Pagina:Codex Amiatinus novum testamentum latine (1854).djvu/66

E Wikisource
Fuit in emendando quaedam difficultas
12
CAPITULA LECTIONUM SECUNDUM MATTHEUM

XVIII. Orationis formulam in septem petitionibus tradens ait peccata nisi dimittentibus non dimitti.
XIX. Docet sine tristitia ieiunandum nec thesaurizandum in terra.
XX. Lucernam corporis oculum appellans, nec duobus dominis posse servire nec sollicitudinem escae et vestis habendam sed regnum dei onmibus praeferendum docet, nec debere sollicitum esse in crastinum.
XXI. De mensura iudicii dicens, festucae vel trabis comparatione facta docet prius propria et post fratris vitia resecanda.
XXII. Sanctum canibus porcisque non dandum, sed petendum quaerendum pulsandumve praeficit.
XXIII. Per latam viam multos, per angustam paucos introire testatur, et falsos cavendos esse prophetas: nomine quoque fructuum bonarum et malarum arborum docet quia nec malum voluntas bona nec bonum opus potest facere voluntas mala.
XXIIII. Non vocantes nomen domini nec virtutes in eius nomine facientes sed implentes voluntatem dei intrare dicit in regnum caelorum, adhibita comparatione aedificantis domum super petram aut super harenam.
XXV. Leprosum extensione manus ac prolatione verbi Volo mundavit.
XXVI. Centurionis puerum curans Iudaeos de regno, in quo gentes promittit venturos, asserit expellendos.
XXVII. Socrus Petri dominicae manus tactu sanata ministrat, et multi varia infirmitate curantur.
XXVIII. Dicenti Sequar te, non habere se dicit ubi caput reclinet: et interrogantem discipulum a paterna vetuit sepultura.
XXIX. In navi dormiens a periclitantibus excitatus tranquillitatem verbo restituit.
XXX. In terra Gerassenorum sanatis hominibus daemones ire permittit in porcos.
XXXI. In civitate sua paralyticum curat prius dimittendo peccata.
XXXII. Matheum vocat, et murmurantibus de publicanorum convivio Pharisaeis ait male habentibus opus esse medico, similitudinem panni rudis ac vini vel utrium ponens.
XXXIII. Pergens ad resuscitandam filiam principis mulierem a profluvio sanguinis sanat, suscitans et puellam.
XXXIIII. Transiens duos caecos inluminat, et muto linguam eiecto daemone reddit.
XXXV. Omnem languorem curans, operarios pro multa messe discipulos virtutibus et doctrina confirmat.