt panem +, tenentes traditionem seniorum: 4. et, a foro cum venerint +, nisi baptizati fuerint, non edunt: et alia multa sunt illis, quae acceperunt tradita, baptismos calicum, et urceorum, et caccaborum, et lectorum. 5. Et interroga.. . . nt eum Pharisaei, et Scribae, dicentes: Quare discipuli tui non sequuntur secundum traditionem seniorum, sed immundis manibus edunt panem? 6. Ad ille respondens, dixit: Bene prophetavit Eseias de vobis simulatoribus, qui dixit +: Populus labiis me diligit +, cor autem illorum longe est a 7. me. Vane autem colunt me, docentes doctrinas, et mandata hominum; 8. baptizantes urceos, et calices, et alia multa his similia, quae facitis, derelicto mandato Dei, tenentes traditionem hominum +. 9. Et dixit illis: Bene inritum facitis praeceptum Dei, ut traditionem vestram 10. statuatis +. Moyses enim dixit: Honorifica patrem tuum, et matrem tuam. Et: Qui maledixerit patrem +, aut matrem, morti moriatur. 11. Vos autem dicitis: Si dixerit homo patri suo, aut matri: Donum, (quod est munus) quo a me melior factus 12. fueris: non sinetis amplius aliquit facere patri, 13. aut matri, spernentes verbum Dei, per traditionem vestram stultam +, quam tradidistis: et similia hujusmodi multa facitis. 14. Et, convocans turbam iterum, dixit illis: Audite me omnes, et intellegite. 15. Nihil est a foris hominis +, quod intrans in eum, possit eum coinquinare: sed, quae de homine profiscuntur, illa sunt, quae coinquinant hominem. 16. Si quis habet aures audiendi, audiat. 17. Et, cum introisset in domum prae multitudine, interrogabant eum discipuli ejus similitudinem. 18. Et ait illis: Sic et vos inprudentes estis? Non intellegitis, quia omne, quod a foris introit in hominem, non potest eum coinquinare: 19. nec enim + introit in cor ejus, sed in ventrem ejus, et in secessum exit, purgans omnes escas, et exit in rivum. 20. Dicebat autem: quia, quae de homine exeunt; illa coinquinant hominem. 21. Ex interioribus enim de corde hominum procedunt cogitationes malae, adulteria, 22. furta, fornicationes, homicidia +, avaritia, nequitia, dolus, inpudicitia, oculus nequa +, blasphemia, superbia, 23. stultitia. Omnia haec mala de intus procedunt, et coinquinant hominem. 24. Et exurgens, abiit in finibus Tyri +; et, cum intrasset in domum, neminem voluit scire, et non potuit 25. latere. Cum audisset enim mulier. . . .. . . . . . li-. . . . . ebat spiritum inmundum, venit, et procidit ad pedes ejus. 26. Mulier autem erat Graeca, + natione Syraphoenissa. Et rogabat illum, ut daemonium eiceret de 27. filia ejus. Et dicit ei: Sine primum satiari filios: non est enim bonum sumere panem filiorum, et proicere canibus. 28. Ad illa respondit ei, dicens: Ita Domine; nam et catelli subtus mensam edunt de micis puerorum. 29. Et dixit ei: Vade; propter hunc verbum tuum exiit daemonium a filia tua. 30. Et, cum isset domi aput se, invenit daemonem exisse, et filiam suam recumbentem inlecto. 31. Et deinceps egressus de finibus Tyrii, venit per Sidonem ad mare Galilaeae inter medios fines Decapolis. 32. Et offerunt ei surdum, et mutum; rogantes, ut inponeret ei manus. 33. Et adprehendens eum de turba seorsum, expuens, misit + digitos suos in auribus ejus, et tetigit linguam ejus: 34. et aspiciens in caelum, ingemuit, et ait illi: Epita: quod est: adaperire. 35. Et + apertae sunt aures ejus, et solutum est vinculum linguae ejus, et loquebatur diserte, adeo ut omnes stuperent. 36. Praecepitque eis, ne cui dicerent. Cum prae. . . . eret ill. . . . . O magis clamabant, 37. et eo amplius admirabantur, dicentes: Bene omnia fecit: et surdos facit audire, et mutos loqui. CAPUT VIII. 1. In illis autem + diebus iterum, cum turba magna esset, et non haberent, quod ederent, convocans discipulos, dixit 2. eis: Misereor turbae huic, quoniam jam triduum.. . . quo hic. . . . + et non habent quod edant, 3. et dimittere illos jejunos dom. . . . . ne patiantur in via; quoniam quidam illorum a longe venerunt. 4. Et responderunt.. . discipuli sui: Unde hic tantos poterit aliquis saturare panibus in aeremia? 5. Et interrogabat illos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: 6. VII, et praecepit turbae discumbere super terram. Et accepit septem panes, et, gratias agens, fregit, et dedit discipulis suis, ut apponerent: et apposuerunt turbae. 7. Et habebant pisciculos paucos; et ipsos benedixit, et jussit 8. apponi. Et manducaverunt, et satiati sunt: et sustulerunt, quod superaverat fragmentorum +, VII. 9. sportas. Erant autem, qui manducaverunt, ad quattuor milia hominum: et dimisit illos. 10. Et protinus ascendit naviculam cum discipulis suis, et venit in partes Magedan +. 11. Et exeuntes Pharisaei, c. . . . . nt di. . . . cum eo, quaerentes ab illo signum de cae. . . temptantes illum. 12. Et ingemiscens.. . . . suo, dixit: Quid generatio haec quaerit signum? Amen dico vobis, si dabitur generationi huic signum. 13. Et, dimissis his, rursum ascensa nave, abiit trans 14. fretum: et obliti sunt sumere panes.. . . unum panem habebant secum in nave. 15. Et praecepit illis, dicens: Cavate a fermento Pharisaeorum, et a fermento Herodis. 16. Et cogitabant ad alterutrum, quod + panes non haberent +. 17. Et, cum rescisset Jesus, ait illis: Quid cogitatis in cordibus vestris +, quia panes non habetis? nondum intellegitis, nec perspicitis? obtusum est cor vestrum? 18. oculos habentes, non videtis? et aures habentes, non auditis? Nec memores 19. estis, cum confregi quinque panes in quinque milia hominum? ex quibus, quot corbes fragmentorum sustulistis? ad illi dixerunt +: Doudecim. 20. Quando autem VII. in quattuor milia, quot sportas fragmentorum sustulistis? Qui dixerunt: 21. VII. Et dicit + illis: Quomodo nondum intellegitis? 22. Et venerunt in Bethania, et offerunt ei caecum, depraecantes illum, ut eum tangeret. 23. Et, adpraehensa manu caeci, produxit illum extra municipium; et expuens in oculos ejus, imposuit illi manus, et interrogabat eum, an aliquid videret. 24. Et respiciens, ait: Video homines, veluti arbores, ambulantes. 25. Deinceps inponens manum super oculos ejus, ( sic ) et fecit illum videre, et curatus est; ita ut videret clare omnia, 26. Et dimisit illum in domum suam, dicens: Vade domi aput te, et ne in municipio intres, nec cuiquam dicas. 27. Et exiit Jesus cum discipulis suis in Caesaream + Philippi; et in itinere interrogabat discipulos suos, dicens +: Quem me dicunt esse homines? 28. Ad illi responderunt ei, dicentes: Johannen Baptistam; alii autem Helian; alii vero quasi unum ex Prophetis. 29. Ipse autem interrogabat illos: Vos autem quem me dicitis esse? Et respondens Petrus, dicit ei: Tu es Christus. 30. Et objurgavit eos, ne cui dicerent de 31. se. Et coepit docere illos, quia oportet Filium hominis multa pati, et reprobari a Senioribus, et a Principibus, et Scribis, et occidi, et post tertium diem resurgere. 32. Et palam verbum loquebatur. Et adprehendens Petrus eum, coepit objurgare eum, dicens: Domine, propitius esto; nam hoc non erit. 33. Qui conversus, ut vidit discipulos suos, objurgavit Petrum, dicens: Vade post me Satana, quoniam non sapis quae Dei sunt, sed quae sunt hominum. 34. Et, convocata turba cum discipulis suis, dixit +: Si quis vult sequi me, abneget se ipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. 35. Quisque enim voluerit animam suam salvare, perdet eam; qui autem perdiderit animam suam + causa Evangelii, salvabit eam. 36. Quid enim prodest homini, si lucratus fuerit totum saeculum, et jacturatus fuerit animam suam? 37. Aut quam dabit homo commutationem + pro ( sic ) animam suam? 38. Quisque enim confusus fuerit me, et mea verba in generatione adultera, et peccatrice, et Filius hominis confundet eum, cum venerit in gloria Patris sui cum Angelis sanctis. 39. Et dicebat illis: Amen dico vobis, quia sunt quidam hic stantes mecum +, qui non gustabunt mortem, donec videant regnum Dei venientem in virtutem. CAPUT IX. 1. Et post dies sex adsumpsit Jesus Petrum, et Jacobum, et Johannen, et duxit illos in montem altum seorsum solus, et transfiguratus est in conspectu eorum. 2. Et vestimenta ejus facta sunt fulgentia, candida valde, tan- 3. quam nix. Et visus e. . . . . Helias, cum Moysi; et conloquebantur cum Jesu. 4. Et Petrus dixit ad Jesum: Rabbi, optimum est nobis hic esse. . . si vis, f. . . . mus tria tabernacula, tibi unum, et Moysi unum, et Heliae unum. 5. Nesciebat enim, quod loqueretur; timore enim perterriti sunt. 6. Et facta est nubs obumbrans eos; et venit vox de nube, dicens: Hic est Filius meus karissimus: audite eum. 7. Et statim respicientes, neminem alium viderunt, nisi. . . . . . .lum. 8. Et cum descenderent de monte, praecepit illis, ne cui, quae viderunt, enarrarent, nisi cum Filius hominis a mortuis. . . . .- rexerit. 9. Et verbum retinuerunt aput se; quaerentes, quid est, cum a mortuis surrexerit? 10. Et interrogaverunt eum, dicentes: Quid ergo Scribae + dicunt:. . . . . . . .. . . . . . . . venire? 11. Quibus respondens, dixit illis: Et Helias venien. . . primum, restituet omnia: et, quomodo scriptum est in Filium hominis, ut multa patiatur, et spernatur. 12. Sed dico vobis, quia Helias venit, et fecerunt illi quaecumque voluerunt, sicut scriptum est de. . . 13. Et, cum venisset ad discipulos +, vidit turbam magnam ad. . . . . . . . . . .. . . . . . es 14. cum. . . . statim, ut viderunt eum, omnis turba paverunt eum. . . .. . . . . . . .. . . . . salutaverunt 15. eum. Et interrobat Scribas: Quid inquirebatis inter vos? 16. Et respondit. . + . . . . .. . . . Magister at- . . . .. . . . . . . me-. . . . . . tem. . . . . . . inmundum;. . . . . . . .. . . . . . . . 17. henderit eum, allidet eum, et spumat, et stridet dentibus, et arescit diu: etiam discipulis tuis dixi, ut expellerent; et non potuerunt eicere illut +. 18. Et respondens, dixit eis: O generatio incr. . . . . . . . usque . . . . apud . . . . . ero? qu . . . . . . . patiar . . . . erte. . . . . ad 19. me . . . attulerunt. . . . . . m. Et cum vidisset. . . . spiritus + conturbavit puerum; et cadens in terram, volvebatur spumans. 20. Et interrogavit Jesum patrem pueri, dicens: Quantum temporis est, ex quo hoc ei accidit? Ad ille respondens, ait: Ex infantia. 21. Et frequenter in ignem misit illum . . . . .. . as, ut per-. . et eum.. . . . quid potes, adjuva nos Domine, misertus nostri. 22. Et ait illi Jesus: Quid est, si quid potes? si potes credere, omnia possibilia credenti +. 23. Et protinus exclamans pater pueri, cum lacrimis dixit: Credo, Domine: adjuva incredulitatem meam. 24. Et cum vidisset Jesus, quod concurreret + turba, objurgavit spiritum immundum, dicens: Ego tibi impero, surde et mute spirite; exi ab illo, nec amplius intraveris in eum. 25. Et exclamans, cum multum conlisisset eum, exiit ab eo: et factus est, tamquam mortuus; adeo ut multi dicerent, eum mortuum 26. esse. Jesus autem tenens manum ejus, elevavit eum, et surrexit. 27. Et cum introisset in domum, discipuli ejus secreto interrogabant eum: Quare nos non potuimus eicere illut? 28. Et dixit eis: Hoc genus daemonii nulla alia re potest exire, nisi in oratione, et jejunio. 29. Et inde egressi, iter faciebant per Galilaeam, et nolebant quemquam 30. scire. Docebat enim discipulos suos, et dicebat illis: Quia Filius hominis tradetur in manus hominum, et interficient illum, et post tertium diem resurget. 31. Ad illi ignorabant Verbum, et timebant eum interrogare. 32. Et venerunt in Capharnaum. Et cum fuisset domi, interrogabat illos: Quid in via disputabatis? 33. Ad illi silebant: inter se enim + disputaverant, quis illorum major esset. 34. Et cum consedisset, vocavit duodecim, et ait illis: Si quis vult primus esse, fiat omnium nobissimus, et omnium 35. minister. Et acceptum puerum, statuit illum in medio ipsorum: et, cum in sinu sumpsisset eum, ait illis: 36. Si quis ex hujusmodi pueris receperit unum in nomine meo, me recipit; et quicumque me recipit, non me recipit, sed eum, qui misit me. 37. Respondens autem Johannes, dixit: Magister, vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia, qui non sequitur nobiscum, et prohibuimus illum. 38. Ad ille respondens, ait: Nolite prohibere +: nemo est enim, qui faciat virtutem in nomine meo, et poterit + male 39. loqui de me. Qui enim non est adversus vos, pro vobis 40. est. Quicumque enim potum dederit vobis calicem aquae in nomine meo, quia Christi estis, amen dico vobis, non perdet mercedem 41. suam. Et quicumque scandalizaverit unum ex minimis vestris fidem habentibus, bonum est illi, si circumdaretur mola asinaria collo ejus, et in mare mitteretur. 42. Et, si scandalizaverit te manus tua, abscinde illam: bonum est te debilem introire in vitam; quam duas manus habentem mitti in gehennam, in ignem inextinctibilem, 43. ubi vermis illorum non morietur, et ignis non extinguetur. 44. Et si pes tuus scandalizat te, amputa illum: bonum est tibi clodum introire in vitam aeternam; quam duos pedes habentem mitti in gehennam, ubi ignis est inextinctibilis, 45. ubi vermis eorum non morietur, et ignis eorum non extinguetur. 46. Et si oculus tuus scandalizat te, exime illum: bonum est tibi luscum introire in regnum Dei; quam duos oculos habentem mitti in gehennam +, 47. ubi vermes eorum non morientur, et ignis non extinguetur. 48. Omnis hostia insalabitur. 49. Et bonum est sal: quod si sal insulsum fuerit, in quo illut condietis? Habete in vobis salem, et pacem habete inter vos. CAPUT X. 1. Et inde surgens, venit in fines Judaeae.. . . . . Jorda. . . . . et v. . . . . . rursus turba ad illum, et, sicut solitus erat, iterum docebat illos. 2. Et + interrogabant eum: Si licet viro uxorem dimittere, temptantes eum. 3. Quibus respondens, dixit eis: Quid vobis praecepit Moyses? 4. Qui dixerunt: Permisit libellum repudii scribere, et dimit-. . . . . . . .. . . . . . pon . . n . . 5. Jesus, ait illis: Ad duritiam cordis vestri scripsit vobis praeceptum hoc. 6. Ab initio autem creaturae, masculum, et feminam fecit 7. illos Deus, Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem suam +, et adhaerebit uxori 8. suae; et erunt duo in carne una. Itaque jam non sunt duo, sed una caro. 9. Quod ergo Deus conjuncxit, hoc homo non disseparet. 10. Et iterum domi discipuli de hoc interrogaverunt eum. 11. Et ait illis: Si dimiserit vir uxorem suam, et duxerit aliam, moechatur super eam. 12. Et si mulier discesserit a viro, et alio nupserit, adulterium committit super illum. Similiter et qui dimissam a viro ducit, moechatur. 13. Et offerebant ei infantes, ut tangeret illos. Discipuli autem ejus objurgabant eos, qui offerebant. 14. Quod cum vidisset Jesus, indignatus est, et ait illis: Sinite infantes venire aput me; et nolite prohibere eos: talium est enim regnum Dei. 15. Amen enim dico vobis: Quicumque non receperit regnum Dei, tanquam infans, non intrabit in illut. 16. Et in sinu suo benedicebat illos. 17. Et proficiscente eo, procurrens unus, genibus prostratus, rogabat eum, dicens +: Magister bone, quid faciam, ut vitam aeternam possideam? 18. Jesus autem intuens illum, ait illi: Quid me dicis bonum? Nemo bonus, nisi 19. unus Deus. Mandata nosti? Ait: Quae? Non adulterium committes: Non homicidium facies: Non furaveris: Non falsum testimonium dices: Non abnegabis: Honora patrem tuum et matrem tuam +. 20. Qui respondens, dixit ei: Magister, haec omnia observabi ab adulescentia mea: quid adhuc mihi deest? 21. Jesus autem intuens illum, dilexit eum, et ait illi: Unum tibi deest: vade; quaecumque habes, vende, et divide pauperibus; et habebis thensaurum incaelo; et, sublata cruce, veni, sequere me. 22. Et ille contristatus in hoc + verbo, abiit tristis: erat enim habens magnam pecuniam. 23. Et respiciens Jesus, ait discipulis suis. Quam difficile, qui pecuniam habent, in regno Dei intrabunt! 25. Facilius + camellus per foramen acus intrabit, quam dives in regnum Dei. 24. Discipuli autem ejus + pavebant in verbis ejus. Jesus autem respondens, iterum ait illis. Filioli, quam difficile, qui pecunias habent, vel confidentes in eis, in regnum Dei introibunt! 26. Ad illi tanto magis admirabantur, dicentes inter se: Et quis poterit salvus fieri? 27. Quos intuens Jesus, dixit: Aput homines quidem inpossibile est; aput Deum autem possibile est. 28. Et coepit Petrus dicere illi: Ecce nos, relictis omnibus, secuti sumus te. 29. Respondens Jesus, dixit: Amen dico vobis: Nemo. . . qui reliquerit domum, aut fratres, aut sorores, aut matrem, aut filios, aut agros causa mei, et causa Evangelii, 30. qui non accipiet centies tantum in tempore hoc: qui autem reliquerit domum +, et fratres, et sorores, et matrem, et filios, et agros cum persecutionibus.. . in saeculo venturo vitam aeternam accipiet, 31. . . . . . autem erunt primi, novissimi; et novissimi, primi. 32. Erant autem in via ascendentes Hierosolymis, et praecedebat eos Jesus, et + pavebant. Et adsumens iterum duodecim, coepit illis dicere, quae ejus essent eventura. 33. Quia ecce ascendimus Hierosolymis, et Filius hominis tradetur Pontificibus Sacerdotum. et Scribis +, et damnabunt eum morti, et tradent eum 34. gentibus, et inludent eum, et conspuent in eum, et flagellabunt eum, et interficient illum, et post tertium diem resurget. 35. Et accesserunt ad illum Jacobus, et Johannes filii Zebaedei, et dixerunt ei: Magister, volumus, ut quidquid petierimus te, facias nobis. 36. Et dixit illis: Quid faciam vobis? 37. Qui dixerunt ei +: Da nobis, ut unus ad dextram tuam, et unus ad sinistram tuam sedeamus in gloria tua. 38. Et respondens + Jesus, dixit eis: Nescitis quid petatis: potestis calicem bibere, quem ego bibiturus sum; aut baptismum, quod + ego baptizor, baptizari? 39. Ad illi dixerunt +: Possumus. Jesus autem dixit illis: Poculum quidem, quem ego bibiturus sum, bibetis; et baptisma, quod ego baptizor, baptizamini: 40. sedere autem ad dextram meam, aut ad sinistram, non est meum dare; aliis paratum est a Patre meo. 41. Quod + cum audissent ceteri decem, coeperunt invitus habere de Jacobo, et Johannem. 42. Et convocans eos Jesus, dixit illis: Scitis, quoniam, qui videntur principari gentium, dominantur earum +; et qui maxime inter illos sunt, sub potestate eos habent. 43. Non est + ita in vobis: sed quicumque voluerit in vobis + major esse +, erit vester minister; 44. et quicumque voluerit esse inter vos primus, erit vester servus. 45. Etenim Filius hominis non venit, ut ministraretur illi, sed ut ministraret, et daret animam suam redemptionem pro multis. 46. Tunc venit + in Hierico; et proficiscente eo inde cum discipulis + suis, et turba magna, ( sic ) et filius Timae Bar-timeas + caecus sedebat secus viam, mendicans. 47. Qui, cum audisset quod Jesus Nazarenus est, coepit clamare, et dicere: Jesu Fili David, miserere 48. mei. Et objurgabant eum multi, ut taceret. Ad ille tanto magis clamabat: Fili David, miserere mei. 49. Et stans Jesus, jussit vocari illum. Ad illi dixerunt caeco +: Fortis esto, surge, 50. vocat te. At ille, ejecta tunica, exsiliens, venit ad eum. 51. Et respondens, ait illi Jesus: Quid vis, faciam tibi? Caecus autem ait ei: Domine . . .. . videam. 52. . . . . . autem. . . . . . Vade, fides tua te salvum fecit. Et statim videre coepit, et sequebatur illum in CAPUT XI. 1. via. Et cum adpropinquassent Hierosolyma +, et Bethania ad montem Olivarum, misit duos ex discipulis 2. suis, dicens eis: Ite in municipium, quod est contra vos; et statim, intrantes +, invenietis pullum asinae alligatum, super quem nemo hominum sedit: solvite eum, et adducite. 3. Et si quis vobis dixerit: Quid solvitis pullum +? Dicite: Domino suo necessarius est: et protinus eum remittet 4. huc. Exeuntes, invenerunt pullum alligatum ante januam foris in platea, et solverunt eum. 5. Et quidam ex his, qui ibi circumstabant, dixerunt eis: Quid fecistis, solventes pullum? 6. Et dixerunt + illi, sicut praeceperat illis Jesus: et permiserunt illis 7. ducere pullum ad Jesum: et straverunt illi vestimenta sua; et sedit super eum. 8. Multi autem vestimenta sua sternebant + in via: alii autem frondes de arboribus cedebant, et sternebant in via. 9. Et, qui praecedebant, et qui sequebantur, clamabant, dicentes: Ossanna in excelso: 10. Benedictus, qui venit in nomine Domini: Benedictum regnum Patris nostri David: Ossanna + in excelsis. 11. Et, cum introisset + Hierosolyma in templum, circumspiciens omnia; jam cum hora esset serotina, exiit in Bethania cum duodecim discipulis +. 12. In crastino autem die, cum exissent a Bethania, esuriit. 13. Et, visa a longe arbore ficus habente folia, venit, quasi inventurus aliquid in ea; cum venisset autem, et nihil invenisset, nisi folia (non enim erat tempus ficus), 14. dixit ei: Jam numquam in sempiternum nemo fructum ex te edat. Et audiebant discipuli ejus. 15. Et venerunt Hierosolyma iterum. Et cum introisset in templum, coepit eicere vendentes, et ementes in templo; et mensas numulariorum, et cathedras vendentium columbas 16. evertit. Et non sinebat, ut aliquis transferret vas per 17. templum; et docebat, dicens eis: Nonne scriptum est; Domus + mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus. Vos autem eam fecistis speluncam latronum. 18. Et cum audissent Pontifices, et Scribae, quaerebant quomodo illum perderent; et timebant populum, quia tota turba stupebat in doctrina illius. 19. Et cum sero factum est, et exiebat extra civitatem. 20. Et transeuntes discipuli, viderunt arborem ficus aruisse a radicibus. 21. Et rememoratus Petrus, ait illi: Rabbi, ecce arbor fici, quam maledixisti, aruit. 22. Et respondens Jesus, ait illis: Si habueritis + fidem, 23. amen dico vobis, quia quicumque dixerit monti huic: Tollere, et jactare in mare; et non dubitaverit in corde suo, sed crediderit, quoniam, quae loquitur, erunt, contingent illi, quaecumque dixerit. 24. Propter hoc dico vobis: Omnia, quaecumque oratis, et petitis, credite, quia accipietis, et erunt 25. vobis. Et cum stabitis orantes +, remittite, si quid habetis adversus aliquem; ut et Pater vester, qui est in caelis, dimittat peccata vestra. 26. Nam si vos non remittitis, nec Pater vester, qui est in caelis, remittet vobis delicta vestra. 27. Et venerunt iterum Hierosolyma: et, in templo deambulante eo, venerunt ad illum Pontifices Sacerdotum, et Scribae, et Seniores; 28. et dixerunt ei: In qua potestate haec facis? et quis tibi dedit hanc potestatem? 29. Et Jesus respondens, dixit eis: Interrogo vos et ego unum verbum: respondete + mihi: et dicam vobis, in qua potestate haec 30. faciam. Baptisma + Johannis, de caelo erat, an ex hominibus? respondete 31. mihi. Ad illi cogitabant inter se, dicentes: Quid dicemus? Si dixerimus: De caelo: dicet nobis: Quare non credidistis illi? 32. Quod si dixerimus: Ex hominibus: timemus populum; omnes enim sciebant + Johannen, quoniam vere Propheta erat. 33. Et respondentes ad Jesum, dixerunt: Ne . . . . . . . Et Jesus dixit illis: Nec ego dico vobis, in qua potestate haec faciam. CAPUT XII. 1. Coepit autem il . . . . . .. . . . . . . e . . . Vineam plantavit homo, et circumdedit saepem, et fodit torcular, et aedivificavit turrem. . . locavit eam vinitoribus, et peregre profectus 2. est. Et misit ad vinitores. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . ent 3. illi. Et + adprehensum. . . ceciderunt, et dimiserunt eum vacuum ad illum +. 4. Et iterum misit ad eos alium servum; et illum in capite vulneraverunt, et injuriose tractaverunt. 5. Et alium misit servum +; et illum occiderunt: et multos alios; quosdam ceciderunt, quosdam vero occiderunt. 6. Cum haberet autem adhuc unicum filium dilectum, novissime, illum misit, dicens: Forsitan + filium meum reverebuntur. 7. Vinitores autem dixerunt inter se: Hic est heres; venite, occidamus illum, et nostra erit hereditas. 8. Quem adprehensum, occiderunt, et projecerunt eum extra vineam. 9. Quid ergo faciet Dominus vineae? Veniet, et perdet vinitores, et dabit vineam aliis. 10. Nec Scripturam hanc legistis? Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in capite anguli. 11. A Domino factus est: hic est mirabilis in oculis nostris. 12. Et quaerebant eum tenere; et timuerunt turbam: cognoverunt enim, quod ad eos parabolam dixisset. Et, relicto illo, abierunt. 13. Et immiserunt quosdam ex Pharisaeis, et Herodianis, ut eum captarent 14. verbo. Et illi venientes, interrogabant illum +: Magister, scimus, quia verax es, et quia non pertinet te de ulla re; nec enim accipis personam hominum, sed in veritate viam Dei doces. Dic ergo nobis +: Licet dare tributum Caesari, aut non +? 15. Sciens autem Jesus + simulationem illorum, ait illis: Quid me temptatis? adferte mihi denarium, ut videam. 16. Ad illi attulerunt +. Et ait illis: Cujus est imago, et inscriptio? Dixerunt: Caesaris. 17. Respondens autem Jesus, dixit illis: Reddite igitur, quae Caesaris sunt, Caesari, et, quae Dei sunt, Deo. Et mirabantur super 18. eum. Et venerunt Sadducaei ad illum; qui dicunt, non esse resurrectionem: et interrogabant eum, 19. dicentes: Magister, Moyses scripsit nobis, ut, si cujus frater decesserit, et habuerit uxorem +, et filium non reliquerit, et accipiat frater illius uxorem ejus, et resuscitet semen fratri suo. 20. Erant autem aput nos + VII. fratres; et prior, accepta uxore, decessit, et non reliquit semen. 21. Et sequens accepit illam, et decessit; et nec hic reliquid semen. Et tertius 22. similiter. Acceperunt eam VII. et non reliquerunt semen. Postea et mulier defuncta 23. est. In resurrectione ergo, cum resurrexerit, cujus illorum erit uxor? VII. enim habuerunt illam uxorem. 24. Respondens autem Jesus, dixit eis: Propter hoc erratis, nescientes Scripturas, neque virtutem 25. Dei. Cum enim a mortuis resurrexerint, nec nubunt, nec nubuntur, sed sunt, tanquam Angeli 26. in caelis. De mortuis autem, quia resurgunt, non legistis in libro Moysi, de rubo quomodo dixit illi Deus, dicens: Ego sum Deus Abraham, et Deus Isac, et Deus Jacob? 27. Non est Deus mortuorum, sed vivorum. Vos ergo multum erratis. 28. Et accedens + unus ex Scribis, cum audisset illos conquirentes; videns, quoniam bene illis respondit, interrogabat eum: Quod est mandatum primum? 29. Et Jesus ait illi: Omnium primum +: Audi Istrahel, Dominus Deus noster +, unus 30. est; et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex totis viribus tuis +, et ex tota fortitudine 31. tua; et propinquum tuum, tanquam te ipsum. Hoc est magnum mandatum. 32. Et dixit illi Scriba: Vere dixisti Magister, quia unus est Deus, et non est, praeter ipsum. 33. Et diligere illum ex toto corde, et ex omni virtute, et ex omnibus viribus +; et diligere proximum, tanquam se, plus est omnium holocaustorum, et hostiarum. 34. Et cum vidisset eum Jesus, quia sensate respondit, ait illi: Non es longe a regno Dei. Et nemo audebat amplius illum interrogare. 35. Et respondens Jesus, dicebat, docens in templo: Quomodo dicunt Scribae, quia Christus Filius est David? 36. Ipse David in Spiritu Sancto dicit: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextram meam; donec ponam inimicos tuos, scabillum pedum 37. tuorum. Ipse David dicit eum Deum: et unde est filius ejus? Et multa turba audiebat illum libentissime. 38. Ad ille docens, simul dicebat eis +: Cavete a Scribis, qui volunt in stolis ambulare, et salutari in foro, 39. et primos consessus in Synagogis, et primos cubitos incenis; 40. qui comedunt domos viduarum, et pupillorum +, occansione longa orantes: hi accipient amplius poenae. 41. Et sedens contra gajophylacium, videbat quomodo turba mittit pecuniam in gajophylacium; et multi divites mittebant 42. multa. Cum venisset autem una vidua +, misit minuta duo, quod est quadrans; 43. et convocans discipulos suos, dixit eis: Amen dico vobis, quoniam vidua paupercula haec amplius omnium misit munus in gajophylacio. 44. Omnes enim ex eo, quod superfuit illis, miserunt; haec autem de aegentia sua, omnia, quaecumque habuit, misit, idest totam substantiam suam. CAPUT XIII. 1. Et, proficiscente eo de templo, ait illi unus ex discipulis suis: Magister, ecce quales lapides, et qualia aedificia! 2. Et respondens, ait illis +: Videtis + has structuras magnas? Amen dico vobis, +, non relinquetur hic + lapis super lapidem, qui non destruatur; et post triduum alius resurget sine manibus +. 3. Et sedente eo ad montem Oliveti contra templum, interrogabant illum secreto Petrus, et Jacobus, et Johannes, et Andreas: 4. Dic nobis, quando haec erunt? et quod signum, cum incipient omnia haec consummari? 5. Et respondens, ait illis: Videte, ne quis vos seducat; 6. multi enim venient in nomine meo, dicentes: Quia ego sum: et multos seducent. 7. Cum autem audieritis bella, et opiniones praeliorum, nolite turbari; oportet enim fieri, sed nondum est finis. 8. Exsurget enim gens super gentem, et regnum super regnum, et erunt terraemotus circa loca, et fames: initium dolorum, omnia 9. haec. Deinde vos ipsos tradent in Conciliis: et in Synagogis vapulabitis; et ad Praesides, et ad Reges stabitis, causa mei, in testimonium 10. illis. Et in omnibus gentibus in primis oportet praedicare Evangelium. 11. Et. cum adducent vos, tradentes; nolite solliciti esse, nec praemeditare, quid loquamini: sed, quodcumque datum fuerit vobis in illa hora, hoc loquimini: non enim vos estis, qui loquimini, sed Spiritus Sanctus. 12. Et tradet frater fratrem ad mortem, et pater filium; et insurgent filii in parentes, et morti adficient 13. eos. Et eritis odio omnibus, causa nominis mei. Qui autem perseveraverit in finem, hic salvus erit. 14. Et cum videritis, abominationem desolationis stare, ubi non oportet, qui legit, intellegat, quidquid legit. Tunc, qui fuerint in Judaea, fugiant in montibus; 15. et, qui super tectum fuerit, non descendat in domo, sed nec intret tollere aliquid de domo sua: 16. et, qui in agro fuerit, non revertatur tollere vestimentum suum. 17. Vae autem praegnantibus, et lactantibus in illis diebus. 18. Et orate, ne hieme haec 19. fiant: erunt enim in diebus illis tribulationes, quales non fuerunt numquam tales ab initio creaturae, usque adhuc, sed neque fient. 20. Et nisi Dominus breviasset dies propter electos suos, + non fuisset salva ulla caro: sed propter electos, quos elegit, brevia . . ., . . . 21. Et tunc, si quis vobis dixerit: Ecce hic Christus: aut +: Ecce illic: nolite credere 22. Surgent enim pseudochristi, et pseudoprophaetae; et facient signa, et prodigia, ad seducendum, si fieri posset, etiam electos. 23. Videte: praedixi vobis omnia. 24. Sed in illis diebus, post illam praessuram, sol obscurabitur, et luna non dabit splendorem 25. suum; et stellae erunt de caelo cadentes, et virtutes caelorum ( sic ) moventur. 26. Et tunc videbunt Filium hominis, venientem cum nubibus, cum virtute magna, 27. et gloria. Et tunc mittet nuntios; et concolliget electos de quattuor ventis, ab angulis terrae, usque ad summum caeli. 28. A ficus autem arbore discite similitudinem. Cum jam ramus ejus tener fuerit, et folia procreaverit, scitote, in proximo esse aestatem: 29. sic et vos, cum haec videritis, scitote, quia prope est in januis. 30. Amen dico vobis, quia non transiet generatio haec, donec omnia 31. fiant. Caelum, et terra transiet; verbum autem meum non praeteribit. 32. De die autem illo, et hora, nemo novit, nec Angeli caelorum, nec Filius, nisi Pater solus. 33. Videte; vigilate: nescitis enim, quando tempus. 34. Quemadmodum homo, peregre iturus, reliquid domum suam, et dedit servis suis potestatem, unicuique opus suum; et ostiario praecepit, ut vigilaret. 35. Vigilate ergo: nescitis enim quando Dominus domui veniat, sero, aut media nocte, aut gallicinio, aut mane; 36. ne, cum venerit subito, inveniat vos dormicates. 37. Ego autem dico vobis: Vigilate. CAPUT XIV. 1. Erat autem Pascha post biduum; et quaerebant Pontifices, et Scribae quomodo eum conprehenderent, et occiderent. 2. Dicebant enim: Ne in dies festos tumultus sit populi. 3. Et, cum esset Bethaniae in domo Simonis leprosi, recumbente illo, venit mulier, habens alabastrum unguenti nardi optimi praetiosi; et aperiens alabastrum, infudit super caput ejus. 4. Discipuli autem illius fremebant inter se, dicentes: Ut quid perditio ista? 5. Potuit enim hoc unguentum veniri amplius denariis trecentis, et dari pauperibus. Et adminabantur ei. 6. Jesus autem ait illis: Sinite eam: quid ei molesti estis? Bonum opus operata est in me: 7. semper enim pauperes habetis vobiscum; et, cum volueritis, potestis illis bene facere: me autem non semper habebitis. 8. Quod habuit, fecit: praeoccupavit unguento unguere corpus meum in sepulturam. 9. Amen autem dico vobis, quia, ubicumque praedicatum fuerit Evangelium in universo mundo, et, quod fecit haec, divulgabitur in memoriam ejus. 10. Et Judas Scarioth unus ex duodecim abiit ad Pontifices Sacerdotum, ut traderet 11. eum. Ad illi gavisi sunt, et promiserunt ei pecuniam dare. Et quaerebat, quomodo eum opportune traderet. 12. Et prima die Azymorum, quando Pascha immolabant, dicunt ei discipuli: Ubi vis, euntes, praeparemus, ut edas Pascha? 13. Et mittit duos ex discipulis, dicens: Ite in civitate; et occurret vobis homo, lagoenam aquae portans: sequimini eum; 14. et ubicumque intraverit, dicite patrifamilias: Magister dicit: Ubi est refectio mea, ubi cum discipulis meis edam 15. Pascha? Et ipse vobis ostendet locum medianum stratum in superioribus, magnum: ibi parate nobis. 16. Et exierunt discipuli ejus, et venerunt in civitate, et fecerunt, sicut dixit illis, et paraverunt Pascha. 17. Et, cum sero factum esset, venit cum 18. XII. Et discumbentibus eis, et edentibus, dixit: Amen dico vobis, quia unus ex vestris tradet me, qui edet mecum. 19. Ad illi coeperunt contristari, et dicere illi singuli: Numquid ego? et alius: Numquid 20. ego? Quibus ait: Unus ex XII. qui intinget mecum manum in 21. catinum. Filius quidem hominis traditur, secundum quod scribtum est de eo; vae autem illi homini, per quem traditur: melius erat illi, si non fuisset natus homo ille. 22. Et, edentibus eis, accipiens panem, benedixit, et fregit, et dedit illis, dicens: Sumite: Hoc est Corpus meum, quod pro multis confringitur in remissionem peccatorum. 23. Et, accepto calice, gratias egit, et dedit illis: et biberunt ex eo 24. omnes. Et dixit eis: Hic est Sanguis meus novi testamenti, qui pro multis effundetur in remissionem peccatorum. 25. Amen dico vobis, quia non adiciam bibere ex fructu vineae, usque in diem illum, quo bibam illum novum in regno 26. Dei. Et cum hymnos dixissent, exierunt in montem Oliveti. 27. Et dixit illis Jesus: Omnes vos scandalum patiemini in me, quia scriptum est: Percutiam pastorem, et dispargentur oves graegis. 28. Sed, postquam surrexero, praecedam vos in Galilaeam. 29. Petrus. autem ait illi: Et si omnes scandalizabuntur, set non ego. 30. Et dicit ei Jesus: Amen dico tibi, quoniam hac nocte, ante quam gallus cantet, ter me abnegabis. 31. Qui tanto magis dicebat: Et si oportuerit me mori tecum, non te abnegabo. Similiter et omnes discipuli dixerunt. 32. Et veniunt in praedium cui. . . dam Getsamani. Et ait illis: Sedete hic, donec ( sic ) vis orem. 33. Et adsumit Petrum, et Jacobum, et Johannen secum; et coepit obstupescere, et acediari, et deficere. 34. Tunc dicit eis: O quam tristis est anima mea usque ad mortem: sedete hic, et vigilate. 35. Et progressus paulum, decidit in faciem super terram; et orabat, si fieri potest, ut transiret ab illo hora: 36. et dicebat: Abba Pater, possibilia omnia tibi: transfer hoc poculum a me: sed non quod ego dico, sed quod tu vis. 37. Et invenit illos dormientes. Et ait Petro: Simon, dormis? non potuisti unam horam 38. vigilare? Vigilate, et orate; ne intretis in temptationem. Spiritus quidem promptus est, caro vero infirma. 39. Et iterum abiit 40. are. Et venit, et invenit illos dormientes: (erant enim oculi illorum degravati) et ignorabant, quid responderent, 41. ei. Et venit tertio, et dicit illis: Dormite jam, et requiescite. Consummatus est finis: advenit hora; et ecce traditur Filius hominis in manibus peccatorum. 42. Surgite, eamus: ecce adpropinquavit, qui me traditurus est. 43. Adhuc eo loquente, venit Judas Scarioth unus ex XII. et cum illo turba cum gladiis, et fustibus, a Summis Sacerdotibus, et Scribis, et Senioribus. 44. Dedit autem, qui eum tradebat, signum, dicens: Quemcumque osculatus fuero, ipse est; tenete illum, et ducite eum diligenter. 45. Et accessit, et ait illi: Habe Rabbi: et osculatus est eum. 46. Tunc illi injecerunt ei manus, et tenuerunt eum. 47. Unus autem quidam eduxit gladium, et percussit servum Summi Sacerdotis, et amputavit illi auriculam. 48. Jesus autem dixit eis: Tanquam ad latronem venistis cum gladiis, et fustibus, conprehendere me? 49. Cottidie eram vobiscum, in templo docens, et non detinuistis me. Sed, ut inpleantur Scripturae. 50. Et, relicto eo, omnes fugerunt. 51. Et juvenis quidam sequebatur eum, amictus sindonem supra nudum corpus: et detinuerunt 52. eum. Ad ille, relinquens sindonem, nudus fugit ab eis. 53. Et duxerunt Jesum ad Summum Sacerdotem; et conveniunt omnes Pontifices, et Scribae, et Seniores. 54. Et Petrus secutus est eum usque in atrium Summi Sacerdotis: et erat sedens cum ministris, calficiens se ad ignem. 55. Principes autem Sacerdotum, et Concilium totum quaerebant adversus Jesum testimonium, ut morti eum adficerent: et non invenerunt. 56. Multi enim falso testabantur de eo; et non erant aequalia testimonia eorum. 57. Et alii surgentes, dabant falsum testimonium adversus eum, 58. dicentes: Quia nos audivimus eum dicentem: Quoniam ego destruam templum hoc manibus aedificatum, et post tertium diem aliud suscitabo non manufactum. 59. Et nec sic erant convenientia testimonia illorum. 60. Et surgens Princeps Sacerdotum in medio, interrogavit Jesum: Nihil respondes ad haec, quae isti adversus te contestantur? 61. Et ait illi: Tu, es Christus Filius benedicti? 62. Jesus autem respondens, dixit ei: Ego sum: et videbitis Filium hominis ad dextram virtutis sedentem, et venientem super nubes caeli. 63. Tunc Princeps Sacerdotum conscidit protinus vestimenta sua, dicens: Quid adhuc desideramus testimonia? 64. Audistis blasphemiam! quid vobis videtur? Et omnes condemnaverunt eum esse reum mortis. 65. Et coeperunt quidam inspuere in faciem ejus; et colaphizabant eum. 66. Et cum esset Petrus in atrio, venit ad illum una ex ancillis Principis Sacerdotum: 67. et, cum vidisset Petrum calficientem se ad ignem, intuens eum, dixit: Et tu cum Jesu Nazareno eras. 68. Ad ille negavit, dicens: Nescio: sed nec novi, quem dicas. Et exiit foris ante atrium, et gallus cantavit. 69. Et, cum eum vidisset iterum puella, coepit dicere circumstantibus: Quia et hic 70. ex illis est. Et rursum negavit. Et post pusillum, iterum, qui circumstabant, dicebant: Et tu ex 71. illis es. Et coepit devotare se, dicens: Quia non novi hominem hunc, quem dicitis, 72. Et protinus secundus gallus cantavit. Et rememoratus est Petrus verbum, quod dixerat illi Jesus, et coepit flere. CAPUT XV. 1. Et prima luce consilium fecerunt Principes Sacerdotum, cum Senioribus, et Scribis et ( sic ) totum concilium: et vinctum Jesum perduxerunt in atrio, et tradiderunt Pilato. 2. Et interrogavit illum Pilatus: Tu, es Rex Judaeorum? Et respondit ei: Tu 3. dicis. Et accusabant eum Pontifices multa. Ipse autem nihil respondebat. 4. Iterum autem Pilatus interrogabat eum: Non respondes nihil? ecce quanta te 5. accusant. Jesus autem amplius nihil respondit; ita ut miraretur Pilatus . . . . 6. . . . diem . . . . . festum solebat. . . . . . . . unum ex vinctis, quemcumque pe . . . sent. 7. Erat autem, qui . . . . . . - labatur Barabbas. . . iis, qui seditionem. . . . . . rant . . . . tus, qui in sediti . . . . - ne homicidium fecerat. 8. Et, accensa tota turba, coepit postulare, sicut semper faciebat. . . . . . . . . 9. . respondens. . . . . s, dixit: Vultis dimittam vo . . . Regem Judaeorum? 10. . . . . at enim,. . . . . propter invidiam tradiderunt. . . um Principes Sacerdotum 11. . . . . . m qui. . . . m tur-. . . . suase-. . . . ut magis Barabban dimitteret illis. 12. Respondens autem Pilatus iterum, ait illis: Quid ergo vultis faciam ( sic ) Regem Judaeorum? 13. Ad illi exclamaverunt, dicentes: Crucifige 14. eum. Pilatus autem dixit illis: Quid enim male egit? Ad illi tanto magis clamabant: Crucifige illum. 15. Pilatus autem. . . . . . . .. . . . . . . . ( Hic in interiori Codicis autographi margine laciniae sunt recisorum quatuor foliorum. )

CAPUT XVI. ( Haec quae sequuntur in cod. Vercellensi, scripta sunt secundis curis ab alio Antiquario juxta editionem S. Hieronymi. ) 7. Galilaeam; ibi eum videbitis, sicut dixi 8. vobis. At illae exeuntes, fugerunt de monumento; invaserat enim eas tremor, et pavor: et nemini quicquam dixerunt; timebant 9. enim. Surgens autem mane, prima sabbati, apparuit primo Mariae Magdalenae, de qua ejecerat 10. septem daemonia. Illa vadens, nuntiavit his, qui cum eo fuerant, lugentibus, et flentibus. 11. Et illi audientes, quia viveret, et visus esset ab ea, non crediderunt. 12. Post haec autem duobus ex eis ambulantibus ostensus est in alia effigie, euntibus in villam. 13. Et illi euntes, nuntiaverunt ceteris; nec illis crediderunt. 14. Novissime, recumbentibus illis undecim apparuit; et exprobravit incredulitatem illorum, et duritiam cordis: quia his, qui viderant eum resurrexisse, 15. non crediderunt. Et dixit eis: Euntes in mundum universum, praedicate Evangelium 16. omni creaturae. Qui crediderit, et baptizatus fuerit, salvus erit; qui vero non crediderit, condemnabitur. 17. Signa autem eos, qui crediderint, haec sequentur: In nomine meo daemonia eicient: linguis loquentur novis: 18. serpentes tollent: et, si mortiferum quid biberint, non eis nocebit: super aegros manus inponent, et bene habebunt. 19. Et Dominus quidem Jesus, postquam locutus est eis, assumptus est in caelum, et sedit a dextris Dei. 20. Illi autem profecti, praedicaverunt ubique, Domino cooperante, et sermonem confirmante sequentibus signis.

EXPLICAVIT EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM.

CODEX VERONENSIS. CAPUT PRIMUM. 1. + INITIUM EVANGELII JESU CHRISTI, FILII DEI. Sicut scriptum est in Eseia Propheta: 2. Ecce mitto + Angelum meum ante faciem tuam, qui praeparavit viam tuam +. 3. Vox clamantis in deserto: parate viam Domini; rectas facite semitas Dei nostri +. 4. fuit Johannes in deserto baptizans, et praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum. 5. Et egrediebantur ad illum omnis Judaea + regio, et Hierosolymitae universi; et baptizabantur ab eo in Jordanen +, confitentes peccata sua. 6. Et erat Johannes vestitus pilos + camelli; et lucustas, et mel silvestre edebat. Hic praedicabat, dicens: 7. Quoniam venit fortior post me, cujus non sum dignus + solvere corrigiam calciamentorum 8. ejus. Ego baptizo vos in + aqua; ille autem baptizavit Spiritu Sancto. 9. Et factum est, in diebus illis venit Jesus a Nazaret + Galilaeae, et baptizatus est in Jordanen + ab Johannen. 10. Ascendens + autem de aqua, vidit apertos caelos, et Spiritum, tamquam columbam, descendentem, et manentem in eo. 11. Et vox de caelo facta est: Tu, es Filius meus dilectus, in quo + bene placuit mihi. 12. Et statim Spiritus expulit illum in deserto. 13. Et erat in deserto XL. diebus +, et temptabatur a Satanan, eratque cum besteis; et Angeli ministrabant ei. 14. Sed, postquam traditus est Johannes, venit Jesus in Galilaeam, praedicans Evangelium 15. Dei, et dicens: Quoniam impleta sunt tempora +, et adpropiavit regnum Dei, paenitentiam agite, et credite Evangelio. 16. Et praeteriens secus mare Galilaeae, vidit Simonem, et Andream fratrem ejus mittentes retiam in mare: (erant enim piscatores.) 17. Et ait illis Jesus: Venite post me; et faciam vos piscatores hominum. 18. Et confestim, relictis omnibus +, secuti sunt illum. 19. Et progressus + pusillum, vidit Jacobum Zebedaei, et Johannen fratrem ejus et ipsos in nanicula, conponentes 20. retias; et vocavit eos. Ad illi, relicto Patre suo Zebedaeo cum mercennariis, secuti sunt eum. 21. Et introierunt + Capharnaum sabbato: et confestim ingressus in Synagogam, docebat illos. 22. Et stupebant super doctrina ejus; erat enim docens, sicut potestatem habens, non sicut Scribae. 23. Erat autem in Synagoga + homo, qui habebat spiritum immundum; et 24. Clamabat, dicens: Quid nobis, et tibi Jesu Nazarene? venisti perdere nos? Scio te +, qui sis, Sanctus 25. Dei. Et imperavit + illi, et dixit: Ommutesce, et exi de homine, spirite immunde +. 26. Et concussit eum spiritus immundus, et clamans voce magna, exiit ab eo. 27. Mirabantur autem omnes, et conquirebant +, quae esset doctrina ista cum potestate? et quia spiritibus immundis imperat, et obaudiunt + eum. 28. Et exiit + rumor hic ubique circa. regiones Galilaeae. 29. Egressus + autem continuo de Synagoga, venit + in domum Simonis, et Andreae, cum Jacobo, et Johanne. 30. Jacebat autem socrus Simonis febricitans; et dicunt ei 31. de illa. Ille autem venit; et extendens manum, adprehendit eam, et levavit +: et remisit illam statim febris; et ministrabat illis. 32. Cum autem sol occidisset, ferebant ad eum omnes male habentes variis languoribas +, et eos, daemonia qui habebant: et eiciebat daemonia ab 33. eis; et erat omnis civitas congregata ad fores. 34. Et sanavit multos male habentes + languoribus variis: nec patiebatur ea loqui; quoniam noverant eum. 35. Et diluculo surgens, abiit in desertum locum; ibique orabat. 36. Et subsecuti sunt + eum Simon, et qui cum eo erant, dicentes 37. illi: Quoniam quaerunt te omnes. 38. Et ait illis: Eamus in castella confinia, et civitates, praedicare; ad hoc enim veni. 39. Et erat praedicans in Synagogis Galilaeae, itemque daemonia expellens. 40. Et venit ad illum leprosus, depraecans eum, et dicens +: Si vis, potes mundare me. 41. Et extendens manum + ei dixit: Volo: mundare + 42. Et discessit ab eo lepra. 44. Et ait illi: Vide, nemini dixeris; sed demonstra te Sacerdoti +, et offers pro purgatione tua, quae praecepit Moyses in testimonium illis. 45. Ipse autem egressus, coepit praedicare, et diffamare sermonem; ita ut jam non posset palam in civitate introire: sed foras in deserta loca veniebant ad illum. CAPUT II. 1. Et iterum benit Capharnaum post dies: et auditum est, quod in domo esset; 2. et convenerunt multi, ita ut jam nec + ad januam caperet, et loquebatur ad eos verbum. 3. Et veniunt + ad illum, ferentes paralyticum in grabatto. 4. Et, cum accedere + non possent prae multitudine, detexerunt tectum, ubi erat; et summiserunt + grabbatum, in quo paralyticus jacebat. 5. Cum vidisset autem Jesus fidem illorum, ait paralytico: Fili, remissa sunt tibi peccata. 6. Erant autem ibi quidam de Scribis sedentes, et cogitantes in cordibus suis, dicentes +: 7. Hic blasphemat. Quis potest dimittere peccata, nisi solus 8. Deus? Quo cognito + Jesus in spiritu +, quid cogitarent intra se, dixit illis: Quid cogitatis in cordibus vestris? 9. Quid est facilius? dicere Paralytico: Remissa sunt peccata tua: aut dicere? Surge, et ambula. 10. Ut sciatis, quoniam potestatem habet Filius hominis remittendi peccata, (ait paralytico:) 11. Surge, tolle grabattum tuum, et vade in domum 12. tuam. Ipse autem surgens, tulit grabattum coram omnibus, et abiit; ita ut, mirantes, honorificarent Deum +; quoniam taliter non talia viderant. 13. Et exiit iterum secus mare, omnesque turba veniebat ad eum, et docebat 14. eos. Et cum praeteriret, vidit Jacobum + Alfei, sedentem ad teloneum, et ait illi: Sequere me. Et surgens, secutus est eum. 15. Et factum est, discumbentibus illis + in domo, multi publicani, et peccatores simul recumbebant cum Jesu, et discipulis ejus: erant enim multi, qui et secuti sunt + eum. 16. Et Scribae Pharisaeorum et viderunt + quoniam manducat cum peccatoribus, et publicanis, dicebant discipulis illius: Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat +? 17.Et cum audisset Jesus, ait +: Non egent fortes medicos; sed qui male habent: non + veni vocare justos, sed peccatores. 18. Et erant discipuli Johannis, et Pharisaei, jejunantes; et veniunt. et dicunt ei: Quare discipuli Pharisaeorum, et Johannis jejunant; tui autem discipuli non jejunant? 19. Et ait illis +: Numquid possunt filii nuptiarum, quandiu cum illis est sponsus, jejunare 20. +? Venient dies, cum tolletur ab eis sponsus; et tunc jejunabunt in illis diebus. 21. Nemo commissuram panni novi assuit vestimento veteri, alioquin tollit supplementum novum a vetere, et pejor + fit scissura. 22. Et nemo mittit vinum novum in utres veteres, sed in novos; alioquin dirumpet utres; et vinum +, et utres petribunt +. 23. Et factum est, cum sabbatis ambularet per segetes, discipuli ejus coeperunt + vellere spicas. 24. Pharisaei autem dicebant illi: Ecce, quid faciunt discipuli tui + sabbatis, quod non licebat eis +? 25. Et ait illis: Non hoc legistis, quid fecerit David, cum necessitatem habuit, et esuriit, et qui cum illo erant? 26. Quomodo intravit in domum Dei +, et manducavit panes propositiones, et dedit his, qui cum ipso erant; quos non licebat manducare, nisi solis + Sacerdotibus? 27. Dico autem vobis, quia sabbatus propter hominem factus est, non + homo propter sabbatum: 28. quia, Dominus est, Filius hominis, etiam sabbati. CAPUT III. 1. Et cum introis set iterum in Synagogam, venit ad illum homo, manum aridam habens. 2. Et observabant eum, si sabbato curaret, ut accusarent illum. 3. Et ait homini, qui habebat manum aridam: Surge in medium. 4. Et dixit ad illos +: Licet sabbatis aliquid + benefacere, an male? animam salvam facere, an perdere? Ad illi tacebant. 5. Et circumspiciens eos cum ira, indi . . . . . . in caecitate cordis eorum, ait homini: Extende manum tuam. Et extendit; et restituta est manus ejus sicut alia +. 6. Exierunt autem Pharisaei, cum + Herodianis; et consilium faciebant, ut + illum perderent. 7. Jesus vero secessit cum discipulis suis ad mare: et multa turba a Judaea, et 8. Galilaea, et ab Hierosolymis, et ab Idumaea, ac e trans Jordanen, et a Tyro, et a Sidone sequebantur illum, audientes quanta + faciebat. 9. Et dixit discipulis suis, ut navicula deserviret sibi, propter turbam; ne eum conprimerent. 10. Multos enim curabat; ita ut inruerent in eum, ut illum tangerent, quicumque habebant 11. plagas. Sed et spiritus immundi, cum viderint illum, procedebant ante ei: et clamabant dicentes: 12. hic est Filius Dei. Et increpabat illos, ne eum manifestarent; quoniam sciebant eum. 13. Ascendens autem in montem, vocavit ad se, quos voluit ipse, et venerunt ad 14. illum. Et fecit XII. ut + secum essent; et, ut mitteret eos praedicare Evangelium 15. +. Et dedit illis potestatem curandi valetudines, et eicere daemonia. 16. Et imposuit Simoni nomen, 17. Petrus: et Jacobum Zebedaei, et Johannen fratrem Jacobi, communiter autem vocavit illos Boanerges, quod est, filii tonitrui 18. +: Erant. autem hi: Simon, et Andreas, Jacobus, et Johannes, Philippus, et Bartolomeus, Mattheus, et Thomas, Jacobus Alphei, et Lebbaeus +, Simon Cananeus, 19. et Judas Scarioth, qui et tradidit illum. 20. Et venit + iterum in domum, et convenit turba; ita ut non possent nec panem quidem manducare. 21. Quod ut audierunt de illo Scribae, et caeteri +, exierunt, ut tenerent illum: dicebant enim, quoniam exsentiat eos +. 22. Et Scribae, qui ab Hierosolymis discenderant, dicebant, quod Belzebul habet Principem daemoniorum, et per illum expellit daemonia. 23. Et convocavit eos, et ait Jesus + in parabolis: Quomodo potest Satanas Satanan expellere? 24. Et: si regnum in se dividatur, non potest 25. stare. Et: si domus in semetipsa dividatur, stare non potest domus 26. illa. Et: si Satanas Satanan eicit, dispertitus + in se, non poterit stare regnum ejus. 27. Nemo potest vasa ejus, qui fortis est, diripere ingressus in domum, nisi prius ipsum fortem alligaverit; et tunc domum ejus diripiet. 28. Amen dico vobis, quod omnia dimittentur filiis hominum peccata, et blasphemiae: 29. qui autem blasphemaverit Spiritum + Sanctum, non habet remissionem +; sed reus est + aeterni delicti. 30. Quia dicebant, eum spiritum immundum habere. 31. Et venit + mater ejus, et fratres ejus +; forisque stantes, miserunt ad illum, vocantes eum: 32. et sedebat ad illum turba, et dicunt ei: Ecce mater tua, et fratres, et sorores tuae + foris stant, quaerentes loqui tecum. 33. Ad ille respondit +, et dixit: Quae est mater mea? et fratres mei? 34. Et circumspiciens eos, qui in circuitu sedebant +, ait: Ecce mater mea, et fratres mei. 35. Qui + fecerit voluntatem Dei, hic, mihi frater, et soror, et mater est. CAPUT IV. 1. Et coepit iterum docere ad mare; et congregata est ad eum turba multa; ita ut, in + navem ascendens, sederet ad litus +, adque omnis turba in litore + erat, 2. et docebat eos in similitudinibus, dicens: 3. Audite. Ecce exivit semenator, semenare. 4. Et, cum seminat, aliut cecidit circa viam; et venerunt aves +, et manducaverunt 5. illud. Aliud cecidit supra petrosa; et, quia + non habebat terram multam, exortum est, et cito aruit ab aestu, quia non habebat radicem. 7. Aliud cecidit supra spinas; et ascenderunt spinae, et suffocaverunt eum, et fructum non 8. dedit. Et aliut cecidit in terram bonam; et dat fructum ascendentem, et increscentem, et adferet + unum XXX. et unum LX. et unum centesimum. 9. Et dicebat: Qui habet aures audiendi, audiat; et intellegens, intellegat +. 10. Et, cum esset singularis, interrogabant illum discipuli ejus, quae esset similitudo 11 ista +? Et ait + illis: Vobis datum cognoscere mysterium regni Dei; illis autem, qui foris sunt, in parabolis dicitur +: ut videntes, videant, et non aspiciant; 12 et audientes, audiant, et non intellegant; nequando convertantur, et remittatur illis. 13. Et ait illis: Nescitis hanc similitudinem? et quomodo omnes similitudines scietis? 14. Qui loquitur verbum, seminat. 15. Hi autem sunt, qui juxta viam seminantur +, qui neglegenter verbum suscipiunt; et, cum audierint, confestim venit Satanas, et tollit verbum, quod seminatum est in corde illorum. 16. Et hi sunt +, qui supra petrosa seminati sunt, qui, cum audierint verbum, statim cum gaudio accipiunt illud; 17. et non habent in se radicem, sed temporanei sunt; deinde orta tribulatione, aut + persecutione, statim propter verbum scandalizantur. 18. Et alii qui in spinas + seminati sunt, hi sunt, qui bervum audiunt, 19. et per sollicitudines vitae +, et in errore saeculi + simul euntes, suffocant verbum, et sine fructu efficiuntur + 20. Et hi sunt, qui super terram bonam seminati sunt, qui audiunt verbum, et eum excipiunt, et fructificant, unum XXX. et + unum LX. et alium centesimum. 21. Dicebat autem illis: Numquid adfertur lucerna, ut sub modio ponatur, aut sub lecto? sed ut supra candelabrum ponatur? 22. Non enim est + absconditum; sed ut manifestetur: nec factum est occultum, sed ut in palam 23. veniat. Qui habet aures audiendi, audiat. 24. Et dicebat illis: Videte, quid audiatis! in qua enim mensura metieritis, et demensurabitur vobis +. 25. Qui enim habet, dabitur illi; et qui non habet, et quod habet, auferetur ab illo. 26. Et dicebat: Sic est regnum Dei, quemadmodum si homo mittat semen in terram, 27. et dormiat, et surgat nocte, et die, et semen germinet, et increscat, dum 28. nesciat. Ultro enim terra fructificat, primum herbam, deinde spicam, deinde plenum triticum 29. in spica. Cum fructum ediderit, sic mittit falcem, quoniam adest messis. 30. Et dicebat: Quomodo simile dicemus regnum Dei? aut in qua similitudine + ponemus? 31. Sicut granum sinapis, quod seminatum super terram +, cum sit minus omnium seminum +, 32. crescit autem, et fit arbor majus omnium holerum +, et facit ramos magnos; ita ut possit sub umbra ejus aves caeli inhabitare. 33. Et aliis parabolis loquebatur ad illos, qualiter poterant audire; 34. sine parabolis autem non loquebatur ad illos: secreto autem discipulis suis exsolvebat omnia. 35. Et ait illis in illa die, cum sero factum esset: Transeamus 36. contra. Et dimiserunt turbam; et acceperunt eum, ita ut erat in navicula, et multae + naves simul erant cum illo. 37. Et facta est procella magna venti, et fluctus mittebat in naviculam; ita ut impleretur 38. navis. Erat autem ipse in puppe, supra pulvinum dormiens: et excitantes + eum, dixerunt ei: Magister, non est tibi cura +. eo quod perimus? 39. Et exurgens, imperavit vento, et mari: et ait +: Ommutesce. Et cessavit ventus, et facta est tranquillitas magna. 40. Dixitque illis: Quid timidi estis? nondum enim habetis fidem? Et timuerunt timore magno; et ad invicem dicebant: Ecce, quomodo mare, et venti + obaudiunt eum! CAPUT V. 1. Et venerunt trans fretum + in regionem Gerasenorum. 2. Et, exeunte ipso de navicula, obviavit ei homo de monumento, spiritum immundum habens: 3. et habebat habitationem in monumento, et neque catenis jam quisquam poterat eum 4. ligare; quia saepe jam alligatus compedibus, et catenis, disruperat a se catenas, et compedes confregit: set nec quisquam valebat eum domare. 5. Nocte autem, ac die in montibus, et monumentis + erat, clamans, et lapidibus se colidens. 6. Videns autem a longe Jesum, adcucurrit, et adoravit eum; et clamans voce magna, 7. dixit: Quid mihi, et tibi, Jesu Fili Dei Altissimi? precor te per Deum, ne me torqueas. 8. Dicebat enim illi: Exi spirite immunde, de hoc homine. 9. Et interrogabat eum: Quod tibi nomen est? At ille respondit +: Legio, nomen est mihi; quia multi sumus. 10. Et rogabat eum multum, ne eum expelleret foras de illa regione. 11. Erat autem ibi juxta montem grex porcorum pascentium +. 12. Et depraecabantur illum spiritus illi, dicentes: Mitte nos in porcos, ut in eos introeamus. 13. Et permisit illis. Intraverunt autem in porcos spiritus illi immundi; et fecerunt impetu ire graegem per praeceps: et ceciderunt in mari fere duo milia, et suffocati sunt. 14. Hi vero, qui eos pascebant, fugerunt, et nuntiaverunt in civitate, et in agris. Et egressi sunt, ut viderent quid sit factum; et venerunt ad 15. Jesum; et videntes eum, qui a daemonio vexabatur, sedentem, vestitum, ac suae mentis, et timuerunt. 16. Narraverunt etiam illis, qui viderant, qualiter factum esset ei, qui daemonium habuerat, et de 17. porcis. Et coeperunt depraecari eum, ut non recederet a regionibus eorum. 18. Et ascendente eum in nave, rogabat + eum, qui a daemonio fuerat vexatus, ut esset cum eo. 19. Jesus autem + non sinuit eum; sed ait illi: Vade domum ad tuos, et renuntia illis quanta tibi Dominus fecit; et, quod misertus est tui. 20. Et abiit; et coepit praedicare in Decapoli, quanta sibi fecit Jesus; et omnes mirati sunt. 21. Et, cum transfretasset Jesus contra rursum convenit turba multa ad illum juxta + 22. mare. Et venit unus + de Principibus Synagogae, nomine Jairus; et videns eum, procidit ad pedes 23. ejus, rogans eum +, et dicens: Quoniam filia mea in extremis est; veni, tange iilam de manibus tuis + ut salva sit, 24. et vivat. Et abiit cum illo: et turba eum sequebatur multa, et comprimebant illum. 25. Et mulier, quae erat in profluvio sanguinis ab annis XII. 26 quae + plurima passa erat a multis medicis, et erogaverat omnia sua, nec quicquam profecerat, sed pejus habebat, 27. audito de Jesu, venit retro in turba, et tetigit vestimentum 28. ejus, dicens +: Si vel vestimentum ejus tetigero, salva 29. ero. Et continuo siccatus est fons sanguinis ejus; et intellexit corpore suo, quia sanata est. 30. Cognito + autem Jesus virtutem, quae exierat de se, et conversus, dixit + ad turbam: Quis tetigit vestimenta mea? 31. Dicunt + ei discipuli ejus: Vides turbam comprimentem te; et dicis: Quis tetigit vestimenta mea? 32. Ipse autem, cum circumspexisset, ut videret quis hoc fecisset 33. mulier timens, et tremens procidit ante illum, et dixit ei omnem veritatem. 34. Jesus autem + ait illi: Filia, fides tua te salvam fecit: vade in pace, et esto a plaga tua 35. sana. Adhuc illo loquente, veniunt ad Principem Synagogae, dicentes ei +: Filia tua mortua est: quid jam vexas Magistrum? 36. Jesus vero, audito +, ait ad Principem Synagogae: Noli timere: tantum 37. crede. Et non admisit quemquam sequi se, nisi Petrum, et Jacobum, et Johannen fratrem Jacobi. 38. Et veniunt in domum Arcisynagogae, et vident turbam flentem, ac lamentantem +. 39. Et ingressus, ait: Quid turbamini? et quid + ploratis? Puella, non est mortua; sed dormit. 40. Ad illi + deridebant eum. Ipse vero, ejecta turba foris +, adsumpto patre, et matre puellae, et his qui secum erant, introiit +, ubi erat puella 41. +. Et tenens manum ejus, ait illi: Thabitha + cumi, quod est interpraetatum, Puella, tibi dico, surge. 42. Et confestim surrexit puella, et ambulabat: erat autem annorum XII. et obstupuerunt pavore magno. 43. Et praecepit illis +, ut nemo istut agnosceret: et jussit, illi dari manducare. CAPUT VI. 1. Et egressus inde, abiit in patriam suam cum discipulis suis; 2. ibique coepit in Synagoga docere sabbato, ita ut mirarentur in doctrina ejus, dicentes: Unde huic ista +? et quae est haec sapientia, quae data est illi? et, ut virtutes tantae per manus ejus perficiuntur? 3. Nonne hic est fabri filius, et Mariae? frater Jacobi, et Joseph, et Judae, et Simonis? nonne sorores ejus hic sunt nobiscum? Et scandalizabantur in illo. 4. Et dicebat illis Jesus, quia non est Propheta sine honore, nisi in patria sua, et in genere suo, et in domo sua. 5. Et non faciebat ibi ullam virtutem; nisi paucos infirmos curavit, 6. inponens eis manus, propter incredulitatem illorum. Et circuibat castella in circuitu, docens. 7. Et convocatis XII. discipulis, misit + illos binos, data + illis potestate spirituum immundorum; 8. praecipiens, nihil tollere, nisi virgam tantum; non peram, non panem, neque aes in 9. zonis, sed calciatos sandaliis: et ne induerentur duas tunicas. 10. Et ait + illis: Ubicumque introieritis in domum, ibi manete, donec exeatis 11. inde; et quicumque non receperint vos, neque audierint vos, exeuntes inde, excutite pulverem pedum vestrorum + in testimonium illis. 12. Et exeuntes, praedicabant, ut paenitentiam agerent: 13. et aliqui ex illis multa daemonia expellebant, et unguentes + oleo multos aegros, sanaverunt. 14. Audivit autem Herodes Rex (notum enim factum est nomen ejus:) et ( sic ) dicebant: Quod Johannes Baptista surrexit a mortuis; et propterea operatur virtutes in eo. 15. Alii autem dicebant: Quod Helias est. Alii vero: quod unus + ex Prophetis. 16. Quod ut audivit Herodes, ait: Quem ego decollavi, ipse est + Johannes: hic surrexit a mortuis. 17. Ipse Herodes misit, et tenuit Johannen, et alligatum illum misit in carcerem + propter Herodiaden uxorem fratris sui Philippi, quia duxerat eam uxorem. 18. Dicebat enim Johannes Herodi: Quia + non licet tibi habere uxorem fratris tui. 19. Herodias autem insidiabatur ei; et quaerebat eum occidere, et non 20. poterat. Herodes autem timebat Johannen, sciens, illum virum justum, et sanctum, et adservabat + eum. Et audiens illum, quia multa faciebat, et libenter eum audiebat. 21. Facta autem opportuna die +, Herodes natali suo cenam fecit Principibus, et Tribunis, et Primis Galileae. 22. Et, cum intrasset filia + Herodiadis, et saltasset, et placuisset Herodi, et his, qui simul recumbebant, dixit Rex puellae: Pete a me, quod vis; et dabo 23. tibi: et juravit illi mulieri: Quia, quodcumque petieris, dabo tibi; etiam si dimidium regni mei. 24. Exiit autem puella, et ait matri suae: Quid vis, ut petam? Ad illa dixit: Caput Joannis Baptistae. 25. Cumque intrasset + ad Regem, ait: Confestim da mihi super discum caput Johannis Baptistae. 26. Et contristatus + Rex propter juramentum, et propter simul recumbentes, noluit ei negare: 27. et confestim + mittens ( sic ) speculatore, jussit auferri caput ejus +. Isque abiit +, et decollavit eum in carcere, 28. et attulit caput ejus in disco, et dedit puellae, puella autem dedit illud matri suae. 29. Quo audito, discipuli ejus venerunt, et tulerunt corpus ejus, et posunerunt illud in monumento. 30. Et convenerunt Apostoli ad Jesum, et renuntiaverunt omnia, quae fecerant, et docuerant. 31. Et ait illis Jesus +: Venite vos + secreto in desertum locum, et requiescite pusillum. Erant enim, qui ibant, ac redibant, multi; et nec manducandi spatium habebant. 32. Et abierunt in desertum locum secreto. 33. Quos ut viderunt euntes, cognoverunt multi, et pedestres ab omnibus civitatibus concurrerunt ibi, et convenerunt illuc +. 34. Egressus autem, ut vidit + multam turbam Jesus, misertus est super eos, qui erant velut oves, non habentes pastorem: et coepit docere illos 35. multa. Et, cum jam hora fieret, accesserunt discipuli ejus, dicentes ei: Quia + desertus locus + est, et hora jam praeteriit, et quia multae turbae 36. sunt, dimitte illos; ut, euntes in proximas villas, et castella, emant sibi panem, quod manducent, quia hic non habent +. 37. Et Respondens, dixit illis: Date illis vos manducare. Et dicunt + ei: Ibimus, et ememus denariis ducentis panes, et dabimus illis, ut manducent. 38. Ait illis Jesus +: ( sic ) Quod panes habetis? Ite, videte. Quo cognito, dicunt ei: Quinque, et duos pisces. 39. Et praecepit illis Jesus, ut discumberent omnes secundum contubernia sua supra viridem faenum. 40. Et discubuerunt in partes, per centenos, et per + quinquagenos. 41. Et, acceptis Jesus quinque panibus, et duobus piscibus, ispiciens in caelum, benedixit, et fregit illos quinque + panes, et dedit discipulis suis, ut ponerent ante illos; et duos pisces divisit similiter omnibus. 42. Et manducaverunt omnes, et saturati sunt. 43. Et tulerunt + fragmentorum cophinos XII. plenos, necnon de piscibus. 44. Erant autem, qui manducaberant, v. milia virorum. 45. Et statim exurgens +, coegit discipulos suos ascendere in + navicula et praecedere + se trans fretum a Bedsaida: ipse autem dimisit + turbam. 46. Et profectus ab eis, abiit in montem, ut oraret. 47. Et cum sero esset jam factum, erat enim longe navicula in medio mari, et ipse solus 48. in terra. Et cum videret illos remigantes, et liborantes +, (ventus autem illis contrarius erat) circa quartam autem vigiliam noctis venit, ambulans supra mare, et volebat praeterire eos. 49. Ad illi, ut viderunt eum ambulantem supra mare, putaverunt fantasma esse, et exclamaverunt omnes, 50. et conturbati sunt +. Et confestim locutus est illis, dicens +: Constantes estote, ego sum, nolite 51. timere. Et ascendit ad eos in naviculam, et cessavit ventus. Et abundantius intra se stupebant, et mirabantur +, 52. non enim intellexerant in panibus; cor autem illorum obtusum erat. 53. Et transfretantes inde + venerunt in terram Gennesar +. 54. Et cum exissent de navi, continuo cognoverunt 55. illum: et circum currentes universam confinem regionis illius, coeperunt in grabattis adferre omnes male habentes, circumferebant autem illos, ubicumque audiebant esse Jesum +. 56. Et quocumque iret in castellis, vel villis, vel civitatibus, in plateis, ponebant universos infirmos, et rogabant eum, ut vel fimbriam vestimenti ejus tangerent: et quicumque tangebant, salvi fiebant. CAPUT VII. 1. Et convenerunt ad eum Pharisaei, et quidam de Scribis, qui venerant ab Hierosolymis. 2. Cum viderent quosdam ex discipulis ejus non lotis manibus manducare panem +. 3. Pharisaei autem, et omnes Judaei, nisi subinde laverint manus, non manducant panem +, tenentes traditionem seniorum: 4. et, a foro cum venerint +, nisi baptizentur, cibum non capiunt: et alia multa sunt, quae acceperunt tenere +, ut baptizent calices, et urceos, et aeramenta, et lectos. 5. Et interrogabant eum Pharisaei, et Scribae: Quare dispuli tui non ambulant secundum traditionem seniorum, sed inlotis + manibus edunt panem? 6. Ad ille respondens, dixit: Quoniam + bene prophetavit Eseias de vobis hypocritis, qui dixit +: Plebs haec labiis me diligit +, cor autem eorum longe est 7. a me. Sine causa autem me colunt, docentes doctrinas, praecepta + hominum 8. Baptismos, catinum, et orciolum, et alia similia multa hujusmodi facitis, relicto praecepto Dei, tenentes traditiones hominum 9. +. Et dicebat illis: Bene irritum facitis mandatum Dei, ut traditionem vestram statuatis +. 10. Moyses autem dixit: Honora patrem tuum, et matrem tuam. Et: Qui maledixerit patrem +, aut matrem, morti moriatur. 11. Vos autem dicitis: Si dixerit homo patri, aut matri: Corban (quod est munus) quodcumque ex me, tibi proderit: 12. jam non + dimittitis eum quicquam facere patri +, aut matri, 13. infirmantes verbum Dei, per traditionem vestram stultam +, quam tradidistis: et similia ista multa facitis. 14. Et, advocatis + iterum turbis, dicebat illis: Audite me omnes, et intellegite. 15. Nihil est a foris hominis +, quod intrat in eum, quod possit illum coinquinare: sed, quae de homine profiscuntur, illa sunt, quae coinquinant hominem. 16. Siquis habet aures audiendi, audiat. 17. Et, cum introisset in domum a turba, interrogabant eum discipuli ejus parabolam. 18. Et ait illis: Sic et vos imprudentes estis? Non intellegitis, quod omne extrinsecus introiens in hominem, non potest eum communicare: 19. nec enim + introiit in cor ejus, sed in ventrem, et in secessum exit, purgans omnes escas. 20. Dicebat autem, quoniam, quae de homine exeunt, illa communicant hominem. 21. Ab intus enim de corde hominum cogitationes malae procedunt, adulteria, 22. furta, fornicationes, homicidia +, avaritia, nequitia, dolus, impudicitia, oculus malus, blasphemiae +, superbiae, 23. stultitia. Omnia haec mala ab intus procedunt, et communicant hominem. 24. Et exurgens, abiit in fines Tyrii +; et ingressus domum, neminem voluit scire, et non potuit latere. 25. Mulier enim, statim ut audivit de eo, cujus habebat filia spiritum immundum, intravit ad 26. eum. Erat autem Graeca +, Syrofoenissa genere. Et rogabat eum, ut daemonium eiceret de 27. filia ejus. Qui dixit illi: Sine prius saturari filios; non est enim bonum accipere panem filiorum, et mittere illum catellis +. 28. Ad illa respondens, ait ei: Domine, sed et + catelli sub mensa manducant de micis puerorum. 29. Et ait illi: Vade; propter hunc sermonem contingat tibi de filia tua, 30. ut cupis. Et, cum abisset domum, invenit puellam jacentem supra lectum, et daemonium exisse ab ea. 31. Et iterum exiens de finibus Tyrii, venit per Sidonem ad mare Galileae inter medios fines Decapoleos. 32. Et adferunt ei surdum, et mutum; ut imponeret illi manum. 33. Et suscipiens eum de turba seorsum, expuens, misit + digitos suos in auriculas, et tetigit linguam ejus: 34. et suspiciens in caelum, ingemuit, et ait illi: Effeta: quod est: adaperire. 35. Et + apertae sunt aures ejus, et solutum est vinculum linguae ejus, et loquebatur confidenter 36. Et praecepit illis, ne cui dicerent. 37. Ad illi + magis tantum praedicabant, et eo amplius admirabantur, dicentes: Bene omnia fecit: et surdis praestat auditum, et mutis eloquium. CAPUT VIII. 1. In illis autem + diebus iterum, cum turba multa esset, et nec haberent, quod manducarent, convocatis discipulis, ait illis: 2. Misereor super istam + turbam, quoniam triduum jam est, ex quo hic sunt +, nec habent quod manducent, 3. et dimittere eos jejunos nolo, ne fatigentur in via; quoniam quidem + aliqui de longe venerunt. 4. Et responderunt ei discipuli sui: Unde istos quis potest + saturare panibus in solitudine ista? 5. Et interrogavit eos: Quot panes habetis? Qui dixerunt: 6. Septem. Et praecepit turbae discumbere supra terram. Et accipiens VII. panes, gratias agens, benedixit, fregit, et dedit discipulis suis, ut adponerent: ed adposuerunt turbis. 7. Habuerunt autem et duos pisciculos; et ipsos benedixit, et jussit adponi. 8. Et manducaverunt, et saturati sunt; et sustulerunt, quod superaverat, septem sportas fragmentorum +. 9. Erant autem, qui manducaverant, ad quattuor milia hominum: et dimisit eos. 10. Et ipse +, ascendens navem cum discipulis suis, venit in partem Magedam +. 11. Exierunt autem Pharisaei et coeperunt conquirere cum eo, quaerentes ab illo signum de caelo, temptantes eum. 12. Et ingemens in spiritu, ait: Quid generatio quaerit signum? Amen dico vobis, si dabitur generationi isti 13. signum. Et missum faciens illos, et adscendens navem, 14. abiit: et obliti sunt emere panes, et nihil amplius habebant, nisi unum panem, quem secum habebant in nave. 15. Et praecepit eis, dicens: Videte + a fermento Pharisaeorum, et fermento Herodis. 16. Et cogitabant ad alterutrum, quod + panes non haberent +. 17. Quo cognito, ait illis Jesus: Quid cogitatis in cordibus vestris +, quia panes non habetis? nondum intelligitis, nec perspicitis? sic obtusa sunt corda vestra? 18. oculos habentes, non videtis? et aures habentes, non auditis? Nec meministis de v. panibus, 19. quos fregi in quinque milia hominum? ex quibus, quot cophinos fragmentorum tulistis? Ad illi dixerunt +: 21. VII. Et ait + illis: Quomodo non + intellexistis? 22. Et venerunt Betsaidam, et adferunt ei caecum, et rogaverunt eum, ut illum 23. tangeret. Et adprehendit manum caeci, et duxit eum extra vicum, expuens in oculos ejus; et, impositis manibus illi, interrogabat + illum, si aliquid videret. 24. Et aspiciens, ait: Video homines, velut arbores, ambulantes. 25. Et + iterum imposuit manus super oculos ejus: et, impositis manibus, coepit videre, et restitutus est; ita ut videret clare omnia, 26. Et dimisit illum in domum suam, dicens: Vade in domum tuam; et, si in vico introieris, nemini dixeris. 27. Et profectus est Jesus, et discipuli ejus in Caesarea + Philippi; et interrogabat discipulos suos in via, dicens +: Quem me dicunt homines esse? 28. Responderunt illi, dicentes: Johannen Baptistam; alii Eliam; alii vero quasi unum ex Prophetis. 29. Tunc dicit illis: Vos vero quem me dicitis esse? Et respondens Petrus, ait ei: Tu es Christus Jesus Filius Dei vivi +. 30. Et comminatus est eis, ne cui dicerent 31. de illo. Et coepit docere illos, quoniam oportet Filium hominis omnia pati, et reprobari a Senioribus, et a summis Sacerdotibus, et occidi, et post tres dies resurgere. 32. Et palam verbum loquebatur. Quem suscipiens Petrus, coepit increpare, dicens: Domine, propitius esto; nam hoc non 33. erit. Ad ille conversus, videns discipulos suos, comminatus est Petro, dicens; Vade retro me Satanas, quoniam non sapis ea, quae Dei sunt, sed quae sunt hominum. 34. Et, convocata turba cum discipulis suis, dixit +: Si quis vult sequi post me +, deneget se; et tollens crucem suam, sequatur me. 35. Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam; qui autem perdiderit animam suam + propter Evangelium, salvam faciet eam. 36. Quid enim proderit homini, si lucretur universum mundum, et detrimentum faciat animae 37. suae? Aut quid dabit homo commutationem + pro anima sua? 38. Qui autem + me confusus fuerit, et mea verba in generatione hac adultera, et peccatrice, tunc Filius hominis confundet eum, cum venerit in gloriam Patris sui cum Angelis sanctis. 39. Et dicebat illis: Amen dico vobis, quod sunt quidam de circumstantibus mecum +, qui non gustabunt mortem, donec videant regnum Dei veniens in virtutem. CAPUT IX. 1. Et post dies VI. adsumpsit Jesus Petrum, et Jacobum, et Johannen, et duxit illos in montem altissimum seorsum solos, et transfiguratus est coram 2. ipsis. Et vestimenta ejus facta sunt splendida +, velut nix, qualia quis +, non potest facere super 3. terram. Et apparuit illis Helias, cum Moysen; et erant loquentes cum Jesu. 4. Et respondens Petrus ad Jesum, dixit: Rabbi, bonum est nobis hic esse: vis, faciam + tria tabernacula, tibi unum, et Moysi unum, et Heliae unum. 5. Non enim sciebat, quid diceret; timore enim perterriti erant. 6. Et facta est nubs subumbrans illos; et venit vox de nube, dicens: Hic est Filius, meus carissimus: hunc 7. audite. Et circumspicientes, neminem amplius viderunt, nisi Jesum tantum secum. 8. Et descendentibus illis de monte, praecepit illis, ne cuiquam, quae vidissent, narrarent, nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit. 9. Et verbum hoc retinuerunt aput semetipsos; conquirentes, quidnam esset hoc +, cum a mortuis resurrexisset? 10. Et interrogabant eum, dicentes: Quia + dicunt Scribae +: Heliam oportet primum venire. 11. Respondens autem, dixit illis: Helias, cum venerit primo, restituet omnia: et, quomodo scriptum est in Filium hominis, ut multa patiatur, et contemnatur. 12. Sed dico vobis, quia et Helias venit, et fecerunt illi quaecumque voluerunt, sicut scriptum est de eo. 13. Et veniens ad discipulos +, vidit turbam magnam ad eos +, et Scribas conquirentes cum illis. 14. Et confestim omnes multitudo videntes Jesum, expaverunt +; et cadentes, salutaverunt 15. eum. Et interrogavit illos, dicens: Quid inter vos conquiritis? 16. Et respondit ei + unus de turba: Magister, adduxi filium meum ad te, habentem spiritum immundum; 17. qui, ubicumque eum adprehendiderit, allidet eum, et spumat, et stridet dentibus suis +, et arescit: et dixi discipulis tuis, ut eicerent illum, et non potuerunt eicere illum +. 18. Et respondens, dixit illis: O generatio incredula, quandiu aput vos ero? quamdiu patiar vos? adferte illum ad me. 19. Et attulerunt eum. Et cum vidisset illum, spiritus + immundus conturbavit puerum; et elisus in terram, volutabatur ispumans. 20. Et interrogavit eum: Quantum temporis est, ex quo hoc ei accidit? 21. Ad ille respondit: Ab infantia. Et frequenter illum in ignem, et in aquam mittit, ut eum perdat: sed, si quid potes, subveni nobis Domine, misertus super nos +. 22. Jesus autem ait illi: Si potes credere, omnia possibilia credenti +. 23. Et continuo exclamans pater, cum lacrymis ait +: Credo, Domine: adjuva incredulitatem meam. 24. Et cum videret Jesus, quod concurreret + turba, comminatus est spiritui immundo, dixitque illi: Surde immunde spirite, ego tibi praecipio, exi ab illo, et cave, ne introeas in eum. 25. Exclamans autem ille spiritus immundus, discerpens, exivit ab eo: et factus est infans, velut mortuus; ita ut multi crederent, eo quod mortuus esset. 26. Jesus autem tenens manum ejus, elevavit illum, et surrexit. 27. Cum autem introisset in domum, discipuli ejus secreto interrogabant eum, dicentes: Cur nos non potuimus eicere illum? 28. Et dixit illis Jesus: Hoc genus in nullo potest exire, nisi in orationibus, et jejuniis. 29. Inde profecti transiebant in Galilaeam, nec volebant quemquam 30. scire. Docebat autem discipulos suos, et dicebat illis: Quoniam Filius hominis tradetur in manibus hominum, et occident eum; et occisus, post tres dies + resurget. 31. Ad illi ignorabant verbum, et timebant eum interrogare. 32. Et venerunt Chapharnaum. Qui cum domi essent, interrogabat illos: Quid in viam tractabatis? 33. Ad illi tacebant: inter se enim + disquirebant, quis esset illorum major. 34. Tunc + consedit, et vocavit XII. et ait illis: Si quis vult primus esse inter vos, fiat omnium novissimus, et omnium minister. 35. Et accipiens puerum, statuit illum in medium eorum. Quem cum complexus esset, ait illis: 36. Quisquis + ex hujusmodi pueris receperit in nomine meo, me recipit; et quicumque me susceperit, non me suscipit, sed eum, qui me misit. 37. Respondit illi Johannes, et dicit + ei: Magister, vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia, qui non sequitur nos, et prohibuimus eum. 38. Ad ille respondens, ait: Nolite prohibere +: nemo est enim, qui faciat virtutem in nomine meo, et poterit + male loqui de me. 39. Qui enim non est adversum vos, pro vobis est. 40. Quisquis enim potum dederit vobis calicem aquae frigidae in nomine meo, quia Christi estis, amen dico vobis, quia + non perdet mercedem suam. 41. Et quicumque scandalizaverit unum ex his pusillis modicis credentibus, bonum est illi, magis circumdaretur mola asinaria cirea collum + ejus, et in mare mitteretur. 42. Et, si scandalizat te manus tua, abscide illam, et proice abs te: bonum est tibi debilem introire in vitam; quam duas manus habentem ire in gehen- 43. nam, ubi est ignis inextinguibilis +, ubi vermes eorum non morientur, et ignis eorum non extinguetur. 44. Et si pes tuus scandalizat te, amputa illum: bonum tibi est claudum introire in vitam aeternam; quam duos pedes habentem mitti in gehennam, 45. ubi vermes eorum non morientur, et ignis eorum non extinguetur. 46. Quod si oculus tuus scandalizat te, exime illum: bonum est tibi luscum introire in regnum Dei; quam duos oculos habentem mitti in gehennam +, 47. ubi vermes eorum non morientur, et ignis eorum non extinguetur. 48. Omnis enim victima sale salietur. 49. Bonum est sal: quod si sal insulsum fuerit, in quo illut condietis? Habete in vobis salem, et pacem habete inter vos. CAPUT X. 1. Et inde exurgens, venit in fines Judaeae ultra Jordanen; et convenit turba + ad eum, sicut consueverat, et iterum + docebat illos. 2. Et + interrogabant illum. Si licet viro uxorem suam dimittere, temptantes eum. 3. Ad ille respondens, dixit eis: Quid vobis praecepit 4. Moyses? Qui dixerunt: Libellum repudii dare +, et dimittere. 5. Quibus respondens Jesus, ait hoc: Ad duritiam cordis vestri scripsit praeceptum istut Moyses +. 6. Ab initio enim +, masculum, et feminam fecit Deus; 7. et dixit +: Propter hoc relinquet homo patrem suum, et matrem suam +, et adhaerebit ad uxorem 8. suam; et erunt duo in carne una. Itaque jam non sunt duo, sed una 9. caro. Quod ergo Deus conjuncxit, homo non disjungat. 10. Et in domum iterum discipuli ejus de eodem interrogaverunt eum. 11. Et dixit illis: Quicumque dimiserit uxorem suam, et aliam duxerit, adulterium committit super 12. eam. Et si mulier exiet a viro +, et alium + nupserit, moechatur super illum. Similiter et qui dimissam ducit, moechatur. 13. Et offerebant illi pueros, ut tangeret eos. Discipuli autem comminabantur offerentibus. 14. Quos cum videret Jesus, indigne tulit, et ait illis: Sinite pueros venire ad me; et ne prohibueritis illos: talium enim est regnum Dei. 15. Amen dico vobis: Quisque non receperit regnum Dei, velut puer, non intrabit 16. in illut. Et convitans eos, imponebat + manum super illos, et benedicebat eos. 17. Et cum egressi essent in via, praecurrens quidam, adgeniculans, ( sic ) rogans eum, et dicens +: Magister bone, quid faciam, ut vitam aeternam percipiam? 18. Et Jesus dixit illi: Quid me dicis bonum? Nemo bonus, nisi unus, ac solus + Deus. 19. Praecepta custodi: Ne adulteres: Ne occidas: Ne fureris: Ne falsum testimonium dixeris: Ne fraudem feceris: Honora patrem tuum, et matrem tuam +. 20. Et ille respondens, ait illi: Magister, omnia haec observabi a juventute mea. 21. Jesus autem intuens eum, osculatus est eum, et dixit illi: Unum tibi deest: vade; quaecumque habes, vende, et da pauperibus; et habebis thensauros in caelo; et veni, sequere me. 22. Et ille contristatus in hoc + verbo, et abiit tristis: erat enim habens multas pecunias +, et 23. agros. Et circumspiciens Jesus, ait discipulis suis: Quam difficile, qui pecunias habent, regnum Dei introibunt! 25. Facilius + est camellum per foramen acus transire quam divitem introire in regnum Dei. 24. Discipuli autem ejus + pavebant in verbis ejus. Ad Jesus rursus ait illis: Filioli, quam difficile est, confidentes in pecuniis in regnum Dei introire! 26. Magis autem admirabantur, dicentes ad semetipsos: Et quis poterit 27. salvus fieri? Et intuens illos Jesus, ait: Aput homines hoc + impossibile est; aput Deum autem omnia possibilia sunt. 28. Et coepit Petrus ei dicere: Ecce nos missum fecimus omnia nostra, et secuti sumus te. Quid nobis erit +? 29. Respondens Jesus, ait: Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquerit + patrem, aut matrem, aut fratres, aut sorores, aut filios propter me, et propter Evangelium, 30. qui non accipiat centies tantum nunc in tempore hoc: qui autem reliquerit domum +, aut parentes, et sorores, et fratres, et matrem, et filios, et agros in persecutionibus, in aevo venturo vitam aeternam accipiet. 31. Multi autem erunt primi, novissimi; et novissimi, primi. 32. Erant autem in via ascendentes Hierosolyma, et praecedebat eos Jesus, et + pavebant. Et adsumens illos XII. coepit illis dicere, quae ejus essent ventura: 33. Quia ecce ascendimus Hierosolyma, et Filius hominis tradetur Summis Sacerdotibus, et Scribis +, et damnabunt eum morte, et tradent eum 34. gentibus, et inludent eum, et conspuent in eum, et flagellabunt eum, et interficient, et post tres dies + resurget. 35. Et accesserunt ad illum Jacobus, et Johannes filii Zebedaei, dicentes: Magister, volumus, quodcumque te petierimus, ut praestes nobis. 36. Ad ille dixit: Quid faciam vobis? 37. Et dixerunt ei +: Da nobis, ut unus ad dexteram tuam, et alius ad sinistram + sedeamus in gloriam tuam. 38. Ad Jesus respondens +, ait illis: Nescitis quid petatis: potestis bibere calicem, quem ego bibiturus sum; aut baptismum, quod + ego baptizor, baptizari? 39. Ad illi dixerunt +: Possumus. Ait illis Jesus: Calicem quidem, quem ego bibero, bibetis; et baptismum, quod ego baptizor ( sic ), baptizari: 40. sedere autem ad dexteram vel ad sinistram, non est meum meam, dare; aliis paratum est. 41. Hoc + audito, ceteri decem, coeperunt indigne ferre de Jacobo, et Johannem. 42. Quos cum advocasset Jesus, ait illis: Scitis, quod hi, qui videntur principari gentibus, dominantur eorum +; et Principes eorum potestatem illorum habent. 43. Non ita est + in vobis: sed quicumque in vobis + major esse + voluerit, vester erit minister; 44. et quicumque voluerit in vobis primus esse, erit omnium servus. 45. Nam et Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare +, et dare animam suam redemptionem pro multis. 46. Tunc venit + Jericho; et proficiscente illo inde cum discipulis + suis, et plurima multitudine, filius Timeae Bari-timeas + caecus sedebat circa viam, mendicans. 47. Qui, cum audisset quia Jesus Nazarenus est, coepit clamare, et dicere: Fili David Jesu +, miserere mei. 48. Et minabantur illi multi, ut taceret. Ad ille multo magis clamabat: Fili David, miserere mihi. 49. Et stans Jesus, jussit illum vocari. Qui dicunt caeco +: Animaequior esto, surge, vocat 50. te. Qui, projecto vestimento suo, exiliens, venit ad eum. 51. Et respondit illi Jesus: Quid vis, ut faciam tibi? Caecus autem dixit ei: Domine Rabbi +, ut videam. 52. Jesus autem ait: Vade, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit, et sequebatur eum in viam. CAPUT XI. 1. Et cum adpropiaret Hierosolyma +, et Bethania ad montem Oliveti, misit duos ex discipulis suis, 2. et ait illis: Ite in castellum, quod est contra vos; et introeuntes +, statim invenietis pullum asinae ligatum, super quem nemo adhuc hominum sedit: solvite illum, et adducite. 3. Et si quis vobis dixerit: Quid solvitis pullum +? Dicite: Domino necessarius est: et continuo illum dimittit + huc. 4. Et abeuntes, invenerunt pullum ligatum ante januas foris in transitu, et solverunt 5. eum. Et qui erant illic foris stantes, dixerunt: Quid facitis, solventes pullum asinae? 6. Et dixerunt +, sicut dixerat + illis Jesus: et permiserunt illis 7. ducere pullum ad Jesum; et imponunt illi vestimenta; et sedit super 8. eum. Multi autem vestimenta sua sternebant + in viam; alii frondes cedebant de arboribus, et sternebant in via. 9. Et qui praeibant, et qui sequebantur, clamabant, dicentes +: 10. Benedictus, qui venit in nomine Domini; Benedictum, quod venit regnum Patris nostri David: Osanna in altissimis +. 11. Et, cum introisset + Hierosolyma in templo, circumspexit omnia; cum jam vespera esset hora, (et) exivit in Bethaniam cum XII. discipulis 12. suis +. Et alia die, cum exisset + a Bethania, esuriit. 13. Cumque vidisset a longe arborem ficus habentem folia, venit videre, si quid esset + in eam; et nihil invenit, nisi folia tantum; (non erat enim tempus ficuum.) 14. Qui dixit ei: Jam non amplius in aeternum quisquam fructum ex te manducet. Et audiebant discipuli ejus. 15. Et venit iterum Hierosolymam. Et cum ingressus fuisset in templum, coepit eicere inde + vendentes, et ementes in templo; et mensas nummulariorum, et catedras vendentium columbas 16. evertit. Et non sinebat, ut quisquam transferret vas per templum; 17. et docebat, dicens, scriptum + esse; Domus + mea, domus orationis vocabitur omnibus gentibus. Vos autem fecistis eam speluncam latronum. 18. Quo audito, Principes Sacerdotum, et Scribae quaerebant quomodo eum perderent; timebant enim eum, quoniam universa turba admirabatur super doctrina ejus. 19. Et cum vespere factum esset, egrediebatur de civitate. 20. Et cum transirent mane, viderunt arborem ficus aridam factam a radicibus. Et 21. recordatus Petrus, ait: Rabbi, ecce arborem ficus, cui maledixisti: aruit. 22. Et respondens Jesus, ait illis: Si habueritis + fidem Dei, 23. amen dico vobis, quia quicumque dixerit huic monti: Tollere, et mittere in mare: et non aesitaverit in corde suo, sed crediderit futurum, fiet, quodcumque dixerit +. 24. Propterea dico vobis: Omnia, quaecumque orantes petitis, credite, quia accipietis, et evenient vobis. 25. Et cum statis orantes +, dimittite, si quid habetis ad aliquem; ut et Pater vester, qui est in caelis, dimittat vobis invicem iniquitatem vestram. 26. Si vos non dimiseritis, nec Pater vester, qui est in caelis, dimittet vobis peccata vestra. 27. Et rursus venit +. Hierosolymam: et, cum in templo ambularet, accesserunt ad eum Summi Sacerdotes, et Scribae, et Seniores; 28. et dixerunt illi: In qua potestate haec facis? et quis tibi dedit hanc potestatem? 29. Jesus autem respondens, ait illis: Interrogo vos et ego unum verbum: respondete + mihi: et dicam vobis, in qua potestate haec facio. 30. Baptisma + Johannis, de caelo erat, an ex hominibus? respondete mihi. 31. Ad illi cogitabant adversum se, dicentes, quid ei responderent. Si dixerimus: De caelo: dicit nobis +: Quare non credidistis illi? 32. Si vero dixerimus: Ex hominibus: timemus plebem; omnes enim sciebant +, Johannen vere Prophetam fuisse. 33. Et respondentes, dixerunt ad Jesum: Nescimus. Et respondens, ait illis Jesus: Neque ego dico vobis, in qua potestate haec faciam. CAPUT XII. 1. Coepit autem illis in parabolis loqui, ita dicens: Vineam pastinavit homo, et circumdedit saepem, et fodit lacum, et aedificavit turrem, et tradidit eam colonis, et peregre profectus 2. est. Et misit ad colonos in tempore servum, ut fructum ex vinea darent ei +. 3. Et + adprehensum eum, ceciderunt, et dimiserunt vacuum ad eum +. 4. Et iterum misit ad illos alium servum; et illum in capite vulneraverunt, et contumeliis adfecerunt. 5. Et alium misit servum +; et illum occiderunt: et plures alios; quosdam ceciderunt, quosdam vero occiderunt. 6. Adhuc unum habens filium charissimum; dicens: Forsitan + filium meum verebuntur. 7. Coloni autem dixerunt ad invicem: Hic est haeres; venite, occidamus.. . . . . et nostra erit haereditas. 8. Et adprehensum, occiderunt extra vineam. 9. Quid ergo faciet Dominus vineae, dum venerit? Ad illi dixerunt ei: Malos male perdet, et vineam suam locabit aliis colonis. 10. Nec Scripturam hanc legistis? Lapidem, quem reprobaverunt aedificantes, hic factus est in caput anguli. 11. A Domino factus est, et est mirabilis in oculis nostris. 12. Et quaerebant eum tenere; et timuerunt turbam: cognoverant enim, quoniam de eis parabolam hanc dixisset. Qui, relicto eo, abierunt. 13. Mittunt illi quosdam ex Pharisaeis, et Herodianis, ut eum caperent in verbo. 14. Et illi venientes, interrogabant eum + subdole, dicentes: Magister, scimus, quoniam verax es, et non curas quemquam; nec enim accipis faciem hominis, sed in veritatem viam Dei doces. Dic ergo nobis: Si + licet dari tributum Caesari, aut non +? 15. Ad Jesus +, cum vidisset versutiam illorum, ait illis: Quid me temptatis? adferte mihi denarium, ut videam. 16. Ad illi adtulerunt +. Ait illis: Cujus est ( sic ) figula haec, et inscriptio? Dicunt illi: Caesaris. 17. Respondens autem Jesus, dixit illis: Reddite igitur, quae sunt Caesaris, Caesari, et, quae sunt Dei, Deo. Et mirabantur vehementer in responsum ejus. 18. Et venerunt ad eum Sadducei; qui dicunt, non esse resurrectionem: et interrogabant eum, dicentes: 19. Magister, Moeses nobis scripsit, ut, si cujus frater decesserit, et habuerit uxorem +, et filios non reliquerit, et accipiat frater uxorem ejus, et resuscitet semen fratri suo. 20. Fuerunt ergo aput nos + septem fratres; et primus accepit uxorem, et mortuus est, non relicto semine. 21. Et secundus accepit eam, et mortuus est; et non reliquid semen. Et tertius . . . . . 22. . . . . . eam . . .. . . . . vero et mulier defuncta est. 23. In resurrectione. . . . . . . . . erit uxor? septem enim eorum illam habuerunt uxorem. 24. Et respondens Jesus, ait illis: Nonne ideo erratis, non intellegentes Scripturas, neque virtutem Dei?. . . . . . . . 25. nubunt, neque nubuntur, sed erunt sicut Angeli in caelo + 26. De mortuis autem, quod resurgant, non legistis in libro Moysi, super rubum quomodo dixerit illi: Deus Abraham, et Deus Isac, et Deus 27. Jacob? Non est Deus mortuorum, sed vivorum. Vos ergo multum erratis. 28. Et accedens + unus de Scribis, qui audierat illos conquirentes; et videns, quoniam bene illis responderit, interrogabat eum, dicens: Magister +, quod est primum praeceptum? 29. Respondens autem Jesus, dixit ad eum: Omnium primum +: Audi Istrahel, Dominus Deus noster +, unus 30. est; et diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, et ex tota anima tua, et ex totis viribus tuis +, et ex tota virtute tua. Hoc est primum mandatum. 31. Secundum simile + illi: Diliges proximum tuum, sicut te ipsum. Majus autem horum mandatum non est. 32. Et ait illi Scriba: Bene dixisti Magister in veritatem, quod unus Deus: nec est alius, praeter 33. illum, ita diligendus ex tote corde, et ex totis viribus +, et ex tota anima; et diligere proximum, tamquam se ipsum: hoc majus est omnibus, quam holocaustomata, et sacrificia. 34. Videns autem Jesus, quod sapienter respondisset, dixit illi: Non es longe a regno Dei. Et nemo jam audebat eum interrogare quicquam, 35. Et respondens Jesus, docens in templo, dixit +: Quomodo dicunt Scribae, Christum esse filium David? 36. ipse enim David in Spiritu sancto dicit: Dixit Dominus Domino meo, sede ad dextris meis; donec ponam inimicos tuos, scabillum pedum tuorum. 37. Si ergo David dicit eum Dominum, quomodo + filius ejus est? et multa turba liventer eum audiebant +. 38. Ad ille docens, dicebat eis: Videte + ab Scribis, qui volunt ambulare in stolis, et salutationes + in 39. foro, et in primis cathedris sedere in Synagogis, et primos discubitos in conviviis; 40. qui devorant panem viduarum, et pupillorum +, sub optentu prolixae orationis: omnes isti accipient prolixius judicium. 41. Jesus autem sedens contra gajofylacium, aspiciebat, quantae turbae jactabant aes in gajofylacium; et multi divites jactabant multa. 42. Cum venisset autem una vidua +, misit aera minuta duo, quod est quadrans; 43. et convocans discipulos suos, ait illis: Amen dico vobis, quoniam vidua egena haec plus omnibus misit + in gajofylacio 44. munus. Nam omnes ex eo, quod abundabat illis, miserunt; haec vero de pecunia sua, omnia, quae habuit, misit, idest omnem victum suum. CAPUT XIII. 1. Et, cum egrederetur de templo, ait illi unus ex discipulis ejus: Magister, aspice, quales lapides, et qualis structura templi +! 2. Et respondens, ait illis +: Nonne videtis + omnia haec magna aedificia? Amen dico vobis, quia + non relinquetur hic + lapis super lapidem, qui non destruatur; et in triduo aliut resuscitetur sine manibus +. 3. Et cum sederet in montem + Oliveti contra templum, interrogabant eum seorsum Petrus, et Jacobus, et Johannes, et Andreas, dicentes: 4. Dic nobis, quando ista fient? et quod signum erit, cum haec omnia consummabuntur? 5. Et respondens Jesus, coepit dicere illis: Videte, ne, quis vos seducat; 6. multi enim venient in nomine meo, dicentes: Ego Christus +:et multos seducent. 7. Cum autem audieritis bella, et opiniones bellorum, ne timueritis; oportet enim haec omnia fieri, sed nondum est finis. 8. Exsurget autem gens contra gentem, et regnum contra regnum, et erunt terraemota per loca, et fames: initium dolorum. . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . 19. erunt enim in diebus illis tribulationes tales, quales non fuerunt ab initio creaturae, ex quo omnia condidit Deus, usque nunc, neque erunt 20. . . . . . . . Et nisi brebiasset Dominus dies propter electos suos +,. . . . . . . . fieret salva ulla caro: sed propter electos, quos elegit, brebiabuntur dies illi. 21. Et tunc, si quis vobis dixerit: Ecce hic est Christus: vel +: Ecce illic: ne credideritis. 22. Exurgent enim pseudochristi, et pseudoprophetae; et dabunt signa, et ostenta, ad seducendos homines, si fieri potest, etiam electos. Vos ergo 23. videte: ecce praedixi vobis omnia. 24. . . . . . illis diebus post tribulationem. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . .. . . . . . . . CODEX BRIXIANUS. Initium Evangelii Jesu Christi Filii Dei. Sicut scribtum est. in Esaia Propheta. Ecce mitto + Angelum meum ante faciem tuam. qui praeparabit viam tuam ante te. Vox clamantis in deserto. parate viam Domini. rectas facite semitas Dei nostri +. Fuit Johannes baptizans in deserto. et praedicans baptismum paenitentiae in remissionem peccatorum. Et egrediebatur ad illum omnis regio Judaeae. et Hierosolymitae. et baptizabantur ab illo in Jordane flumine. confitentes peccata sua. Erat autem Johannes. vestitus ex pilis cameli. et zona pellicia. circa lumbos ejus. et lucustas. et mel silvestre edebat. Et praedicabat dicens. Venit autem fortior me post me. cujus non sum dignus. procumbens solvere corrigiam calciamentorum ejus. Ego quidem. baptizo vos in + aqua. ille autem baptizavit vos in Spiritu Sancto. et factum est in diebus illis venit Jesus. a Nazaret + Galileae. et baptizatus est a Johanne. in Jordane. Et statim. ascendens de aqua. vidit apertos caelos. et Spiritum tamquam columbam descendentem super eum. Et vox venit de caelis dicens. Tu es Filius meus dilectus. qui mihi bene complacuisti. Et statim Spiritus eduxit eum in desertum. Et erat in deserto. quadraginta diebus +. et temtabatur a Satana. et erat cum bestiis. et Angeli ministrabant ei. Postquam autem traditus est Johannes. venit Jesus in Galileam praedicans Evangelium regni Dei dicens. Quoniam impletum est tempus. et adpropinquavit regnum Dei. paenitemini. et credite Evangelio. Et praeteriens. secus mare Galileae. vidit Simonem et Andream fatrem ejus mittentes retia in mare. erant enim piscatores. Et dixit eis Jesus Venite post me. et faciam vos fieri piscatores hominum. Et protinus relictis retibus suis. secuti sunt eum. Et progressus inde pusillum. vidit Jacobum Zebedaei et Johannem fratrem ejus. et ipsos in navi. componentes retia. et statim vocavit illos. Et relicto Patre suo Zebedaeo in navi cum mercenariis secuti sunt eum. Et ingressi sunt + Capharnaum et continuo sabbatis. ingressus in Synagogam Jesus docebat eos. Et stupebant super doctrinam ejus. erat enim docens eos. quasi potestatem habens. et non sicut Scribae eorum. Et erat in Synagoga eorum. homo qui habebat spiritum. immundum. et exclamavit dicens. Quid nobis et tibi Jesu Nazarene. venisti perdere nos. Scio te + qui sis Sanctus Dei. Et comminatus est ei Jesus dicens. Obniutesce et exi ab eo. Et discerpens eum spiritus inmundus, et exclamans voce magna discessit ab eo. Et mirati sunt omnes. ita ut conquirerent inter se dicentes. Quidnam est hoc. quae doctrina haec nova. quia cum potestate. et spiritibus immundis imperat. et oboediunt ei. Exiit + autem rumor ejus statim. in omnem regionem Galileae. Et protinus. egrediens de Synagoga. venit + in domum Simonis. et Andreae. cum Jacobo. et Johanne. Socrus autem Simonis jacebat febricitans. et statim retulerunt ei de illa. Et accedens adpraehensa manu ejus elevabit eam. et continuo dimisit eam febris et ministrabat eis. Vespere autem facto. cum occidisset sol. adferebant ad eum. omnes male habentes. et daemonia habentes. et omnis civitas convenerat ad januam. Et sanavit multos male habentes + variis languoribus. et daemonia multa eiciebat et non sinebat loqui daemonia quoniam sciebant eum. Et diluculo valde surgens egressus. abiit in desertum locum. ibique orabat. Et consequti sunt + eum Simon. et qui cum eo erant. Et cum invenissent eum dixerunt ei. Quia omnes te quaerunt. Et ait illis. Eamus in proximos vicos et civitates. ut et ibi praedicem ad hoc enim veni. Et erat praedicans in synagogis eorum per omnem Galileam. et daemonia eiciens. Et venit ad eum. leprosus. deprecans eum et genu flexo dixit. Si vis potes me mundare. Jesus autem misertus ejus. extendit manum suam. et tetigit eum. et dixit ei. Volo mundare. Et cum haec dixisset statim discessit ab eo lepra. Et mundatus est et comminatus est ei. et statim dimisit illum. Et dixit ei. Vide. nemini dixeris. sed vade ostende te Sacerdoti +. et offer pro emundatione tua. quae praecepit Moyses in testimonium illis. At ille egressus. coepit praedicare. et diffamare sermonem. ita ut jam. non + posset palam Jesus in civitatem introire. sed foris in desertis locis esse. et conveniebant ad eum undique. Et iterum intravit Capharnaum post dies. et auditum est quod in domo esset. et confestim convenerunt multi. ita ut non caperet usque ad januam. et loquebatur eis verbum. Et venerunt ad eum. portantes in grabato paralyticum. inter quatuor. Et cum offerre eum non possent prae turba. nudaverunt tectum ubi erat Jesus. et patefacientes, submiserunt grabatum, in quo paralyticus jacebat. Cum vidisset autem Jesus fidem illorum, ait paralytico Fili dimissa sunt tibi peccata tua. Erant autem illic. quidam de Scribis sedentes et cogitantes in cordibus suis. Quid hic sic loquitur blasphemat. Quis potest dimittere peccata. nisi solus Deus. Quod statim, cognoscens Jesus spiritu suo, quod ita cogitarent intra se, dicit illis. Quid ista cogitatis in cordibus vestris. Quid est facilius dicere paralytico. Dimittuntur tibi peccata tua, aut dicere Surge tolle grabatum tuum et ambula. Ut autem sciatis. quia potestatem habet Filius hominis super terra dimittendi peccata, ait paralytico. Tibi dico surge tolle grabatum tuum et vade in domum tuam Et statim ille surrexit, et sublato grabato. abiit coram omnibus, ita ut admirarentur omnes. et honorificarent Deum dicentes. Quia numquam sic vidimus. Et egressus est iterum juxta mare, et omnis turba. veniebat ad eum et docebat eos. Et praeteriens vidit Levin Alphei, sedentem ad theloneum. et ait illi. Sequere me. Et surgens sequtus est eum. Et factum est, cum discumberet in domum ejus, multi publicani. et peccatores simul discumbebant cum Jesu et discipulis ejus, erant enim multi qui et secuti sunt + eum. Et Scribae et Pharisei, videntes eum, manducantem cum publicanis, et peccatoribus, dicebant discipulis ejus. Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat et bibit Magister vester. Hoc audito Jesus ait illis. Non opus habent sani medicum. sed qui male habent, non enim veni vocare justos, sed peccatores. Et erant discipuli Johannis, et Pharisaei jejunantes, et venerunt, et dixerunt illi. Quare discipuli Johannis et Phariseorum jejunant tui autem discipuli, non jejunant. Et ait illis Jesus. Numquid possunt filii sponsi, quamdiu sponsus cum illis est jejunare, quanto tempore secum habent sponsum, non possunt jejunare. Venient autem dies cum auferetur ab eis sponsus, et tunc jejunabunt in illis diebus. Nemo additamentum panni rudis, assuit vestimento veteri. ne auferat supplimentum novum, a veteri. et pejor + scissura fiat. Et nemo mittit vinum. novum. in utres veteres ne dirumpat vinum novum utres, et vinum effundetur, et utres peribunt, sed vinum novum in utres novos mittunt et ambo conservantur. Et factum est, ut sabbatis ambularet per sata et discipuli ejus iter facientes coeperunt vellere spicas. Pharisaei autem dicebant ei. Ecce quid faciunt discipuli tui + sabbatis quod non licet. Et ait illis. Non legistis, quid fecerit David. quando necessitatem habuit et esuriit ipse et qui cum eo erant. Quomodo introiit in domum Dei. sub Abiathar Sacerdotem, et panes propositionis manducavit, quos non licebat manducare, nisi solis + Sacerdotibus, et dedit eis qui cum eo erant. Et dicebat eis sabbatum propter hominem factum est. non + homo propter sabbatum. Itaque Dominus est Filius hominis. etiam sabbati. Et introivit iterum Jesus in Synagogam, et erat ibi homo. habens manum aridam. Et observabant eum. si sabbatis curaret ut accusarent illum. Et ait Jesus homini. qui habebat manum aridam Surge sta in medium. Et dixit ad illos +. Licet sabbatis benefacere. an male. animam salvam facere. an perdere. At illi tacebant. Et circumspiciens eos cum ira. contristatus est in caecitatem cordis eorum dixit homini. Extende manum tuam. Et extendit. et restituta est manus ejus. Exeuntes autem continuo. Pharisaei cum Herodianis consilium faciebant adversus eum. quomodo eum perderent. Jesus autem. secessit cum discipulis suis ad mare. et multa turba. a Galilea. et Judaea + secuta est eum. et ab Hierosolymis. et ab Idumea. et qui erant trans Jordanem. et circa Tyrum et Sidonem. multitudo magna. audientes. quanta + faciebat. venerunt ad eum. Et dixit discipulis suis ut navicula sivi deserviret. propter turbam. ne comprimerent eum. Multos enim sanabat. ita ut inruerent in eum. ut illum tangerent. et quodquod habebant plagas. Et spiritus inmundos. cum viderent illum procidebant ante eum. et clamabant dicentes. Quia tu es Filius Dei Et multum comminabatur eis. ne manifestarent illum. Et ascendens in montem. vocavit ad se quos voluit ipse. et venerunt ad eum. Et fecit duodecim ut + essent cum eo. et ut mitteret eos. praedicare Evangelium +. Et dedit illis potestatem curandi infirmitates. et eiciendi daemonia. Et imposuit Simoni nomen Petrus. et Jacobo Zebedaei. et Johannen fratrem Jacobi. et inposuit eis nomina. Boanerges. quod est filii tonitrui. et Andream. et Philippum. et Bartholomeum. et Mattheum. et Thomam et Jacobum Alphei. et Taddeum. et Simonem Cananeum. et Judam Scariothen. qui et tradidit eum. Et venerunt in domum. et convenit iterum turba. ita ut non possent. neque panem manducare. Et cum audissent de eo Scribe et ceteri + exierunt tenere eum. dicebant enim. Quoniam in furorem versus est. Et Scribae qui ab Hierosolymis descenderant. dicebant. Quoniam Beezebul habet. et quia in principem daemoniorum eicit daemonia. Et convocans eos in parabolis. dicebat illis. Quomodo potest Satanas. Satanan eicere. Et si regnum. adversus se dividatur. non potest stare regnum illud. Et si domus. adversus semetipsam dispertiatur. non potest domus illa stare. Et si Satanas. consurrexerit in semetipsum dispertitus est. et non potest stare. sed finem habet. Nemo potest vasa fortis ingressus in domum ejus diripere. nisi prius fortem alligaverit. et tunc domum ejus diripiet. Amen dico vobis. quia omne peccatum dimittitur filiis hominum. et blasphemiae quibus blasphemaverint verint qui autem blasphemaverit tin Spiritum sanctum. non habet remissionem in aeternum. sed reus erit aeterni judicii. Quoniam dicebant. spiritum immundum habet. Et venerunt mater ejus. et fratres ejus + foris stantes. miserunt ad eum vocantes eum. et sedebant circa eum turbae multae. et dicunt ei. Ecce mater tua. et fratres tui. et sorores tuae + stant foris quaerentes te. Et respondit + eis dicens. Quae est mater mea. aut qui sunt fratres mei. Et circumspiciens eos. circuitu qui in ejus sedebant ait. Ecce mater mea et fratres mei. Qui enim fecerit voluntatem Dei. hic frater meus. et soror et mater est. Et iterum coepit Jesus docere ad mare. et congregata est ad eum turba multa. ita ut in + navem ascendens. sederet in mari. et omnis turba. in litore + stabat. et docebat eos. in parabolis multa. et dicebat illis in doctrina sua. Audite. Ecce exiit. seminans. ad seminandum. et dum seminat. Aliud quidem cecidit circa viam. et venerunt volucres +. et comederunt illud. Aliud vero. cecidit super petrosa. ubi non habuit terram multam. et statim. exortum est. quia non habebat altitudinem terrae. Sole autem orto. extuavit. et eo quod non haberet radicem. exaruit. Et aliud. cecidit in spinis. et ascenderunt spinae. et suffocaverunt illud. et fructum non dedit. Et aliud cecidit in terram bonam. et dabat fructum ascendentem et crescentem. et afferebat. unum tricensimum et unum sexagensimum. et unum centensimum. Et dicebat. Qui habet aures audiendi audiat. Et cum esset singularis. interrogaverunt eum. hi. qui cum eo erant. cum duodecim dicentes. Quae est haec parabola. Et ait + illis. Vobis datum est scire mysterium regni Dei. illis autem qui foris sunt. in parabolis omnia fiunt ut videntes videant. et non videant. et audientes audiant. et non intellegant nequando convertantur. et dimittantur eis peccata. Et ait illis. Nescitis parabolam hanc. Et quomodo. omnes parabolas cognoscetis. Qui seminat verbum seminat. Hi autem sunt. qui circa viam seminati sunt +. qui neglegenter verbum suscipiunt, et cum audierint, continuo venit Satanas, et aufert verbum. quod seminatum est. in cordibus eorum. Et hi sunt similiter. qui super petrosa seminantur. qui cum audierint verbum. statim eum gaudio suscipiunt illud. et non habent radicem in se. sed temporales sunt. deinde orta tribulatione. et persecutione. propter verbum confestim scandalizantur. Et hi sunt. qui in spinis seminantur. qui verbum audiunt. et per sollicitudines saeculi hujus. et inlecebras divitiarum et ceterae concupiscentiae. introeuntes suffocant verbum. et sine fructu efficitur. Et hi sunt. qui super terram bonam seminati sunt qui audiunt verbum. et suscipiunt. et fructificant. unum tricensimum. unum sexagensimum. et unum centesimum. Et dicebat illis. Numquid accendunt lucernam. et ponunt eam sub modio. aut sub lecto. nonne ut super candelabrum ponatur. Non enim est aliquid absconditum. quod non manifestetur. nec factum est occultum. sed ut in palam veniat. Siquis habet aures audiendi audiat. Et dicebat eis. Videte quid auditis. In qua mensura mensi fueritis. remetietur vobis. et adicietur vobis credentibus. Qui enim habet. dabitur illi. et qui non habet. etiam quod habet auferetur ab illo. Et dicebat illis. Sic est regnum Dei. quemadmodum si homo. mittat semen in terram et dormiat. et exurgat nocte. ac die. et semen germinet. et increscat. dum nescit ille. Ultro enim terra fructificat. primum herbam. deinde spicam deinde plenum granum in spica. Et cum produxerit fructum. statim mittit falcem. quoniam adest messis. Et dicebat. Cui adsimilabimus regnum Dei. aut cui parabolae. comparabimus illud. Sicut granum sinapis. quod cum seminatum fuerit in terram. minus est omnibus. seminibus. quae sunt in terram. et cum seminatum fuerit. ascendit. et fit majus. omnibus holeribus. et facit ramos magnos. itaut possint sub umbra ejus. aves caeli habitare. Et talibus multis parabolis. loquebatur eis verbum prout poterant audire. sine parabola autem non loquebatur eis. seorsum autem. discipulis suis. disserebat omnia. Et ait illis in illa die. cum sero esset factum. Transeamus contra. Et dimissa turba. adsumserunt eum. itaut erat in navi. et aliae naves erant cum illo. Et facta est procella venti magna. et fluctus ascendebant in navi. itaut inpleretur navis. Et erat ipse in puppe. supra cervical dormiens. Et excitantes + eum. dicunt ei Magister. non ad te pertinet. quia perimus. Et exurgens comminatus est vento. et dixit mari. Sile obmutesce Et cessavit ventus. et facta est tranquillitas magna. Et ait illis. Quid timidi estis. quomodo nondum habetis fidem. Et timuerunt timore magno et dicebant ad alterutrum Quis putas est iste. quia et ventus et mare oboediunt ei. Et venerunt trans fretum + in regionem Gerasenorum. Et exeunte eo de navi. statim. occurrit ei homo de monumentis in spiritu inmundo. qui domicilium habebat in monumentis. et neque catenis jam. quispiam poterat cum ligare. quoniam sepe compedibus et catenis alligatus disrupisset catenas. et compedes comminuisset. nec quisquam poterat eum dominare. Et semper nocte ac die in monumentis. et in montibus erat. clamans. et concidens se lapidibus. Videns autem Jesum a longe. cucurrit. et. adoravit eum. et clamans voce magna. dixit. Quid mihi et tibi. Jesu Fili Dei Summi adjuro te per Deum. ne me torqueas. Dicebat enim illi. Exi spiritus inmunde. ab homine. Et interrogabat eum. Quod tibi nomen est. At ille respondit +. Legio mihi nomen est. quia multi sumus. Et depraecabatur eum multum. ne expelleret eos extra regionem. Erat autem ibi juxta montem grex magnus porcorum pascens. Et deprecabantur eum demonia dicentes. Mitte nos in porcos. ut in eos introeamus. Et concessit eis statim Jesus. Et exeuntes spiritus inmundi. introierunt in porcos et magno impetu grex praecipitatus est in mari. erant autem quasi duo milia. Et suffocati sunt in mare. Qui autem pascebant eos fugerunt. et nuntiaverunt in civitatem. et in agros. Et egressi sunt. videre quid esset factum, et venerunt ad Jesum. et vident illum quia a daemonio vexabatur sedentem vestitum. et sanae mentis. et timuerunt. Et narraverunt illis qui viderant. qualiter factum esset ei qui daemonium habuerat. et de porcis. Et coeperunt rogare eum ut discederet a finibus eorum. Cumque ascenderet in navem coepit eum deprecari. quia a daemonio vexatus fuerat ut esset cum illo. et non dimisit eum sed ait illi. Vade in domum tuam. ad tuos. et adnuncia illis. quanta tibi Dominus fecerit. et misertus est tui. Et abiit. et coepit praedicare in Decapoli, quanta fecisset ei Jesus. et omnes mirabantur. Et cum transfretasset Jesus. in navi rursus. convenit turba multa ad eum juxta + mare. Et ecce venit quidam Archisynagogus. nomine Jairus. et videns eum. procidit ad pedes ejus. et deprecabatur cum multum dicens. Quoniam filia mea. in extremis est. veni inpone manum super eam. ut salva sit. et vivat. Et abiit cum illo et sequebatur eum turba multa et comprimebant illum Et mulier quaedam quae erat in profluvio sanguinis. annis duodecim. quae + multa fuerat perpessa. a plurimis medicis et erogaverat omnia sua. et nihil profecerat. sed magis. deterius habebat. cum audisset de Jesu venit in turba retro. et tetigit vestimentum ejus. dicebat enim. Quia si vel vestimentum ejus tetigero. salva ero. Et confestim. siccatus est fons sanguinis ejus. et sensit in corpore. quod sanata esset a plaga. Et statim Jesus. cognoscens in semetipso virtutem quae exierat de eo conversus ad turbam ait +. Quis tetigit vestimenta mea. Et dicebant ei discipuli ejus. Vides turbam comprimentem te. et dicis. Quis me tetigit. Ipse autem circumspiciebat videre eam. quae hoc fecerat. Mulier autem timens et tremens. sciens. quod factum esset in se. venit. et procidit ante eum. et dixit ei. omnem veritatem. Jesus autem + dixit ei. Filia. fides tua te salvam fecit. vade in pace. et esto sana a plaga tua. Adhuc eo loquente. venerunt ab Archisynagogo. dicentes. Quia filia tua mortua est. quid ultra vexas magistrum. Jesus autem. audito hoc verbo. ait Archisynagogo. Noli timere. tantummodo crede. Et non ammissit quemquam sequi se nisi Petrum et Jacobum. et Johannem fratrem Jacobi. Et venit in domum Archisynagogi. et vidit turbam flentem. et hejulantem + multum. Et ingressus. ait eis. quid turbamini. et quid + fletis. Puella non est mortua. sed dormit. Et inridebant eum. Ipse vero ejectis omnibus. foras adsumpto patrem et matrem puellae. et eos qui cum eo erant. introiit + ubi erat puella jacens. Et tenens manum puellae. ait ei. Talitha. cumi. quod est interpretatum. Puella. tibi dico. surge. Et confestim surrexit puella. et ambulabat. erat autem annorum XII. et obstupuerunt omnes stupore magno. Et praecepit illis vehementer. ut nemo hoc sciret. et jussit illi dari manducare. Et egressus inde. abiit in patriam suam. et secuti sunt eum discipuli ejus. et facto sabbato. coepit docere in Synagoga. et multi audientes. admirabantur in doctrina ejus. dicentes. Unde huic haec omnia. et quae est haec sapientia quae data est illi quod virtutes tales per manus ejus efficiuntur. Nonne iste est faber filius Mariae frater Jacobi et Joseph et Judae. et Simonis. nonne et sorores ejus hic nobiscum sunt. Et scandalizabantur in illo. Et dicebat eis Jesus. Quia non est Propheta sine honore nisi in patria sua. et in cognatione sua. et in domo sua. Et noluit ibi virtutem ullam facere. nisi paucos infirmos curavit. inponens eis manibus. et mirabatur super incredulitate illorum. et circuibat Jesus castella. in circuitu docens. Et convocavit duodecim. et coepit eos mittere binos. et dedit eis potestatem. spirituum immundorum. et prohibuit eis ne quid tollerent in via. nisi virgam tantum. non peram. non panem. neque in zona aes. sed calciatos sandaliis. et ne induerentur duabus tunicis. Et dicebat eis. Quocumque introieritis in domum illic manete. donec exeatis inde. et quicumque non receperint vos. nec audierint vos. exeuntes inde excutite pulverem de pedibus vestris. in testimonium illis. Amen dico vobis. tolerabilius erit Sodomis. aut Gomoris in die judicii. quam illi civitati. Et exeuntes praedicabant. et unguebant oleo. multos aegros. et sanabantur.

Et audivit Herodes Rex. manifestum est enim factum nomen ejus. et dicebat Quia Johannes Baptista. resurrexit a mortuis. et propterea. operantur virtutes in illo. Alii autem dicebant Quia Helias est, Alii vero dicebant. Quia Propheta est. quasi unus ex Prophetis. Quo audito Herodes dicebat. Quem ego decollavi. Johannen. ipse resurrexit a mortuis. Ipse enim Herodes. misit et tenuit Johannen et alligavit eum. et misit in carcere +. propter Herodiadem. uxorem Philippi. fratris sui. quia duxerat eam. Dicebat enim Johannes Herodi. Non licet tibi habere uxorem fratris tui. Herodias autem. insidiabatur illi. et volebat eum occidere. et non poterat. Herodes enim. metuabat Johannem. sciens eum virum justum. et sanctum. et custodiebat eum. et audiens eum multa faciebat. et libenter eum videbat. Et cum dies oportunus accidisset. Herodes tempore natalis sui. cenam fecit Principibus. et Tribunis. et Primis Galileae.

Et cum introisset filia + Herodiadis. et saltasset. et placuisset Herodi. et his qui simul cum illo recumbebant. ait Rex puellae. Pete a me quod vis. et dabo tibi. et juravit illi. Quia quidquid a me petieris. dabo tibi. usque ad dimidium regni mei. Exiit autem puella. et dixit matri suae. Quid petam. Et illa dixit. Caput Johannis Baptistae.

Et ingressa continuo. cum festinatione ad Regem. petivit dicens. Volo. ut des mihi in disco. caput Johannis Baptistae. Et contristatus est Rex. propter jusjurandum autem. et propter simul recumbentes. noluit ei negare. sed confestim + misit speculatorem. et praecepit afferri caput ejus +. Isque abiens + decollavit eum in carcere. et attulit caput ejus in disco. et dedit illud puellae. puella autem dedit illud matri suae. Quo audito discipuli ejus venerunt. et tulerunt corpus ejus. et posuerunt illud in monumento. Et convenientes Apostoli ad Jesum renunciaverunt illi omnia quae egerant. et docuerant. Et ait illis Jesus +. Venite seorsum. in desertum locum. et requiescite pusillum. Erant enim qui veniebant. et rediebant. multi. et nec manducandi. spatium habebant. Et ascendentes in navi. abierunt in desertum locum. seorsum. Et viderunt eos abeuntes. et cognoverunt eos multi. et pedestres de omnibus civitatibus concurrerunt illuc. et praevenerunt eos. et convenerunt ad eum. Et exiens Jesus. vidit turbam multam et misertus est super eos. quia erant sicut oves non habentes pastorem. et coepit docere illos multa.

Et cum jam horae multae fierent. accesserunt ad eum discipuli ejus. dicentes. Quia + desertus est hic locus. et jam hora praeterivit. dimitte illos. ut euntes in proximas villas. et castella. emant sibi panes. quia quod manducent non habent +. Et respondens Jesus. ait illis. Date illis vos manducare. Et dixerunt ei. Euntes. emamus panes denariis ducentis. et dabimus eis manducare. Et dicit eis. ( sic ) Quod panes habetis. Ite et videte. Et cum cognovissent dixerunt ei Quinque panes et duos pisces. Et praecepit illis Jesus. ut facerent eos discumbere. omnes secundum contubernia super viride faenum.

Et discubuerunt per contubernia, plurimi per centenos. et per + quinquagenos. Et acceptis quinque panibus. et duobus piscibus aspiciens in caelum. benedixit. et fregit. et dedit discipulis suis. ut ponerent ante eos. et duos pisces divisit omnibus. Et manducaverunt omnes. et saturati sunt. Et sustulerunt reliquias fragmentorum duodecim cophinos. et de piscibus. Erant autem qui manducaverunt panes. quinque millia virorum. Et statim coegit discipulos suos. ascendere in + navem. ut praecederent eum trans fretum. ad Bethsaidam. dum ipse dimitteret populum. Et cum discessisset ab eis abiit in montem orare. Et cum sero esset factum. erat navis in medio mari. et ipse solus in terra. Et videns eos laborantes in remigando. erat enim ventus contrarius illis. et circa quartam vigiliam noctis. venit ad eos Jesus ambulans super mare. et volebat praeterire eos. At illi videntes eum ambulantem super mare. putaverunt phantasma esse. et exclamaverunt. omnes enim viderunt. et conturbati sunt. Et continuo locutus est ad eos. et dixit eis. Constantes estote. ego sum. nolite timere. Et ascendit ad illos in navem. et cessavit ventus. Et plus magis intra se stupebant et mirabantur +. non enim intellexerant de panibus. erat enim cor illorum. obcecatum. Et cum transfretassent. venerunt in terram Gennesareth. et adplicuerunt. Et egressis eis de navi continuo cognoverunt eum, et percurrentes universam regionem illam. coeperunt in grabatis. eos qui male habebant. circumferre. ubi audiebant eum esse. Et quocumque introibat in castella. vel in civitates. aut in villas. in plateis ponebant infirmos. et deprecabantur eum. ut vel fimbriam vestimenti ejus. tangerent. et quodquod tangebant eum. salvi fiebant. Et convenerunt ad eum Pharisei. et quidam de Scribis. qui venerant ab Hierosolymis. Qui cum vidissent. quosdam ex discipulis ejus. communibus manibus. idest non lotis manducare panes. vituperaverunt. Pharisaei enim. et omnes Judaei. nisi crebro laverint manus. non manducant. tenentes traditionem seniorum. et redeuntes a foro nisi baptizentur. non comedunt. et alia multa sunt quae tradita sunt illis servare. baptismata calicum. et urceorum. et erameniorum. et lectorum. Deinde interrogaverunt eum Pharisaei. et Scribae. Quare discipuli tui non sequuntur traditionem seniorum. sed non lotis + manibus manducant panem. At ille respondens. dixit eis. Bene prophetavit Esaias de vobis. hypocritis. sicut scribtum est. Populus hic. labiis me honorat. cor autem eorum. longe est a me. Sine causa autem me colunt. docentes doctrinas et praecepta hominum.

Relinquentes enim mandatum Dei observatis ea quae ab hominibus sunt tradita. baptismata urceorum. et calicum. et alia his similia multa facitis. Et dicebat illis. Bene inritum facitis mandatum Dei ut traditionem vestra statuatis +. Moyses enim dixit. Honora patrem tuum. et matrem tuam. Et qui maledixerit patri. aut matri. morte moriatur. Vos autem dicitis. Si dixerit homo. patri aut matri. Corban. quod est donum. quodcumque ex me tibi proderit. et ultra non dimittitis eum quicquam facere patri suo. aut matri. rescindentes verbum Dei. per traditionem vestram. quam tradidistis. et similia hujusmodi multa facitis. Et convocans omnem turbam. dicebat eis. Audite me omnes. et intellegite. Nihil est extra hominem. introiens in eum. quod possit eum coinquinare. sed quae procedunt de homine illa sunt quae communicant hominem. Si quis habet aures audiendi audiat. Et cum introisset in domum. a turba. interrogabant eum discipuli ejus. parabolam istam. Et ait illis. Sic et vos imprudentes estis. nondum intellegetis quia non omne quod extrinsecus est introiens in hominem non potest eum communicare. quia non introit in cor ejus. sed in ventrem. et in secessum exit. purgans omnes escas. Dicebat autem quia quae de homine exeunt. illa communicant hominem. Ab intus autem de corde hominum. procedunt cogitationes male. adulteria fornicationes. homicidia. furta. avaritia. nequitia. dolus. livido. inpudicitia. oculus malus +. blasphemia. superbia. et stultitia. Omnia haec mala. ab intus procedunt. et communicant hominem.

Et exsurgens inde abiit in fines Tyri. et Sidonis. et ingressus in domum neminem voluit scire. et non potuit latere. Sed continuo cum audisset mulier de eo cujus filia habebat spiritum inmundum intravit ad eum. et procidit ad pedes ejus. Erat autem mulier Gentilis, Syrophoenissa genere. Et rogabat eum. ut daemonium eiceret de filia ejus. Jesus autem ait illi. Sine prius saturari filios. non est enim bonum. sumere panem filiorum et mittere canibus. Ad illa respondit ei dicens. Utique Domine. nam et catelli sub mensa. comedunt de micis puerorum. Ad ille dixit ei. Vade propter hunc sermonem exiit daemonium de filia tua. Et cum abisset in domum suam invenit filiam suam jacentem supra lectum. Et daemonium exisse. Et iterum exiens de finibus Tyri. venit per Sidonem. ad mare Galileae. inter medios fines. Decapoli. Et offerunt ei surdum. et mutum. et deprecabantur eum. ut imponeret ei manum. Et adsumens eum a turba seorsum. misit digitos suos. in auriculas ejus. et expuens tetigit linguam ejus. et aspiciens in caelum. ingemuit. et ait illi. Eppheta. quod est adaperire. Et statim apertae sunt aures ejus, et solutum est vinculum linguae ejus. et loquebatur recte. Et praecepit eis. ne cui dicerent. Quanto autem eis praecipiebat. tanto magis illi plus praedicabant. et eo amplius ammirabantur dicentes. Bene omnia fecit. et surdos facit audire. et mutos loqui. In illis autem + diebus. iterum cum turba multa esset. et nec haberent quod manducarent. convocatis Jesus discipulis ait illis. Misereor turbae huic. quia ecce jam triduo mecum sunt. et non habent quod manducent. et si dimisero eos jejunos in domos suas. deficient in via. quidam enim ex eis. de longe venerunt.

Et responderunt ei discipuli ejus. Unde istos hic potest quisquam saturare panibus in solitudine. Et interrogavit eos Quod panes habetis. At illi dixerunt. Septem. Et praecepit turbae. discumbere super terram. Et accipiens septem panes. et gratias agens. fregit et dedit discipulis suis. ut apponerent ante eos. et apposuerunt turbis. Habuerunt autem et paucos pisciculos. et ipsos benedixit. et jussit adponi. Et manducaverunt et saturati sunt. et sustulerunt quod superaverat. de fragmentis. septem sportas. Erant autem qui manducaverunt. quasi quattuor milia. et dimisit eos. Et statim ascendit in navem cum discipulis suis. et venit in finibus Dalmanutha. Et exierunt Pharisaei. et coeperunt disceptare cum eo quaerentes ab illo signum de caelo temtantes eum.

Et ingemescens spiritu suo ait. Quid generatio ista signum quaerit. Amen. dico vobis. si dabitur generationi huic signum. Et relictis eis ascendens iterum navem. abiit trans fretum. et obliti sunt sumere panes. et nisi unum panem. non habebant secum in navi. Et praecepit eis dicens Videte et cavete a fermento Pharisaeorum. et a fermento Herodis. Et cogitabant inter se invicem dicentes. Quia panes non habemus. Quo cognito Jesus. ait illis. Quid cogitatis. quia panes non habetis. nondum cognoscitis. nec intellegitis. adhuc caecatum habetis cor vestrum. oculos habentes. non videtis. et aures habentes non auditis. Nec recordamini quando quinque panes fregi. in quinque milia. et quod cophinos fragmentorum plenos sustulistis. Et dixerunt ei Duodecim Quando autem et septem panes. in quattuor milia. quot sportas plenas fragmentorum tulistis. Ad illi dixerunt + Septem. Et ait + illis. Quare ergo nondum intellegitis. Et venerunt in Bethania, et obtulerunt ei caecum. et rogabant eum ut illum tangeret. Et adprehendens manum caeci. eduxit eum foras extra castellum. et expuens in oculos ejus. impositis manibus suis. interrogavit eum si aliquid videret.

Et aspiciens ait. Video homines. velut arbores ambulantes. Deinde iterum imposuit manus super oculos ejus. et fecit eum videre. et restitutus est ita ut videret omnia clare. Et dimisit eum in domum suam dicens. Vade in domum tuam. et si in castella introieris nemini dixeris. Et profectus est Jesus et discipuli ejus. in castella Caesareae Philippi. et in via interrogabat discipulos suos dicens eis. Quem me dicunt esse homines. Illi autem responderunt dicentes. Johannem Baptistam. alii autem Heliam. alii vero quasi unum ex Prophetis. Tunc dicit discipulis suis. Vos vero quem me dicitis esse. Respondens autem Petrus ait ei. Tu es Christus. Et comminatus est eis. ne cui dicerent de illo. Et coepit docere eos. quoniam oportet Filium hominis multa pati. et reprobari a Senioribus. et a summis Sacerdotibus. Et ab Scribis. et occidi. et post tres dies resurgere. Et palam verbum loquebatur.

Et adprehendens eum Petrus. coepit increpare eum. Jesus conversus. et videns discipulos suos, comminatus est Petro. dicens. Vade retro me Satana. quoniam non intellegis quae Dei sunt. sed quae sunt hominum. Et convocata ad se turba cum discipulis suis dixit eis. Si quis vult post me + sequi. abneget semetipsum et tollat crucem suam. et sequatur me. Qui enim voluerit animam suam salvam facere. perdet eam. qui autem perdiderit animam suam propter me. et Evangelium. salvam faciet eam. Quid enim proderit homini. si lucretur totum mundum. et detrimentum faciat animae suae. Aut quid dabit domo commutationem + pro anima sua. Qui enim me confusus fuerit et mea verba in generatione ista adultera et peccatrice. et Filius hominis confundet eum. cum venerit in gloria Patris sui cum Angelis sanctis. Et dicebat illis. Amen dico vobis quia sunt quidam de hic stantibus. qui non gustabunt mortem. donec videant regnum Dei. venientem in virtute. Et post dies sex adsumpsit Jesus Petrum. et Jacobum, et Johannem. et duxit illos in montem excelsum seorsum solos. et transfiguratus est coram ipsis. Et vestimenta ejus facta sunt splendentia candida nimis. velut nix. qualia fullo. super terram non potest candida facere. Et apparuit eis Helias cum Moyse, et erant coloquentes cum Jesu. Et respondens Petrus. ait ad Jesum. Rabbi bonum est nos hic esse. et si vis faciamus tabernacula tria. tibi unum et Moysi unum. et Heliae unum. Non enim sciebat quid diceret. erant enim timore exterriti. Et facta est nubes obumbrans eos. et venit vox de nube dicens. Hic est Filius meus dilectus ipsum audite. Et confestim circumspicientes. neminem amplius viderunt secum nisi Jesum tantum. Descendentibus autem illis de monte. praecepit eis. ne cui enarrarent quae viderant. nisi cum Filius hominis a mortuis resurrexerit. Et verbum continuerunt aput seipsos. conquirentes quid esset cum a mortuis resurrexerit. Et interrogabant eum dicentes. Quid ergo dicunt Scribae +. quia Heliam oportet primum venire. Qui respondens ait illis. Helias cum venerit primo restituet omnia. et quomodo scribtum est in Filium hominis. ut multa patiatur. et contemnatur. Sed dico vobis. quia et Helias jam venit. et fecerunt illi. quaecumque voluerunt. sicut scribtum est de eo. Et veniens ad discipulos suos. vidit turbam multam circa eos. et Scribas altercantes cum eis. Et confestim. omnis populus videns eum. stupefactus est. et adcurrentes adoraverunt eum. Et interrogavit illos. Quid inter vos conquiritis.

Et respondens unus de turba dixit. Magister attuli filium meum ad te. habentem spiritum mutum, qui ubicumque eum adprehenderit. allidit eum et spumat. et stridet dentibus suis + et arescit. et dixi discipulis tuis. ut eicerent illum. et non potuerunt. Et respondens eis. dixit. O generatio incredula. quamdiu aput vos ero. quamdiu vos patiar. adferte illum ad me. Et attulerunt eum ad illum. Et cum vidisset eum spiritus inmundus, statim conturbavit eum. et cadens in terram. volutabatur spumans. Et interrogavit Jesus patrem pueri dicens. Quantum temporis est. ex quo ei hoc accidit. At ille ait. Ab infantia. Nam frequenter eum. et in ignem misit. et in aquam. ut perderet eum. sed si quid potes adjuva nos. et miserere nobis. Jesus autem ait illi. Si potes credere. omnia possibilia sunt credenti. Et continuo, exclamans pater pueri cum lacrimis dixit. Credo Domine adjuva incredulitatem meam. Cum autem vidisset Jesus. quia concurrit turba. comminatus est spiritui inmundo. dicens illi. Surde et mute spiritus ego tibi praecipio. exi ab eo. et amplius ne introeas in eum. Et clamans et multum discerpens eum. exiit ab eo. et factus est sicut mortuus. ita ut multi dicerent. quia mortuus est. Jesus autem tenens manum ejus. elevavit eum. et surrexit.

Et cum introisset in domum. discipuli ejus. secreto interrogabant eum dicentes. Quare nos. non potuimus cicere eum. Et dixit illis. Hoc genus in nullo potest expelli nisi in oratione et jejunio. Et inde profecti iter faciebant per Galileam. et non volebat quemquam scire. Docebat autem discipulos suos. et dicebat illis. Quoniam Filius hominis tradetur in manus hominum. et occident eum. et occisus. tertia die resurget. At illi. ignorabant. hoc verbum. et timebant eum interrogare. Et venit in Capharnaum. Et domum ingressus interrogabat eos Quid in via cum alterutro tractabatis. At illi tacebant. inter se enim + conquirebant. quis esset illorum major. Et residens vocavit. XII. et ait illis. Si quis vult primus esse. erit omnium novissimus. et omnium minister. Et accipiens puerum. statuit eum in medio eorum et conplexus eum. dixit illis. Quisquis unum ex hujusmodi pueris. receperit in nomine meo. me recipit. et quicumque me recipit. recipit eum qui me misit. Respondit autem illi Johannes dicens. Magister vidimus quendam in nomine tuo eicientem daemonia. et prohibuimus eum. quia non sequitur nos. Jesus autem dixit Nolite prohibere eum. nemo est enim qui faciat virtutem in nomine meo. et possit cito male loqui de me. Qui enim non est adversus vos. pro vobis est. Quicumque enim. potum dederit vobis. calicem aquae frigidae in nomine meo. quia Christi estis. amen dico vobis non perdet mercedem suam. Et quicumque scandalizaverit unum ex his pusillis. credentibus in me. bonum est. illi magis. si circumdaretur mola asinaria collo ejus. et in mare mitteretur. Et si scandalizaverit te manus tua. abscide illam. bonum est tibi debilem introire in vitam. quam duas manus habentem. mitti in gehennam in ignem inextinguibilem. ubi vermis eorum non moritur. Et si pes tuus scandalizat te. abscide eum. bonum est tibi clodum introire in vitam. quam duos pedes habentem mitti in gehennam in ignem inextinguibilem. ubi vermis eorum non moritur. et ignis non extinguitur. Quod si oculus tuus scandalizat te. eice eum, bonum est tibi unum oculum habentem introire in regnum Dei. quam duos oculos habentem mitti in gehennam ignis. ubi vermis eorum non moritur. et ignis non extinguitur. Omnis enim igne salietur. et omne sacrificium sale salietur. Bonum est sal. quod si sal insulsum fuerit. in quo condietur. Habete in vobis salem, et pacem habete inter vos. Et inde exsurgens venit in fines Judeae trans Jordanen. et conveniunt iterum turbae ad eum. et sicut consueberat. iterum docebat eos. Et accedentes Pharisaei. interrogabant eum. Si licet homini uxorem dimittere. temtantes eum. At ille respondens. dixit eis. Quid vobis praecepit Moyses. Qui dixerunt. Moyses permisit libellum repudii scribere. et dimittere. Et respondens Jesus ait illis. Adversus duritiam cordis vestri. scribsit vobis Moyses. praeceptum istud. Ab initio autem creaturae. masculum et feminam fecit Deus +. Propter hoc relinquet homo patrem suum. et matrem suam +. et adhaerebit uxori suae. et erunt duo in carne una. Itaque jam non sunt duo sed una caro. Quod ergo Deus junxit. homo non separet. Et in domo iterum discipuli ejus de eodem sermone interrogaverunt eum. Et dixit illis. Quicumque dimiserit uxorem suam et aliam duxerit. adulterium committit super eam. Et si mulier dimiserit virum suum. et alio nupserit moechatur. Et offerebant illi parvulos. ut eos tangeret. Discipuli autem ejus comminabantur offerentibus. Quos cum videret Jesus. indignatus est. et ait illis. Sinite parvulos venire ad me. et nolite prohibere eos. talium est enim regnum Dei. Amen dico vobis. Quicumque non receperit regnum sicut parvulus. non intrabit in illud. Et convocans eos. inponens manus super illos benedicebat eos. Et cum egressus esset. in viam procurrens quidam genu flexo ante eum rogabat eum dicens +. Magister bone quid faciam. ut vitam aeternam possideam. Jesus autem dixit ei. Quid me dicis bonum. Nemo bonus. nisi unus Deus. Haec praecepta nosti. Non moecaveris. Non falsum testimonium dices. Non fraudem facies. Honora patrem tuum. et matrem tuam +. At ille respondens ait illi. Magister haec omnia observavi a juventute mea. Jesus autem intuitus eum. dilexit eum. et dixit illi. Unum tibi deest. vade vende omnia tua. et da pauperibus. et habebis thensaurum in caelo. et veni sequere me. Ad ille contristatus in hoc + verbo. abiit tristis. erat enim habens divitias multas. Et circumspiciens Jesus. ait discipulis suis. Quam difficile qui pecunias habent. in regnum Dei introibunt. Discipuli autem ejus + mirabantur in verbis ejus. At Jesus. iterum respondens. ait illis. Filioli quam difficile est confidentes in pecuniis. in regnum Dei introire. Facilius est. camelum per foramen acus transire. quam divitem intrare in regnum Dei. Ad illi eo amplius mirabantur. dicentes ad semetipsos. Et quis potest salvus fieri. Et intuens eos Jesus. Aput homines impossisibile est. apud Deum autem possibile est. omnia enim possibilia sunt apud Deum. Coepit autem Petrus dicere ei. Ecce nos dimisimus omnia. et sequenti sumus te. Quibus respondens Jesus ait. Amen dico vobis. Nemo est qui relinquat domum. aut fratres. aut sorores. aut matrem aut patrem. aut uxorem. aut filios. aut possessiones propter me. et propter Evangelium. qui non accipiat centuplum nunc in tempore isto. domos et fratres. et sorores. et matrem. et filios. et agros. cum persecutionibus. in saeculo futuro vitam aeternam. Multi autem erunt primi novissimi. et novissimi primi.

Erant autem in via. ascendentes in Hierosolymam. et praecedebat illos Jesus. et mirabantur. et sequentes eum timebant. Et adsumens iterum duodecim coepit illis dicere. quae essent ei ventura. Quia ecce ascendimus Hierosolyma. et Filius hominis tradetur Principibus Sacerdotum. et Scribis +. et condemnabunt eum morte. et tradent eum gentibus. et inludent eum. et conspuent in eum. et flagellabunt eum et interficient eum. et tertia die resurget.

Et accesserunt ad eum Jacobus et Johannes. filii Zebedaei dicentes. Magister. volumus ut quodcumque a te petierimus. facias nobis. Jesus autem dixit eis. Quid vultis ut faciam vobis. Illi autem dixerunt ei +. Da nobis. ut unus ad dexteram tuam. et alius ad sinistram tuam. sedeamus in gloria tua. Jesus autem. ait eis. Nescitis quid petatis. potestis bibere calicem quem ego bibiturus sum. aut baptizare baptismum. quo ego baptizor. At illi dixerunt ei. Possumus. Jesus autem ait eis. Calicem quidem quem ego bibo. bibetis. et baptismum quo ego baptizor. baptizamini. sedere autem ad dexteram meam. aut ad sinistram non est meum dare vobis sed quibus paratum est. Et audientes decem. coeperunt indigne ferre de Jacobo et Johanne. Jesus autem vocans eos. ait illis. Scitis quia hi. qui videntur praeesse gentibus. dominantur eis. et Principes eorum potestatem illorum habent. Non ita est + in vobis. sed quicumque voluerit major esse + in vobis +. erit vester minister. et quicumque voluerit in vobis primus esse erit omnium servus.

Nam et Filius hominis non venit ministrari. sed ministrare +. et dare animam suam redemtionem pro multis. Et venerunt in Jericho. et proficiscente eo inde cum discipulis + suis. et plurima turba. ecce quidam caecus filius Timei. Bar-timaeus. sedebat juxta viam mendicans. Qui cum audisset. quia Jesus Nazarenus est. coepit clamare et dicere. Jesu Fili David. miserere mei. Et comminabantur illi multi. ut taceret. At ille. multo magis clamabat. Fili David miserere mei. Et stans Jesu jussit eum vocari. Et vocaverunt caecum. dicentes ei. Bono animo esto. surge vocat te. Qui projecto vestimento suo. exiliens venit ad Jesum. Et respondens dixit illi Jesus. Quid vis faciam tibi. Caecus autem dixit ei. Rabboni. ut videam. Jesus autem ait illi. Vade fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit. et sequebatur eum in via.

Et cum adpropinquaret Hierosolyma + in Bethfage. et Bethania. ad montem Oliveti. misit duos ex discipulis suis. et ait illis. Ite in castellum, quod est contra vos. et statim introeuntes in eum. illic invenietis pullum ligatum. super quem nemo adhuc hominum sedit. solvite illum et adducite. Et si quis vobis dixerit. Quid solvitis pullum + Dicite quia Domino necessarius est. et continuo illum dimittet huc.

Et abeuntes invenerunt pullum ligatum. ante januam foris. in bivio. et solverunt eum. Et quidam de illic stantibus dicebant illis. quid facitis. solventes pullum. At illi dixerunt eis. sicut praeceperat illis Jesus. et dimiserunt eos. et adduxerunt pullum ad Jesum. et inposuerunt illi vestimenta sua. et sedit super eum. Multi autem vestimenta sua straverunt in via. alii autem frondes cedebant de arboribus. et sternebant in via. Et qui praeibant. et qui sequebantur. clamabant dicentes. Osanna. Benedictus qui venit in nomine Domini. Benedictum est regnum quod venit. Patris nostri David. Osanna in excelsis. Et cum introisset + Jesus Hierosolyma in templum circumspexit omnia. et cum jam sera esset hora. exiit in Bethaniam. cum duodecim discipulis +. Et alia die cum exirent a Bethania. esuriit. Et cum vidisset a longe arborem ficus habentem folia. venit quasi aliquid inventurus in ea.

Cum autem venisset ad eam. nihil invenit in ea nisi folia. non enim erat tempus ficorum. Et respondens dixit ei. Numquam amplius in aeternum quisquam ex te fructum manducet. Et audiebant discipuli ejus. Et venerunt iterum Hierosolymam. Et cum introisset Jesus in templum. coepit eicere vendentes. et ementes in templo. et mensas nummulariorum. et cathedras vendentium columbas evertit. Et non sinebat ut quisquam transferret vas per templum. et docebat dicens eis. Nonne scribtum est. Quia domus mea domus orationis vocabitur. omnibus gentibus. Vos autem fecistis eam speluncam latronum. Quo audito Principes Sacerdotum. et Scribae quaerebant quomodo eum perderent. timebant enim eum. quoniam universus populus admirabatur super doctrina ejus. Et cum vespera facta esset egrediebatur de civitate. Et cum mane transirent. viderunt arborem ficus aruisse a radicibus. Et recordatus Petrus ait illi. Rabbi. ecce arbor ficus quam maledixisti aruit.

Et respondens Jesus ait illis. Habete fidem Dei. amen dico vobis. quia quicumque dixerit monti huic. Tollere hinc. et mittere in mare. et non haesitaverit in corde suo. sed crediderit. quia quodcumque dixerit fiat. fiet ei. Propterea dico vobis. Omnia quaecumque orantes petieritis. credite quia accipietis. et venient vobis. Et cum stabitis ad orationem dimittite si quid habetis adversus aliquem ut et Pater vester qui in caelis est. dimittat vobis peccata vestra. Quod si vos non dimiseritis. nec Pater vester qui in caelis est dimittet vobis peccata vestra. Et venerunt iterum Hierosolymam. et cum in templo ambularet. venerunt ad eum Summi Sacerdotes. et Scribae. et Seniores. et dixerunt ei. In qua potestate haec facis. et quis tibi dedit hanc potestatem. ut haec facias. Jesus autem respondens ait illis. Interrogo vos et ego unum verbum. respondete + mihi. et dicam vobis in qua potestate haec faciam. Baptismum Johannis. de caelo erat. an ex hominibus. respondete mihi. At illi cogitabant intra se dicentes. Si dixerimus De caelo. dicet nobis. Quare ergo non credidistis ei. Si autem dixerimus Ex hominibus timemus populum. omnes enim sciebant +. quia vere Propheta erat Johannes. Et respondentes dixerunt ad Jesum. Nescimus. Et Jesus dixit illis. Neque ego dico vobis in qua potestate haec facio. Coepit autem illis in parabolis loqui. Vineam plantavit homo. et circumdedit saepe et fodit lacum. et aedificavit turrem. et locavit eam agricolis. et peregre profectus est. Et misit ad agricolas in tempore servum. ut ex fructibus vineae darent illi. Qui appreensum eum caeciderunt. et remiserunt vacuum. Et iterum misit ad illos alium servum. et illum in capite vulneraverunt. et contumeliis adfecerunt. Et rursum.

Mutilus est hoc loco codex argenteus integro quaternione; quae enim legimus in Vulgatis a cap. XII, vers. 5, usque ad XIII, vers. 32, hic desiderantur: incuria ne compactoris, an alterius piaculo, incertum. Ad postrema illa verba Et rursum, quae adversam paginam claudunt, subtus in limbi angulo adposita est nota Q. XLVI., quam excipit post alias totidem Q. XLVIII; deinde sic continuatur series Evangelii hujus.

Mutilus est hoc loco codex argenteus integro quaternione; quae enim legimus in Vulgatis a cap. XII, vers. 5, usque ad XIII, vers. 32, hic desiderantur: incuria ne compactoris, an alterius piaculo, incertum.

Mutilus est hoc loco codex. argenteus integro quaternione. Quae enim legimus in Vulgatis a cap. XII, vers. 5, usque ad XIII, vers. 32, hic desiderantur: incuria ne compactoris, an alterius piaculo, incertum.

Mutilus est hoc loco codex argenteus integro quaternione; quae enim legimus in Vulgatis a cap. XII, vers. 5, usque ad XIII, vers. 32, hic desiderantur: incuria ne compactoris, an alterius piaculo, incertum.

Mutilus est hoc loco codex argenteus integro quaternione; quae enim legimus in Vulgatis a cap. XII, vers. 5, usque ad XIII, vers. 32, hic desiderantur: incuria ne compactoris, an alterius piaculo, incertum. . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . nemo scit. neque Angeli in caelo. neque Filius. nisi Pater. Videte ergo. vigilate et orate. nescitis enim quando tempus sit. Sicut homo peregre profectus. relinquit domum suam. data servis suis potestate. cujusque operis. et osteario praecepit ut vigilaret. Vigilate ergo. nescitis enim. quando Dominus domus veniat. sero. an media nocte. an galli cantu. an mane. ne cum venerit. repente inveniat vos dormientes. Quod autem vobis dico. omnibus dico. Vigilate. Futurum autem. erat Pascha. et azyma post biduum. et quaerebant Summi Sacerdotes. et Scribae. quomodo eum dolo tenerent et occiderent. Dicebant enim. Non in die festo. ne forte tumultus fiat in populo. Et cum esset Jesus in Bethania. in domo Simonis leprosi. recumbente eo. venit mulier. habens alabastrum unguenti. nardi pistici multum praetiosi. et frangens alabastrum. effudit super caput ejus. Erant autem quidam indigne ferentes intra semetipsos et dicentes. Ut quid ista perditio unguenti facta est. Poterat enim venundari unguentum istud. plusquam trecentis denariis. et dari pauperibus. Et fremebant in eam. Jesus autem dixit illis. Sinite eam. quid illi molesti estis? Bonum opus operata est in me. semper enim pauperes habetis vobiscum. et cum volueritis. potestis illis bene facere. me autem non semper habebitis Quod habuit haec fecit. praevenit enim ungere corpus meum. in sepulturam. Amen dico vobis. quod ubicumque praedicatum fuerit hoc Evangelium in universum mundum. et quod fecit haec dicetur in memoriam ejus. Et Judas Schariothe unus de duodecim abiit ad Principes Sacerdotum. ut eum traderet eis. Ad illi audientes. gavisi sunt. et promiserunt ei pecuniam dare. et quaerebat quomodo illum oportune traderet. Et primo die Azymorum. quando Pascha immolabant. dixerunt ei discipuli ejus. Quo vis eamus et paremus tibi ut manduces Pascha. Et misit duos ex discipulis suis. Et dixit eis. Ite in civitatem. et occurret vobis homo vas aquae bajulans. Sequimini eum. Et quocumque introierit. Dicite domino domus. Magister dicit. Ubi est refectio mea. ut cum discipulis meis manducem Pascha. Et ipse vobis demonstrabit. cenaculum grande stratum paratum. et illic praeparate nobis. Et abierunt discipuli ejus. et venerunt in civitatem. et invenerunt sicut dixerat illis. et praeparaverunt Pascha. Vespere autem facto venit cum duodecim.

Et discumbentibus eis. et manducantibus. ait Jesus. Amen dico vobis. quia unus ex vobis me tradet. qui manducat mecum. At illi coeperunt contristari. et dicere singuli. Numquid ego sum. et alius. Numquid ego. Quibus ipse ait. Unus ex duodecim. qui manum mittit mecum in catino. Verumtamen Filius hominis. vadit sicut scribtum est de eo. vae autem homini illi. per quem Filius hominis tradetur. bonum ei erat. si natus non fuisset homo ille. Et manducantibus illis. accepit Jesus panem. et benedicens. fregit et dedit eis. et ait. Sumite. Hoc est enim Corpus meum. Et accepto calice. gratias agens. dedit eis. et biberunt ex illo omnes. Et ait illis. Hic est Sanguis meus novi testamenti. qui pro multis effundetur. Amen dico vobis. quia non adiciam bibere de generatione vitis hujus. usque in diem illum. cum illud bibam novum in regno Dei. Et hymno dicto. exierunt in montem Oliveti. Et ait eis Jesus. Quia omnes scandalizabimini in me. quia scribtum est. Percutiam pastorem. et dispargentur oves. Sed posteaquam resurrexero. praecedam vos in Galileam. Petrus autem ait ei. Et si omnes scandalizati fuerint. sed ego non.

Et ait illi Jesus. Amen dico tibi quia hac nocte priusquam bis gallus cantet. ter me negavis. At ille amplius loquebatur. Et si oportuerit me mori tecum. non te negabo. Similiter autem et omnes dixerunt. Et venerunt in locum, cui nomen est. Gethsemani Et ait discipulis suis. Sedete hic donec orem. Et adsumsit Petrum. et Jacobum. et Johannem secum. et coepit pavere et taedere. et anxiari. Et ait illis. Tristis est anima mea usque ad mortem. sustinete hic et vigilate. Et cum processisset paululum. procidit super terram. et orabat ut si fieri posset. transiret ab eo hora illa. et dixit. Abba Pater. omnia possibilia tibi sunt. transfer calicem hunc a me. sed non quod ego volo. sed quod tu vis. Et venit. et invenit eos dormientes Et ait Petro. Simon dormis. non potuisti una hora vigilare. Vigilate et orate. ne intretis in temtationem. Spiritus quidem promtus. caro autem infirma. Et iterum abiit orare eundem sermonem dicens. Et reversus denuo. invenit eos dormientes. erant enim oculi eorum gravati. et ignorabant quid ei responderent. Et venit tertio et ait illis. Dormite jam. et requiescite. Adest finis, venit hora. Ecce traditur filius hominis in manus peccatorum. Surgite eamus. ecce adpropinquavit qui me tradet.

Et confestim adhuc eo loquente. venit Judas Scarioth. unus ex duodecim. et cum illo multitudo. cum gladiis et fustibus. a Summis Sacerdotibus. et ab Scribis. et a Senioribus. Dederat autem eis traditor ejus signum dicens. Quem osculatus fuero ipse est. tenete eum. et ducite firmissime. Et cum venisset. statim accedens ad eum. ait. Rabbi. et osculatus est cum. At illi. manus injecerunt in eum. et tenuerunt eum. Unus autem de circumstantibus. evaginato gladio. percussit servum Principis Sacerdotum. et amputavit illi auriculam dextram. Et respondens Jesus ait illis. Tamquam ad latronem venistis cum gladiis et fustibus conprehendere me.

Cottidie eram aput vos. docens in templo. et non me tenuistis. Sed ut inpleantur Scribturae.

Et relinquentes eum omnes fugerunt. Adulescens autem quidam sequebatur illum. amictus sindone. sicut erat nudus. et tenuerunt eum. Ad ille relicta sindone. nudus fugit ab eis. Et adduxerunt Jesum ad Principem Sacerdotum. et convene . . . . . . . . .

Mutilus est codex pagina integra, scilicet a versu 53 usque ad 62.

Jesus autem dixit illi. Ego sum. et videbitis Filium hominis sedentem ad dexteram virtutis. et venientem. cum nubibus caeli.

Princeps autem Sacerdotum scindens vestimenta sua ait. Quid adhuc egemus testibus. Audistis blasphemiam. quid vobis videtur. Et omnes condemnaverunt eum esse reum mortis. Et coeperunt quidam conspuere in facie ejus. et colaphis eum caedere. et dicere ei. Prophetiza nobis. Et ministri. libenter alapis eum caedebant.

Et cum esset Petrus in atrio deorsum venit ad eum una ex ancillis Summi Sacerdotis. et cum vidisset Petrum calefacientem se aspiciens illum ait. Et tu cum Jesu Nazareno eras. At ille negavit dicens. Neque scio. neque novi quid d . . . . . . .

Et exiit foris ante atrium et gallus cantavit. Rursus autem cum vidisset illum ancilla coepit dicere circumstantibus Quia hic ex illis est. At ille iterum negavit. Et post pus . . . . .

Caeterae duae lineae, quae adversam paginam implent, imperceptibiles sunt, quodque magis desiderandum, reliqua omnia periere.

CODEX CORBEIENSIS. CAP. I.

2. Ecce mitto Angelum meum ante te, et ante faciem tuam; qui praeparabit viam meam ante te. 5. omnis regio Judaeae +, et omnes Jerosolymitae.

10. descendentem super illum, et manentem. Et vox de caelis: Tu, es Filius meus carissimus.

12. Et protinus Spiritus tulit eum in deserto. 13. Omittit et quadraginta noctibus.

14. praedicans Evangelium Dei. 15. Quoniam adimpleta sunt tempora, et appropiavit. 18. protinus, relictis omnibus.

19. et ipsos in navicula aptantes retia. 24. Scio te, quis sis +, Sanctus Dei. 27. Mirati sunt omnes, et conquirebant, quae nam esset haec doctrina potestatis? et quoniam spiritibus immundis imperat. 28. Et exiit rumor iste in omnem regionem Galilaeae. 29. Egressus autem de Synagoga Jesus, venit in domum, etc.

30. et retulerunt illi de illa. 32. ad eum male habentes variis languoribus, et daemoniis apprehensum. 33. et omnis civitas conveniebat.

34. curabat multos male habentes variis languoribus, et qui daemonia habebant. ejiciebat illa. 36. Et consecuti sunt illum Simon, etc. 39. et in omnibus finibus Galilaeae. 40. leprosus deprecans eum, et dicens: Domine, si vis, potes me mundare. Et iratus, extendens manum suam, et tangens eum, dixit: Volo, etc.

43. et statim dimisit illum. 44. ostende te Sacerdotibus. CAP. II.

2. ita ut non caperet usque ad januam. 4. nudaverunt tectum, ubi erat Jesus; et summiserunt grabbatum, in quo jacebat paralyticus. 12. Numquam taliter vidimus.

14. vidit Jacobum Alphei. 15. factum est discumbentibus illis in domo ejus . . . multi, qui + et secuti erant eum.

16. Quare cum publicanis, et peccatoribus manducat, omisso, Magister vester?

18. Omittit, tui autem discipuli non jejunant? 21. Nemo autem adsumentum novum panni adsuit vestimento, etc.

22. alioquin disrumpit vinum utres; et vinum, et utres peribunt.

23. Factum est autem iterum eum sabbatis transire per segetem: discipuli vero ejus coeperunt vellere spicas, et manducare. 24. Ecce, quid faciunt sabbatis discipuli tui, quod non licet illis? 25. Nec hoc legistis, quid fecerit David?

26. nisi Sacerdotibus. 27. omittitur. 28. Dico autem vobis: Filius hominis, Dominus est etiam sabbathi. CAP. III.

5. et restituta est manus ejus statim. 6. adversus eum, ut illum perderent. 9. ne conprimeret eum multitudo.

12. et comminabatur eis, ne eum manifestarent; sciebant enim eum.

15. Dedit eis potestatem curandi valetudines. 18. et Lebbaeum, non Taddeum. 19. Judam Scarioth. 20. ita ut non possent manducare panem.

21. Et cum audissent de eo Scribae, et caeteri, exierunt tenere eum; dicebant enim, quoniam exsentiat eos. 22. quoniam Beelsebub habet Principem daemoniorum, et per eum ejecit daemonia.

26. Et si Satanas Satanam expellit, divisus super se, regnum ejus non potest stare, sed finem habet. 32. Ecce mater tua, et fratres tui, et sorores tuae foris quaerunt te. CAP. IV. 1. ita ut in navem ascendens, sederet proxime littus, et turba stabat in littore.

4. dum seminat, aliquid cecidit secus viam, et venerunt aves, et comederunt ea. 7. et increscentibus spinis, suffocatum est, et fructum non dedit. 8. fructum ascendentem, et crescentem, unum tricesimum, et aliud sexagesimum, aliud vero centesimum. 9. Et dicebat: Qui habet aures, audiat, et intelligens, intelligat. 10. interrogaverunt eum discipuli ejus, quae esset haec parabola? 11. nosse mysterium Dei; illis autem, qui foris sunt, in parabolis dicitur. 15. Hi autem, qui sunt circa viam, quibus seminatur verbum. 19. et sollicitudines victus, et delectationes mundi, incedentes, suffocant verbum, et sine fructu efficiuntur +.

20. unum tricesimum, et unum sexagesimum, unum vero centesimum. 21. Numquid accenditur lucerna.

22. Non enim est absconditum, sed ut manifestetur, neque factum est occultum, sed, ut in palam veniat. 34. seorsum autem discipulis exsolvebat eas. Et.

39. Comminatus est vento et mari: et dixit Obmutesce. Et cessavit.

40. Quisnam hic est, cui mare et venti obaudiunt. CAP. V.

7. Jesu, Fili Dei Summi +? adjuro te per Deum vivum. 10. Et deprecabantur eum spiritus immundi multum, ne expelleret eos de regione.

13. Et statim Dominus Jesus misit illos in porcos. 15. vestitum, et sanae mentis sobrium, et timuerunt.

19. Jesus autem non permisit ei.

21. Et cum transfretasset ultra iterum Jesus, convenit ad illum turba multa circa mare. 22. Et venit quidam Archisynagogus, et vidit eum, et procidit ad pedes ejus. Omittit, nomine Jairus. 23. veniens, tange eam de manibus tuis, ut salva sit, et vivat.

28. dicens intra se: Vel si vestimentum ejus tetigero, salva ero. 32. Et circumspiciebat Jesus videre, quae hoc fecerat.

33. et tremens, quod fecerat occulte, sciens factum, ipsa venit, et procidit. 38. et vidit flentem turbam, et lamentantem multum. 40. Ipse vero, abjecta turba foras, adsumpto patre, et matre puellae.

CAP. VI.

2. et coepit die sabbathi docere in Synagoga. 7. misit illos per binos, dans illis potestatem fugare spirituum immundorum.

8. neque nummos in zonis. 9. sed calceatos calliculas: et ne induerentur binas tunicas.

14. et ideo virtutes in illo efficiuntur. 15. Alii autem dicebant: Quod Helias venit. Alii vero: Quod unus de Prophetis.

23. et juravit illi multa: Quia + quodcumque petieris, etc.

26. Et contristatus est Rex, ut audivit: propter jusjurandum autem.

28. adtulit caput ejus in lance. 31. Erant enim quidam euntes, et redeuntes; et nec manducandi spatium habebant.

33. concurrerunt illuc, et venerunt illuc. 34. Et exiens, ut vidit Jesus turbas multas, misertus est illis, qui erant sicut oves, quibus non erat pastor.

35. Et hora jam multa est.

36. emant sibi, quod manducent. 37. ememus panes ducentorum denariorum. 52. erat enim cor eorum collusum.

53. Omittit, et applicuerunt. 55. et circumcurrentes universam regionem, coeperunt in grabbatis ferre omnes male habentes, circumferebant autem eos, ubicumque audiebant Jesum esse. CAP. VII. 1. quidam de Scribis ab Jerosolymis.

2. manducare panem, vituperaverunt eos. 3. Judaei, nisi pugillo laverint manus, non manducant panem, etc. 4. et, a foro cum venerint, nisi baptizentur, cibum non accipiunt.

5. Quare discipuli tui non sequuntur traditionem seniorum, sed non lotis manibus manducant panem? 6. de vobis hypocritis, dicens: Populus autem labiis . . . cor autem eorum longe abest a me. 7. Vane autem colunt me, docentes doctrinas, praecepta hominum, baptizantes urceos, et calices.

8. et alia similia, quae multa facitis, derelinquentes praeceptum Domini, tenentes traditionem hominum. 9. ut traditionem vestram statuatis. 12. jam non missum facitis illum quicquam facere.

13. per traditionem vestram stultam, quam tradidistis. 15. quod eum possit communicare.

24. Omittit, et Sidonis.

26. Erat enim Graeca, Syrophaenissa genere. 31. ad mare Galilaeae, ac inter medios fines Decapolis.

35. et loquebatur confidenter.

37. et surdis praestat auditum, et mutis loqui. CAP. VIII.

2. Misereor super istam turbam +, quoniam triduum est jam, quod hic sunt, et non habent, quod manducent. 3. et dimittere eos jejunos in domum nolo, ne fatigentur in via; quoniam quidam ex eis de longinquo venerunt. 9. ad quatuor millia hominum.

10. venit in partes Magedam. ( Nihil de Dalmanutha.) 15. Vide a fermento Pharisaeorum.

16. cogitabant ad alterutrum, quod panes non haberent. 17. Quid cogitatis in cordibus vestris, quia panes non habetis? nondum intelligitis, nec perspicitis? sic obtusa sunt corda vestra? Ibid. nec mente habetis de quinque panibus, quos fregi in quinque millia hominum? quot cophinos fragmentorum tulistis?

22. Et venerunt Bethania, et afferunt illi caecum. 27. Et profectus est Jesus in Caesarea Philippi.

32. Quem suscipiens Petrus, coepit objurgare eum. 34. Et, convocata turba cum discipulis suis, ait: Si quis post me vult sequi, abneget se sibi, et tollat.

36. et damnum faciat animae suae?

39. sunt quidam hic circumstantium me. CAP. IX. 1. in montem altissimum secreto solus, et transfiguratus, etc.

4. nos hic esse: si vis, faciam hic tria tabernacula, etc.

6. et ecce vox exivit, dicens.

14. et gaudentes, salutaverunt eum.

Deest medium folium a versu 16 usque ad 19 in cod. Corb.

Deest medium folium a versu 22 usque ad 24, et iterum a versu 27 usque ad 33 in cod. Corb.

38. et poterit male loqui de me.

41. de his pusillis modicis credentibus. bonum est illi. 42. mitti in gehennam, ubi ignis inextinguibilis, ubi vermis illorum non morietur, et ignis non extinguetur.

48. Omnis enim victima sale salietur. Omittit, omnis enim igne salietur. CAP. X. 1. in fines Judaeae trans Jordanem; et convenit turba ad eum, sicut consueverat, et iterum docebat eos.

2. Et accedentes quidam, interrogabant, etc. Omittit, Pharisaei.

4. Permisit nobis libellum repudii dare scriptum, et dimittere. Ab initio autem, masculum, et feminam fecit Deus: et dixit. 7. Propter hoc relinquet.

9. Quod Deus conjunxit, homo non disjungat. 12. Et si mulier exeat a viro, et alii nupserit, moechatur super illum. Et qui dimissam ducit, moechatur. 16. Et convocans eos, imponebat manus super illos, etc.

17. procurrens quidam, adgeniculans ante eum. 22. Ille autem contristatus est in hoc verbo, et recessit, et abiit tristis: erat enim habens multas possessiones, et pecunias. 23. in regnum Dei introibunt! Facilius est camelum per foramen acus transire, quam divitem in regnum Dei. 24. Discipuli vero ejus pavebant.

Vers. 25. omittitur; aut potius post vers 23. transponitur. Vide vers. 23.

27. Apud homines impossibile est; apud Deum autem possibile. 28. Ecce nos missum fecimus omnia, etc.

30. nunc in hoc tempore: qui autem reliquerit domum, et sorores, et fratres, et matrem, et filios cum persecutionibus, in venturo vitam aeternam accipiet. 32. praecedebat illos Jesus, et pavebant sequentes. 35. ut quodcumque petierimus te, praestes nobis.

40. non est meum dare; aliis paratum est.

41. Coeperunt indigne ferre de Jacobo, etc. 45. Nam et Filius hominis non venit ministrari, sed ministrare.

46. filius Thimeae Bar-thimeas caecus sedebat circa viam. 47. quod Jesus Nazareus est. CAP. XI.

4. foris in transitu, et solverunt eum

9. Omittit, dicentes: Hosanna.

13. venit videre, si + quid esset in ea.

23. sed crediderit futurum, fiet, quodcumque dixerit.

24. credite, quoniam accipietis, et erunt vobis.

26. dimittat delicta vestra. 30. de caelo est, an ex hominibus?

CAP. XII. 1. et fodit torcular . . . et locavit eam colonis.

2. Et misit ad colonos . . ut darent illi ex vinea fructum. 6. Quia forsitan filium meum, etc.

11. A Domino factus est hic, et est mirabilis in oculis nostris. Et venientes Pharisaei, interrogabant eum subdole: Magister.

15. Videns vero Jesus versutias eorum. 20. Fuerunt ergo apud nos + septem fratres.

21. Omittit, Et tertius similiter. 23. cui eorum manebit uxor?

26. in libro Moysi, in rubo, etc. 28. Quod est praeceptum primum?

29. Respondens autem Jesus, dixit ad eum: Omnium primum mandatum hoc est. Ibid. Dominus Deus noster, Dominus unus est.

30. Addit, ex omnibus viribus tuis. 38. Videte a Scribis, qui volunt.

40. domos viduarum, et orphanorum, occasione longa orantes: hi accipient majus judicium. 41. Et cum sedisset Jesus contra gazophylacium, videbat quomodo turbae mittebant pecuniam. 43. plus omnibus misit in gazophylacium munus.

CAP. XIII. 1. et quales structurae templi +!

2. haec omnia magna aedificia?. . lapis . . . . qui non destruatur; et in triduo illud resuscitetur sine manibus. 3. interrogaverunt eum secreto.

4. cum haec omnia consummabuntur? 9. Deinde vosmetipsos tradent in Conciliis. 11. Cum autem perduxerint vos; nolite cogitare.

13. qui autem toleraverit usque in finem. 14. stantem, ubi non oportet . . . qui in Judaea sunt, fugiant in montibus.

15. et. qui in superioribus, non descendant. 17. Vae autem praegnantibus, et nutrientibus. 19. quales non fuerunt ab initio a creatura, usque modo, neque erunt post haec.

20. Et nisi breviasset Deus dies propter electos suos. 29. quoniam in proximo est in januis.

34. daus servis suis potestatem, unicuique opus suum; et janitori praecipiat, ut vigilet. 37. Ecce autem vobis dico: Vigilate. CAP. XIV. 1. Erat autem futurum Pascha post biduum.

2. Tumultus oriretur populi. 4. Discipuli autem ejus indigne ferebant. 14. Ubi est refectorium, ubi cum discipulis meis manducem Pascha?

15. Demonstrabit stratum grande, paratum: illic parate nobis. 19. dicere singuli: Numquid ego? et alius: Numquid ego? 22. et dixit: Accipite, et edite: Hoc est Corpus meum.

23. Et accepit calicem, et benedixit, et dedit eis: et biberunt ex eo omnes. 24. Omittit, novi testamenti.

25. non bibam de generatione vitis. 27. Omnes vos scandalizari habetis, quia scriptum. 29. Et si omnes scandalizati fuerint, sed ego non scandalizabor. 33. pavere, et taediari.

38. Surgite, et orate, ut transeat a vobis tentatio. 39. Et iterum abiit orare. 40. Et veniens, invenit eos dormientes. 41. Dormite jam, et requiescite. Adest enim consummatio: et venit hora.

42. ecce proximat traditor meus. 43. cum gladiis et fustibus, a Principibus Sacerdotum missi. 44. tenete eum, et ducite diligenter. 45. ait illi: Rabbi, et osculatus est eum. 47. Et unus de circumstantibus exempto gladio, percussit servum. 48. cum gladiis, et fustibus.

51. amictus sindone supra nudum corpus. 56. et non erant convenientia testimonia. 57. Et alii exurgentes. 58. Ego destruam templum Dei manufactum, et post triduum aliud suscitabo non manufactum. 59. Et non erant aequalia testimonia illorum. 61. Ille autem tacuit, et nihil respondit. Iterato ait: Tu, es Christus Filius Dei benedicti? 65. Et ministri cum voluntate alapis eum caedebant.

68. Et exiit foras, et gallus cantavit. 71. Ille autem coepit devotare, et jurare: Quia non novi. 72. Prius quam gallus cantet, ter me negabis. CAP. XV. 1. duxerunt in atrium, et duxerunt Pilato.

4. vide quanta te accusant. 7. cum seditiosis clusus. 11. Principes autem Sacerdotum persuaserunt turbae, ut magis Barabbam dicerent. 13. At illi clamaverunt, dicentes: Crucifige eum. 15. Pilatus autem dimisit illis Barabbam. Omittit, volens populo satisfacere.

17. imposuerunt ei factam spineam coronam. 19. Et percutiebant eum de arundine in caput. 21. Et angariaverunt Simonem Cyrenaeum, transeuntem. . . patrem Alexandri, ut tolleret. Omittit, et Rufi. 23. murratum vinum. 24. mittentes sortem. omisso, super eis, quis quid tolleret. 25. Erat autem hora diei tertia, et custodiebant eum. 26. Et erat superscriptio criminis scripta: Rex Judaeorum. 34. lamasapthani. 36. circumposuit arundini, et dabat . . . si venit Helias, et deponit eum. 39. Cum autem videret Centurio, qui stabat contra eum, quod, sic clamans, emisit spiritum.

44. Et advocans Centurionem, interrogavit, si jam defunctus. 47. notaverunt locum, ubi ponebatur. CAP. XVI.

4. et venerunt, et invenerunt revolutum lapidem. 5. viderunt adolescentem amictum stolam candidam, et expaverunt. 6. videte, ecce locum ejus, ubi positus erat. 7. sicut dixi vobis. 8. Et exeuntes illae, profugerunt a monumento. 10. Illa autem praecurrens, nuntiavit. ( Hic desunt aliquot versus in ms. )

18. super languentes manus imponent, et bene se habebunt. 19. receptus est in coelum. LECTIONES CODICIS VINDEBONENSIS ABEUNTES AB EDITIONE VULGATA. CAP. II.--

17. sani medicum; sed qui male habent: non veni vocare justos, sed peccatores. 18. et veniunt. 19. Et ait illis: Numquid possunt filii sponsi, quamdiu . . . jejunare. Ibid. deest, quanto tempore habent secum sponsum, non possunt jejunare. 20. Habet, venient dies, cum auferetur . . . et tunc jejunabunt in illa die. 21. Nemo adsumentum panni rudis adsuit vestimento . . . auferet. 22. disrumpet . . . et vinum, et utres peribunt. Ibid. deest, sed vinum novum in utres novos mitti debet. 23. Habet, cum sabbatis ambularet. Ibid. coeperunt vellere spicas. 24. dicebant: Ecce quid faciunt discipuli tui sabbatis, quod. 25. Et ait illis: Nec hoc legistis . . . cum necessitatem habuit, et esuriit, et qui cum illo erant. 26. introibit in domum Dei, et panes propositionis manducavit, et dedit eis, qui cum illo erant, quos non licebat manducare, nisi Sacerdotibus. 28. Dico autem vobis, quoniam Filius hominis, Dominus est etiam ipsius sabbati, reliquis omissis. CAP. III.-- 1. Et cum introisset in Synagogam, erat. 2. si Sabbato . . . ut accusarent illum. Ait. 4. Et dixit ad illos: Licet sabbato . . . aut perdere? Ad ilii. 5. cum indignatione, contristatus est super emortua corda eorum . . . restituta est manus ejus statim. 6. Et exierunt Pharisaei, cum Herodianis, et . . . ut eum perderent. 7. Post Judaea, deest, secuta est eum. 8. et ab Jerosolimis, et ab Idumaea, et trans Jordanem, et circa Tyrum, et Sidonem, multitudo magna, audientes, quae faciebat, venerunt ad eum. 9. ut in navicula sibi deservirent, propter turbam, ut ne comprimerent eum multi. 10. ita ut inruerunt in eum multi, ut illum tangerent. 11. sed et spiritus immundi, cum illum viderent . . . et exclamabant.

12. et comminabatur eis. 13. voluit, omisso ipse. 14. praedicare Evangelium. 15. curandi valetudinem. 17. quod est filii. 18. Thoman . . . Et Lebbeum. 19. Judam Scarioth. 20. Et introivit in domum . . . nec panem manducare. 21. Et cum audissent de eo Scribae, et caeteri exierunt . . . quoniam exsentiat eos. 22. Et qui ab Hierosolymis . . . Behelzebul habet Principem daemoniorum, et per eum ejecit daemonia. 23. dicebat eis Dominus Jesus: Quomodo potest Satanas Satanan eicere. 24. stare regnum illud. 25. non poterit domus illa. 26. Satanas Satanan eicit, dispertitus est super se, non poterit stare regnum ejus, sed finem habet. 29. Qui autem blasphemaverit in Spiritum Sanctum. Reliqua injuria temporis desiderantur in Cod. usque ad vers. 4 capitis sequentis.

CAP. IV.--

4. Cecidit juxta viam, et venerunt volucres. 5. petrosam; et quoniam non habuit terram multam, statim . . . quia non habebat. 6. Et cum exortus est Sol exaestuavit, quoniam non habebat radicem, et exaruit. 7. Et aliut cecidit in spinas, et increscentibus spinis, suffucatum est, et fructum. 8. fructum accedentem . . . et affert . . . et unum LX, etc.

9. aures audiendum, audiat, et intellegens, intellegat. 10. interrogaverunt illum discipuli ejus, quae esset parabola ista? 11. Et ait illis: Vobis datum est cognoscere mysterium . . . in parabolis dicitur. 12. dimittam eis. 15. et aufert. 16. Et hi sunt, qui super petrosam . . . Ibid. deest, statim.

17. propter verbum statim scandalizantur. 18. audiunt, et prae sollicitudine victus, et errore mundi simul incedentes, suffocant verbum, et sine fructu efficiuntur. 20. supra terram bonam ceciderunt, qui audiunt . . . unum tricesimum, et unum sexagesimum, et unum centesimum. 21. accenditur lucerna . . . ut . . . ponatur . . . et non super candelabrum ponatur? 22. Non est absconditum, sed ut manifestetur, neque factum, etc. 23. habet aures ad audiendum, audiat. 24. mensura metieritis. 25. auferetur ab illo. 26. si homo jactet semen in terram. . . . . . 27. et obdormiat noctu. 29. fructum. 30. Cui adsimilabimus regnum Dei? aut in quam parabolam illud comparabimus? 31. quod seminatum est in terram . . . quae sunt super terram: et fit majus omnibus oleribus . . . aves caeli inhabitare. 33. Loquebatur verbum, ut poterant. 34. seorsum tamen discipulis disserebat eas. 35. contram. 36. Et dimittunt turbam; et susceperunt eum . . . et multae simul naves erant. 37. in navem, ita ut impleret navem. 38. supra celvical . . . excitantes eum, dicunt ei. Ibid. pertinet, quod pereamus? 39. vento, et mari, et dixit: Sile, ommutesce. 40. nondum habetis fidem? Et timuerunt magno timore . . . Quisnam hic est, cui venti, et mare obaudiunt.

CAP. V.-- 1. et venerunt trans fretum in regionem, etc. 2. Deest statim. Ibid. homo de monumentis. 3. in monumento, et neque catenis quisquam eum poterat. 4. compedes, et catenas, quibus ligatus erat, disrupisset, et compedes comminuisset; nec quisquam posset eum amplius domare. 5. Nocte autem, et die in montibus, et monumentis erat, exclamans. 6. accurrit. 7. exclamans . . . Quid mihi, et tibi, Jesu Fili Dei summi? adjuro te. 8. spirite immunde. 9. interrogativit . . . Et respondit: Legio nomen mihi est; quia multi sumus. 10. et deprecatus est . . . ne expelleret eos de regione. 11. Deest magnus. 13. Et statim Dominus permisit eos ire in porcos. Ibid. in mare. Et erant (autem) quasi duo millia, etc. 14. in agris . . . quid esset facti. 16. Narraverunt autem illis. 18. navem, coepit eum deprecari, qui . . . vexatus erat. 19. Jesus autem non ammisit eum . . . quanta tibi Dominus fecerit, et, quod misertus est tibi. 21. cum transfretasset Jesus contra, rursus convenit turba multa ad eum circa mare. 22. quidam Archisynagogus ( omisso nomine Jairus); et vidit. 23. rogans eum, et dicens . . . veni, tange eam de manibus tuis, ut salva sit, et vivat. 24. comprimebant illum. 26. quae multa passa erat a compluribus medicis, nec quicquam profecerat, sed deterius habebat. 27. audito de Jesu, venit retro in turba. 28. dicens intra se: Vel si vestimentum. 29. et sensit corpori, quia sanata est a plaga. 30. Cognovit autem Jesus . . . quae exierat de se; et conversus ad turbam, ait. 31. Discipuli autem illius dicunt illi: Vides turbam. 32. videre, omisso eam. 33. Mulier autem timens, et tremens, quod fecerat occulto, sciens factum, ipsa venit. 34. Jesus autem . . . vade in pacem. 35. dicentes ei: Filia tua mortua est: quid jam vexas magistrum? 36. audito hoc verbo: omisso quod dicebatur. 37. Et non ammisit quemquam sequi se. 38. Et venerunt, etc. et videt turbam flentem, et lamentantem multum. 39. ait: Quid turbamini? et quid ploratis? 40. Ad illi inridebant eum. Ipse vero, ejecta turba foras, assumpto patre, et matre puellae et qui secum erant, introivit ubi erat puella. 41. Deest et tenens manum puellae. Ibid. Et ait illi: Thabithacumi, etc. tibi dico, exurge 42. exurrexit . . . obstupuerunt omnes stupore maximo. 43. et praecepit illis, ut nemo hoc sciret.

CAP. VI.-- 1. et sequebantur illum discipuli illius. 2. et die sabbatorum . . . admirabantur in doctrina ipsius . . . unde huic haec . . . sapientia, quae data est illi; ut virtutes istae, per manus ejus efficiantur. 3. Nonne iste est fabri filius et Mariae? frater Jacobi, et Judae, et Simonis? 4. Et dicebat eis Jesus . . . et in genere suo, et in domo sua, et in cognatione sua. 5. Et noluit ibi virtute multam facere, nisi quod paucos, etc. imponens eis manus curavit. 7. Et, convocatis duodecim discipulis, misit eos binos, data eis potestate. 8. praecipiens illis, ne quid . . . neque in zonam aes. 9. sed calciatos sandalia; et, ne induerentur duas tunicas. 10. introieritis. Ibid. deest, in domum. 13. et ungentes oleo multos aegros, sanaverunt. 14. Et audivit Herodes Rex (manifestatum enim erat nomen ejus:) . . . Quod Joannes . . . et propterea efficiuntur virtutes in illo. 15. Quod Helias est. Alii autem dicebant: Quasi unus ex Prophetis. 16. Quem ego decollavi hic est Joannes: hic a mortuis. 17. misit . . . . et alligavit eum, et misit in carcerem. Ibid. deest, quia duxerat eam, 19. et quaerebat occidere eum. 20. justum esse, et sanctum . . . Et audiens eum. 21. natalis Herodis, fecit coenam Principibus suis, et. 22. recumbentibus, dixit puellae. 23. et juravit illi multa: Quod quidquid me petieris. 24. Et illa. 25. Cumque introisset ad Regem, dixit: Confestim da mihi in disco caput Johannis Baptistae. 26. Et contristatus Rex, ut audivit, propter jusjurandum, et propter simul conrecumbentes. 27. speculatore, omisso in disco. Ibid. Et cum abisset, decollavit illum in carcere. 28. illum. 30. renuntiaverunt illi omnia. 31. ait illis Jesus: Venite, eamus in desertum . . . qui ibant, et redibant; nec manducandi spatium habebant. 32. in navi. 33. pedestres multi . . . et venerunt illuc. 34. Jesus videns multam turbam, condoluit super eos, quia erant sicut oves, quibus non est pastor; et coepit docere illos multa. 35. hora multa praeteriit. 36. et in vicos . . . emant sibi, quod manducent. 37. Dixit illis Jesus: Date illis manducare . . . denariis ducentis . . . dabimus eis. 38. Quot panes . . . dicunt ei: Quinque panes, et. 39. ut discumberent omnes super viridem faenum. 40. Et discumberunt convivia per conturbernia centenis, et quinquagenis. 41. uti apponerentante eos. 35. Etsta tim exurgens, coegit . . . ascendere navem, et praecedere . . . a Bessaida. 47. jam erat navis. 48. Et videt eos remigantes, et laborantes, (erat enim ventus contrarius) et erat hora circa quartam vigiliam noctis, et venit Jesus ambulans super mare, et volebat praeterire illos. 50. omnes enim conturbati sunt . . . Et locutus est ad eos, dicens: Constantes estote, ego. 51. et ascendit in navem ad illos, et. 52. erat enim cor illorum optusum. 53. Et inde, cum transfretassent, pervenerunt. Ibid. deest Genesareth, et applicuerunt. 54. Cumque egressus esset de navi. 55. et circumcurrentes circa universam regionem, coeperunt in grabatis ferre male habentes, circumferebant autem eos, ubicumque audiebant illum esse. 56. Et quocumque introivit . . . fimbrium. Ibid. deest eum.

CAP. VII.-- 1. Et convenerunt ad eum. Ibid. deest, venientes. 2. Qui cum vidissent. 3. Pharisaei autem . . . . nisi pugillo laverint . . . non manducant panem . . . tenentes traditionem Judaeorum. 4. et, a foro cum venerint, nisi baptizentur, cibum non capiunt . . . baptismos calicum. 5. et Scribae, dicentes: Quare discipuli tui non secuntur traditionem. 6. Ad ille respondens, dixit . . . . Esaias . . . de vobis hypocritis, et dixit: Populus. 8. Baptizantes urceos, et calices, et alia similia, quae facitis complura, relinquentes mandatum Dei, tenentes traditiones hominum. 9. Bene inritum facitis praeceptum Dei, ut traditionem vestram statuatis. 10. aut matri. 11. si dixerit homo patri suo . . . tibi proderit. 12. jam non missum facietis eum quicquam facere patri, aut matri. 13. per traditionem vestram stultam. 15. Quod possit eum communem facere: sed. 16. Si quis habet aures ad audiendum. 17. Et, cum introisset in domum turba ante eum, interrogabant. 18. Non intellegitis, quia omne, quod extrinsecus. 19. nec enim introiit in cor ejus . . . in secessum vadit, et purgat. 21. de corde hominum cogitationes malae procedunt, adulteria, furta. 22. avaritia, nequitia, dolus, impudicitia. 24. Et exurgens . . . in fines Tyrii, et Sydonis, et ingressus in domum. 25. mulier enim . . . cujus habebat filia spiritum immundum, intravit ad eum. 26. Erat enim mulier Graeca, Phoenissa genere, et procidens ad pedes ejus, rogabat. 27. bonum accipere. 28. Ad illa respondit illi, dicens: Domine, sed et canes sub mensa manducant de micis puerorum. 29. Vade; propter hunc sermonem exiit daemonium de filia, etc. 30. cum abisset domum, invenit puellam . . . et daemonium exisse. 32. Et afferunt ei . . . ut imponeret. 33. Et suspiciens eum . . . expuens, misit digitos suos in auriculas, et tetigit, etc. 34. et respiciens. 35. Et apertae sunt aures ejus . . . et loquebatur confidenter. 36. ne cui dicerent. omissis, quanto autem eis praecipiebat. Ibid. Vindebon. habet, ad illi magis tantum praedicabant. 37. ammirabantur . . . et surdis praestat auditum, et multi locuntur.

CAP. VIII.-- 1. In illis autem diebus iterum. 2. Misereor super istam turbam, quoniam triduum jam est, ex quo hic sunt, nec habent, quod manducare. 3. et dimittere eos jejunos domum nolo, ne fatigentur in via; quoniam quidem et aliqui ex his de longe. 4. istos quis possit saturare panibus in. 5. Qui dixerunt ei: Septem. 6. supra terram . . . et dedit. 7. Habuerunt autem et paucos pisciculos; et. 8. fragmentorum septem sportas plenas. 9. manducaverunt, fere quatuor millia hominum: et. 10. Et ipse ascendens navem . . . in terram Magedam. 11. Exierunt autem . . . conquirere ab eo . . . temptantes eum. 12. Et ingemescens in spiritu . . . quaerit signum? 13. Et relictis illis, rursus ascendit in navem, et. 14. sumere panes, nisi unum panem, quem secum habebant in navem. 15. Et praecepit. Ibid. deest, et cavete. Ibid. habet, Herodianorum. 16. et cogitabant ad alterutrum, quia panes non haberent. 17. Quid cogitatis in cordibus vestris, quia . . . nondum intellegitis, nec percipitis? sic obtusa sunt corda vestra? 18. In Vindeb. deest, et, aures habentes, non auditis. Ibid. habet, nec meministis. 19. de panibus, quos fregi in quinque millia? ex quibus, quot cophinos fragmentorum sustulistis? Ad illi dixerunt: Duodecim. 20. Quando autem septem in quattuor millia, quot sportas . . . sustulistis? Ad illi dixerunt: Septem. 21. ait illis: Quomodo nondum intellexistis? 22. Bethaniam, et afferunt ei caecum . . . et rogaverunt, ut illum tangeret. 23. Et apprehendit caeci manum et . . . illi, interrogabat eum, si aliquid videret. 24. veluti. 25. et iterum imposuit manum . . . ut videret clare omnia. 26. Et dimisit . . . nemini dixeris in vico. 27. Et profectus est Jesus, et discipuli ejus in Caesaream Philippi . . . Dicens: Quem me dicunt homines esse? 28. et alii Heliam . . . . alii vero quasi unum ex Prophetis. 29. quem me dicits esse? Et respondens. 31. docere illos . . . multa pati . . . et Principibus Sacerdotum. et. 32. Quem suscipiens Petrus . . . coepit increpare, et revocare eum. 33. At ille conversus . . . vade retro me Satanas, quia non sapis. 34. dixit: si quis vult post me sequi, abneget se; et tollens. 35. animam suam salvare, perdet eam qui autem perdiderit eam animam propter Evangelium, salvam. 36. si lucretur universum mundum, et detrimentum faciat animae suae. 37. commutationem. 38. Qui autem me . . . et mea verba in generatione adultera . . . cum venerit in gloriam. 39. Amen dico vobis, quod sunt quidam circumstantes.

CAP. IX.-- 1. assumpsit . . . in montem altissimum. 2. splendentia nimis, candida, velut nix, qualia quis facere non potest. 3. Helias, cum Moysen.

4. Et respondit Petrus ad Jesum: Rabbi, bonum est nos hic esse: vis, faciamus tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Heliae unum. 5. timore enim exterriti erant. 6. obumbrans illos. 8. ne cui . . . quae vidissent, dicerent, nisi cum . . . resurrexisset a mortuis. 9. continuerunt verbum apud se . . . cum resurrexisset. 10. dicentes: Quia dicunt Scribae, Heliam oportet primum venire. 11. Respondens autem dixit illis . . . scribtum. 12. jam venit. 13. et veniens ad discipulos, vidit turbam magnam ad eos. 14. omnis multitudo videns eum, expaverunt eum, et gaudentes, salutaverunt eum. 15. illos. 16. Et respondit ei unus de turba, dicens: Magister . . . . habentem spiritum mutum immundum . . . 17. allidet eum. 18. Et respondens, dixit illis . . . aput vos. 19. Et cum vidisset illum, spiritus conturbavit puerum . . . in terra, volutabat spumans. 20. ex quo hoc ei accidit? Ad ille respondens, ait: Ab infantia. 21. illum . . . in aquam mittit . . . sed si quid potes, subveni nobis Domine, misertus super nos. 22. ait illi, omisso verbo sunt.

23. ait: Credo: adjuva meam incredulitatem. 24. Et cum videret Jesus, quod concurreret turba, comminatus spiritui immundo, dixit illi . . . tibi praecipio . . . exi ab illo, et cave, ne amplius introeas in eum. 25. Et clamans . . . discerpens, exivit. 26. elevavit illum. 27. interrogabant eum, dicentes: Cur nos non potuimus illum eicere? 28, in orationibus. 29. Inde profecti, transiebant in Galilaeam. 30. Docebat . . . et occisus, post tres dies resurget. 31. Ad illi . . . timebant eum interrogare. 32. Et cum domi esset, interrogabat illos: Quid. 33. At illi tacebant: inter se enim disquerebant, quis esset major illorum. 34. Tunc considens, vocavit duodecim Apostolos, et ait illis: Si quis vult primus esse, fiat omnium novissimus. 35. statuit illum. 36. Quisquis ex hujusmodi pueris receperit . . . non me suscipit, sed eum, qui me misit. 37. Respondit illi Johannes, et dicit. 38. Ad ille respondens, dixit eis: Nolite prohibere: nemo est enim . . . . et poterit male loqui de me. 39. adversus vos. 41. ex pusillis his credentibus bonum est illi. 42. Et si scandalizat te. 42. ire in gehennam, ubi est ignis inextinguibilis. 43. non morietur . . . non extinguetur. 44. scandalizat te . . . ubi ignis inextinguibilis. 45. et ubi vermis eorum non morietur, et ignis eorum non extinguetur. 46. scandalizat te, erue illum . . . ire. 47. non morietur . . . non extinguetur. 48. Omnis enim victima sale salietur. 49. Habete in vobis salem, et.

CAP. X.-- 1. trans Jordanen; et convenit turba ad eum, sicut consueverat, et iterum. Reliqua desiderantur in cod. vetustate confecto, usque ad ver. 31 hujus capitis.

33. et Scribis, et damnabunt eum morti. 34. et inludent eum, et . . . et post tres dies resurget. 35. Et accesserunt ad eum Jacobus, et Johannes filii Zebedaei . . . . Magister, volumus quodcumque petierimus, praestes nobis. 36. Ad ille dixit: Quid faciam vobis? 37. Qui dixerunt . . . sinistram. Omittit, tuam. 38. Ad Jesus respondens, ait illis . . . calicem, quem ego bibiturus sum; aut baptismum, quod ego baptizor, baptizari? 39. Ad illi dixerunt: Possumus. Ait illis: Calicem quidem, quem ego bibero . . . quod ego baptizor, baptizamini. 40. Deest, vobis. 41. Hoc audito, caeteri decem, coeperunt indigne ferre de. 42. Quos cum advocasset Jesus, ait illis: Scitis, quoniam, qui videntur . . . dominantur eorum . . . et Principes eorum, potestatem eorum habent. 43. Non ita est in vobis: sed quicumque voluerit major esse, erit. 45. non venit ministrari, sed ministrare, et dare animam. 46. Tunc venit Jerico . . . proficiscente eo inde cum discipulis suis, et . . . . . filius Timeae Bar-timeas caecus sedebat circa viam. 47. coepit clamare, et dicere: Fili David, miserere mihi. 48. et comminabantur illi . . . Ad ille. 49. jussit illum vocari. Ad illi dicunt caeco. 51. Et respondens illi Jesus, dixit: Quis vis . . . Domine Rabbi, ut videam.

CAP. XI.-- 1. Et cum appropinquaret Hierosolymam, et Bethaniam ad montem Oliveti. 2. quod est contra vos; et introeuntes, statim invenietis. 3. Quid solvitis pullum? Dicite: Domino necessarius est. 4. in transitum, et solverunt eum. 5. Et qui erant stantes illic, dixerunt eis: Quid. 6. Et dixerunt, sicut dixerat illis Jesus. 7. et permiserunt illis ducere pullum ad Jesum. 8. multi autem vestimenta sternebant in viam. 9. Osanna in excelsis.

11. Et cum introisset Hierosolymam in templum, circumspexit omnia . . . exivit in Bethaniam cum duodecim discipulis. 12. cum exissent a Bethania. 13. venit videre, si quid esset in ea; et nihil invenit, nisi folia. 14. Qui dixit ei . . . in aeternum quisquam fructum ex te manducet. 15. Et venit Jerosolyman . . . et columbas evertit. 17. dicens illis: Scribtum est: Domus mea. 18. et cum audissent Sacerdotes, et . . . super doctrinam ejus. 20. Et cum transirent mane, viderunt arborem ficus aruisse a radicibus. 21. Et rememoratus Petrus, ait illi: Rabbi, ecce arbor ficus, quam maledixisti, aruit. 22. ait illis: Si habueritis fidem Dei. 23. in corde suo, sed crediderit futurum, fiet, quodcumque dixerit. 24. quia accipietis, et erunt vobis. 25. adorantes, dimittite . . . ut et Pater vester dimittat delicta vestra. 26. si vos non remittitis . . . dimittet peccata vestra. 27. Et rursus venit Hierosolymam, et cum ambularet in templo, venerunt ad eum Sacerdotes, et Seniores, et Scribae. 28. et dicunt illi . . . Et quis tibi hanc potestatem dedit. Ibid. deest, ut ista facias. 29. Jesus autem, dicit illis. Interrogo vos et ego unum verbum: respondete. 30. Baptisma Joannis. 31. Ad illi . . . ad invicem, dicentes: Quid ei respondemus? Si dixerimus: De caelo: dicet nobis: Quare non credidistis illi? 32. et si . . . timemus plebem; omnes enim sciebant, Johannen vere Prophetam fuisse. 33. Et respondentes, dixerunt ad Jesum . . . dicit illis . . . haec facio.

CAP. XII.-- 1. Coepit autem illis in parabolis loqui: Vineam plantavit homo . . . et fodit torcular . . . turrem . . . et locavit eam cultoribus. 2. ad colonos in . . . ut fructum ex vinea darent ei. 3. Et adprehensum . . . et remiserunt. 4. ad eos.

5. Et alium misit servum; et . . . et alios plures, quos ceciderunt; quosdam autem occiderunt. 6. Adhuc unum . . . et illum misit nobissimum, dicens: Quia filium meum verebuntur. 7. heres. 8. Quem apprehensum, occiderunt eum, et. 9. aliis colonis. 11. A Domino factus est: hic est admirabilis in. 12. quoniam de eis parabolam dixit. 13. Et inmittunt quosdam ex . . . ut eum caperent verbo. 14. Et illi venientes, interrogabant eum subdole: Magister, scimus quoniam verax es . . . nec enim aspicis in faciem hominum . . . doces. Dic ergo nobis, si licet . . . aut non. 15. Jesus autem, cum vidisset versutias illorum . . . temptatis? 16. Ad illi adtulerunt. Et ait . . . figura haec . . . Dicunt illi. 17. Reddite, quae sunt Caesaris, Caesari, et, quae sunt Dei, Deo. Et mirabantur eum. 19. scribsit . . . ut, si cujus frater decesserit, et habuerit uxorem . . . reliquerit, ut accipiat . . . uxorem ejus. 20. Fuerunt ergo aput nos septem fratres; et . . . mortuus est, et non reliquit semen. 22. similiter. Acceperunt eam septem et non reliquerunt semen. Postea et mulier mortua est. 23. cum resurgere coeperint, cujus eorum erit uxor? . . . illam habuerunt. 24. dixit illis: Ideo erratis, non intelligentes Scribturas. 25. ex mortuis . . . neque nubunt . . . sed erunt, velut Angeli. 26. De mortuis autem, quoniam resurgent, non legistis in libro Moysis, super rubum . . . Deus dicens: Ego sum Deus Abraham, Deus Isaac, Deus Jacob? 28. Illis respondit, interrogavit eum, dicens: Magister, quod est praeceptum primum? Audi . . . Dominus Deus vester. 30. Diliges Dominum Deum tuum . . . ex totis viribus tuis, et ex . . . Hoc primum. 31. simile huic . . . majus autem horum. 32. Bene dixisti, Magister in veritate, quod unus sit Deus, nec est alius praeter illum. 33. Ita diligendus ex . . . ex totis viribus . . . et ex tota anima sua; et diligere proximum tamquam se ipsum, hoc . . . omnibus holocaustomatibus. 34. Videns autem Jesus . . . non longe es. 35. dixit, docens. 36. Ipse enim Davit in Spiritu Sancto dicit . . . ad dexteram meam. 37. Ipse David, dicit eum Deum . . . audiebat. 38. Ad ille docens, dicebat eis: Videte a Scribis. 39. in conviviis. 40. devorant domos viduarum, et pupillorum, oratione longa orantes: hi accipient majus judicium. 41. Et cum sedisset Jesus contra gazophylacium . . . et multi divites jactabant multa. 42. una vidua misit aera duo, quod. 42. Et vocans discipulos . . . . quoniam vidua paupera haec plus . . . misit in gazophylacium. 44. Nam omnes ex eo.

CAP. XIII.--

2. Et respondens, ait illis: Nonne videtis omnia haec magna aedificia? Amen dico vobis, quia non relinquetur lapis supra lapidem, qui non destruatur, et in triduum aliud resurget sine manibus. 3. in montem Oliveti . . . interrogabant eum seorsum Petrus, etc. 4. cum haec omnia consummabuntur? 6. multi venient . . . dicentes: Quod ego sum. 7. Cum autem audieritis . . . oportet enim fieri . . . 8. Exurget autem gens super gentem . . . supra regnum. 9. Deinde vos ipsos tradent. 10. autem primum. 11 cogitare, quid loquamini: sed, quod datum vobis fuerit in illa hora, hoc loquimini: non enim estis vos, qui loquimini; sed Spiritus Sanctus. 12. surgent . . . et morti adficient. 13. usque in finem. 14. Cum autem videritis, aspernationem . . . in montem. 15. tollere aliquid de domo sua. 18. Et orate, ne hieme fiant. 19. tribulationis tales, quales non fuerunt ab initio creaturae, usque nunc; sed neque fient. 20. Sed nisi Dominus breviasset dies propter electos suos, non fieret salva omnis caro; sed propter electos, quos elegit, breviavit dies. 21. Ecce hic Christus; vel ecce. 22. Exsurgent enim Pseudoprophetae . . . signa, et prodigia ad seducendos, si potest fieri etiam electos. Videte. 25. Et stellae de caelo erunt cadentes, et virtutes caelorum movebuntur. 26. cum nubibus. 27. et tunc mittet Angelos, et congregabit electos a quattuor ventis . . . ad summum caelorum. 28. a ficus autem arbore discite . . . cognoscitis, quod in proximo. 29. omnia haec. 30. non transiet generatio haec, donec omnia fiant ista. 32. de die autem illo, et hora. 33. videte ergo. 34. homo profectus peregre, relinquat domum suam, et det . . . potestatem, et unicuique opera sua; et janitori praecipiat, ut. 35. Deest, an mane. 37. Ecce autem vobis dico: Vigilate. CAP. XIV.-- 1. quomodo tenerent, et occiderent eum. 2. dicebant enim, . . . non in die festo; ne tumultus operetur in. 3. Et, cum esset Jesus in Bethania in . . . recumbente eo, venit mulier . . . nardi pistici . . . profudit super caput ejus. 4. Discipuli autem ejus indigne ferebant . . . ut quid . . . unguenti: Poterat enim ventri unguentum istut plusquam denariis trecentis, et dari. 6. dixit illis. 7. habetis pauperes . . . non semper habebitis. 8. praevenit unguento ungere. 9. Amen dico vobis, quod ubicumque . . . . Evangelium in universum mundum. 10. Judas Scarioth unus ex duodecim abiit ad . . . . ut proderet eum. Qui. 11. Ad illi gavisi sunt. 12. Et prima die . . . Pascha immolabatur . . . discipuli ejus. 13. Et misit duos ex discipulis suis, dicens: Ite in civitate . . . lagenam aquae ferens. 14. dicite patrifamilias loci illius: Magister noster dicit: Ubi est refectio, ubi . . . manducem Pascha? 15. Ipse demonstrabit vobis statum grandem, paratum: illic. 16. Et exierunt discipuli ejus, et venerunt in civitatem, et fecerunt sicut dixerat illis, et praeparabant Pascha. 18. quod unus . . . me tradet. 19. Ad illi . . . et dicere singuli: Nunquid ego? et alius: Nunquid ego? 20. Quibus ait . . qui intingit mecum in catino. 21. Filius . . . hominis traditur, sicut scribtum est . . . vae autem homini, per quem traditur: bonum ei. 22. accept panem . . . et ait eis: Accipite. Hoc. 23. et accepto calice, benedixit, et dedit. 24. Hic est Sanguis meus, qui est novi testamenti. 25. quod jam non bibam de generatione vitis. 26. Et, cum laudem dixissent, exierunt in montem Oliveti. 27. Et ait illis Jesus: Quia omnes vos scandalum patiemini in me, quia scribtum est . . . et oves dispargentur. 28. Sed posteaquam. 29. ait ei: Et si omnes scandalizati fuerint, sed ego non. 30. Cui dixit Jesus: Amen dico tibi, hac nocte, prius quam gallus cantet, ter me abnegabis. 31. Ad ille . . . Etiamsi oportuerit simul me commori, non. 32. Gessemani. 33. et taediari. 34. illis: Contristata est anima mea usque ad mortem. Manete, et vigilate. 35. procidit in faciem super terram; et orabat ut transiret, si fieri potest, ab eo hora haec. 36. Et dixit: Abba Pater, possibilia omnia tibi sunt.

EXPLICIT EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM.