Jump to content

Pagina:Codex Amiatinus novum testamentum latine (1854).djvu/114

E Wikisource
Fuit in emendando quaedam difficultas
INCIPIUNT CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM MARCUM.
I. Esaiae testimonio Iohannes angelus id est nuntius appellatur, et praedicatio eius baptismusque refertur.
II. Christus praedicans baptizatur, ubi trinitatis panditur sacramentum.
III. De vocatione Petri, Andreae, Iacobi et Iohannis piscatorum.
IIII. In synagoga de homine spiritum inmundum metuentem et confitentem expellens sua ab hominibus potestate laudatur.
V. A socru Petri febre verbo tactuque depulsa, varia cunctos infirmitate curavit.
VI. Leprosus verbo quo ait Volo mundatur, et curatio paralytico cum remissione tribuitur peccatorum.
VII. Levi, qui et Mattheus, de teloneo vocatur, et pro publicanorum convivio querella vel obiectio Pharisaeorum panni veteris et vini vel utrium comparatione refellitur.
VIII. Pro spicarum in sabbato vulsione reprehensoribus increpatis, sequitur manus aridae restitutio.
VIIII. Consilium contra eum faciunt Pharisaei: deserviente sibi navicula, tangentes eum diversis infirmitatibus egroti sanantur.
X. Duodecim discipulos ad praedicandum verbo conlatis virtutibus mittit: et in Belzebub eum posse dicentes redarguit, inremissibilem esse dicens in spiritum sanctum blasphemiam: et matrem ac fratres eos vocat qui patris fecerint voluntatem.
XI. Docens proponit parabolam seminantis, et suis eam seorsum exponit clara manifestatione discipulis.
XII. Lucernam sub modio non ponendam, vel dormiente homine sata eius crescere, et de grano sinapis dicit.
XIII. Tempestatem verbo compescens, et daemones eiciens ire concessit in porcos.
XIIII Vadens mortuam suscitare filiam Iairi, muherem a profluvio sanguinis sanans, suscitat protinus et puellam.
XV. Mirantes doctrinam et virtutes fabri filium dicunt, audientes ab eo non esse prophetam sine honore nisi in patria sua.
XVI. Mittens duodecim praedicaturos praeceptis instruit, conlata gratia sanitatum.