 I. - De laudibus Philosophiae |
II bis. - Ode de vita quieta ad Philiroëm  |
II
Ad Philiroëm
Che gl’importa delle belliche minacce di Carlo VIII, che è per calare in Italia, se, sdraiato all’ombra d’un albero, può stare accanto alla sua Filiroe e cantare?
Quid Galliarum navibus aut equis
paret minatus Carolus, asperi
furore militis tremendo,
turribus ausoniis ruinam;
5rursus quid hostis prospiciat sibi.
me nulla tangat cura, sub arbuto
iacentem aquae ad murniur cadentis,
dum segetes Corydona flavae
durum fatigant. Philiroé, meum
10si mutuum optas, ut mihi saepius
dixisti, amorem, fac corolla
purpureo variata fiore
amantis udum circum eat caput,
quam tu nitenti nexueris manu;
15mecumque cespite hoc recumbens
ad citharam canito suavis.
| I. - De laudibus Philosophiae |
II bis. - Ode de vita quieta ad Philiroëm |