Pagina:Ariosto, Ludovico – Lirica, 1924 – BEIC 1740033.djvu/186

E Wikisource
Haec pagina nondum emendata est
180
vii - lirica latina

Interea eoas volitat vaga fama per urbes
 25coelicolúm visos mortali lumine coetus
ducere niliacis pariter convivia terris.
Tum numerum ex omni properantem parte videres,
hospitis ut praesens veneretur numina tanti.
Par aderat Vulcanus huic septemflue proles
 30Nile tua, haud phariis probitate ignota colonis;
affuit et Libya genitus, qui sidera torquet;
deseruit clarae urbis opus ter inaximus Hermes;
legifer hinc Moses, illinc pia turba frequentati
casta quidem, sed rara tamen; namque inclita virtus
 35negligit infausti foedata examina vulgi.
Hos habuit love nata suis penetralibus (urbes
ex ilio monitu superúm cultura) ministros.
Tum primum a silice antiquum genus exuit aegram
segnitiem, coepitque rudes deponere cultus;
 40paulatim ignipedum quis cursus frenet equorum
quaerere, quae mundi fuerit nascentis origo.
Mentibus obrepens deturbet cura quietos,
utque simul fragiles artus prostrarit Anance,
nulla perenne sibi formidet furierá nomen.


II

Ad Philiroëm

Che gl’importa delle belliche minacce di Carlo VIII, che è per calare in Italia, se, sdraiato all’ombra d’un albero, può stare accanto alla sua Filiroe e cantare?

Quid Galliarum navibus aut equis
paret minatus Carolus, asperi
furore militis tremendo,
turribus ausoniis ruinam;